Έχω ένα καλό και ένα κακό νέο.
04 Μαρτίου 2009
Έχω ένα καλό και ένα κακό νέο
Χαίρετε!
Ωραίο θα ήταν να ξεκινούσα μ έναν απλό χαιρετισμό και ευχές στο site για μακροημέρευση.
Πλην, και να θες σ αυτόν τον τόπο ν αγιάσεις, δεν σ αφήνουν...
Τα κακά νέα πρώτα:
Επιστρέφω μετά από δυό συναυλίες σε Πάτρα και Γιάννενα. Μετά από την καρμανιόλα Αμφιλοχία Αγρίνιο, κι αφού προσέχω μην έχει μπλόκα στο Μεσολόγγι, πέφτω πίσω από μια βυτιοφόρο διανομής υγρών καυσίμων «Ο Αρκούδος»- έδρα Άρτα, που με παει κωλοσούρτη μέχρι τη γέφυρα στο Αντίρριο.
Φυσιολογικά πράγματα δηλαδη...
Σκαω 11.80 ευρώ στη γέφυρα και μετά από μισό χιλιόμετρο 2.80 στα διόδια.
Το όλον 14.60, κοντά ένα παλιό πεντοχίλιαρο, να μην ξεχνιόμαστε.
Το σπίτι μου μοιάζει κοντά. Αλλά δεν είναι.
Μετά το Αίγιο ο δρόμος είναι χειρότερος από ποτέ. Όλο λακούβες και μπαλώματα. Σημειωτέον, την εν λόγω διαδρομή μπορώ να την κάνω και με κλειστά μάτια, κάτι τα άπειρα καλοκαίρια στην Ακράτα και το Διακοφτό, κάτι οι δουλειές στη Δυτική Ελλάδα, τον ξέρω καλύτερα κι απ την τσέπη μου.
Ίσως γι αυτό και δεν επιχειρώ ποτέ να τον κάνω με κλειστά μάτια.
Παρακάτω έχει γίνει ένα δυστύχημα. Πάμε για λίγο σημειωτόν. Απ το ράδιο πληροφορούμαι περι μετωπικής δυο Ι.Χ. Τρεις νεκροί, δυο τραυματίες.
Φυσιολογικά πράγματα δηλαδη....
Μόλις ανοίγει η κυκλοφορία, δεξιά μου μια τεράστια ταμπέλα μου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι.
ΠΡΟΣΟΧΗ! ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 2ΧΛΜ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΥΧΝΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ.
Μεταφράζω τις εκδοχές που μου ρχονται στο μυαλό:
1.«Στα επόμενα 2χλμ συνηθίζετε όλοι να οδηγείτε σαν μαλάκες και στουκάρετε όπου βρείτε. Μετά, ξαναγίνεστε καλά παιδιά και δεν σημειώνονται ατυχήματα.»
2.«Μόλις περάσουν τα επόμενα 2χλμ, μπορείτε να συνεχίσετε άφοβα να οδηγείτε σαν μαλάκες.»
3.«Τα επόμενα 2χλμ έχουν αρνητικό μαγνητικό πεδίο ενέργειας, κάτι σαν το Τρίγωνο των Βερμούδων»
4.«Τα επόμενα 2χλμ τα έχει εγκαινιάσει ο Μητσοτάκης»
5.«Επειδή ως κράτος είμαστε ανίκανοι και δεν καταφέραμε εδώ και σαράντα χρόνια να φτιάξουμε αυτό τον δρόμο, παρόλο που εσείς πληρώνετε ένα σκασμό λεφτά στα διόδια, το μόνο που καταφέραμε με τα λεφτά σας είναι να αγοράσουμε και να βάλουμε μια ταμπέλα που να πιστοποιεί οτι εμείς είμαστε ανίκανοι και εσεις παραμένετε μαλάκες.»
Πριν προλάβω να αποφασίσω ποιά εκδοχή είναι η επικρατέστερη, και αφού στο μεταξύ έχω κάνει καμια εικοσαριά εξίσου άθλια και επικίνδυνα χιλιόμετρα, έρχεται δεύτερη ταμπέλα να με αποτελειώσει:
ΠΡΟΣΟΧΗ! ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 3ΧΛΜ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΥΧΝΑ ΑΤΥΧΉΜΑΤΑ.(!!!)
Άλαλα τα χείλη των ασεβών. Εδώ οι εκδοχές αυξάνονται εκθετικά, γίνονται τόσες πολλές που αδυνατώ να τις αραδιάσω.
Κατέληξα στην- κατ εμέ- πιο ενδιαφέρουσα:
«Ο δρόμος Πάτρα- Κόρινθος έχει 2+3=5 καταραμένα χιλιόμετρα.Στατιστικά, τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν σ αυτά τα τρισκατάρατα σημεία. Άρα, δεν χρειαζόμαστε καινούργιο, σύγχρονο και ασφαλή αυτοκινητόδρομο. Χρειαζόμαστε απλά έναν εξορκισμό. Τον οποίον σχεδιάζουμε να πραγματοποιήσουμε αμέσως μετά την εξαγγελία πρόωρων εκλογών.»
Τώρα τα καλά νέα:
Στη διαδρομή άκουγα καμπάνα τον 902 μέχρι το Αγρίνιο και πρόλαβα Δάνη και Μπογιόπουλο στο «Ημεροδρόμιο». Παραμένουν σε εξαιρετική φόρμα. Μετά τους έχασα, αλλά ευτυχώς έπεσα στην «Ελληνοφρένεια». Αποστόλης for ever! Οταν δεν κατάφερνα να πάσω τίποτα της προκοπής παρά μόνο σκυλάδικα, έβαζα την τελευταία Dido με τον κωμικά επίκαιρο τίτλο Safe trip home. Δεν είναι δισκάρα όπως ο πρώτος της, αλλά είναι κάτι παραπάνω απο αξιοπρεπής και ότι πρέπει για ακροάσεις on the road.
Υ.Γ Έφτασα σπίτι σώος...
Καλή μας αρχή!
Μετά τιμής
Μίλτος Πασχαλίδης
