Είναι και η μουσική τέτοια, βέβαια, -ska, dub, ska punk- που σε οδηγεί από μόνη της. Όμως το δύσκολο είναι να δημιουργήσεις την ατμόσφαιρα, ειδικά με περίπου 600 άτομα στο Fuzz. Ε, γεμάτο δεν το λες. Το θέμα είναι ότι  χθες από το photo pit μέχρι και τις πόρτες της εξόδου χόρευαν όλοι! Είχαμε καιρό να νιώσουμε τέτοια vibes σε live που να μην είναι sold out. Κάπου εκεί ανάμεσα σε τζίβες και καπνούς από εξωτικά φυτά παρτάραμε για τα καλά!

 

Ο Barry και η παρέα του, οι Barryδες, οι Pistoleros ή, πολύ απλά, οι Dub Pistols μας έβαλαν στο κλίμα με το που βγήκαν. Και για τις επόμενες δύο ώρες δεν κώλωσαν πουθενά. Έπιναν επί σκηνής τσιγάρα και ποτά, χοροπηδούσαν γεμίζοντας το stage κι έπαιξαν κομμάτια από την εικοσαετή πορεία τους. Running from thoughts, Rub a Dub κ πολλά αγαπημένα από το Worshiping the dollar και εννοείται ότι όλοι ήξεραν τους στίχους. Τελικά όταν μετά το encore τους άναψαν τα φώτα, ο κόσμος έμεινε για κάνα μισάωρο να σφυρίζει και να φωνάζει «κι άλλο»! 

 

Όσοι τους έχουν δει ξανά θα συμφωνήσουν ότι ήταν το καλύτερο live τους σε ελληνικό έδαφος και γι αυτό τους περιμένουμε ξανά στην Αθήνα. Σε λιγότερο από δύο χρόνια.

Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού