Το δικαστήριο αποφάσισε πως η ΑΕΠΙ παρακρατούσε ως προμήθεια περισσότερα χρήματα απ΄ όσα της αναλογούσαν. Κρατούσε ένα 25% από τα ραδιοτηλεοπτικά δικαιώματα ενώ δεν έπρεπε αυτό να είναι παραπάνω από 18% (7% περισσότερα) και 37,5% από τη δημόσια εκτέλεση αντί για 24% που είναι το σωστό (13,5% περισσότερα κι εδώ - μαζί με το προηγούμενο 7% δηλαδή ξεπερνάει το 20%).

 

Επίσης το δικαστήριο αποφάσισε πως είναι καταχρηστικές οι παρακάτω πρακτικές της ΑΕΠΙ:
1) Δεν έδινε λογαριασμό στα μέλη της (συνθέτες και στιχουργούς) για τα έσοδα και έξοδα ανά κατηγορία.
2) Δεν συνεργαζότανε με τους δημιουργούς στο αμοιβολόγιό τους και στη διανομή των χρημάτων - κανείς δεν γνώριζε και δεν γνωρίζει με ποιο τρόπο μοιράζει τις εισπράξεις που κάνει η ΑΕΠΙ (εκτός από τα 52 χιλ. ευρώ που γνωρίζουμε πως έπαιρνε κάθε μήνα ο διευθύνων σύμβουλος).  
3) Δεν ενημέρωνε ούτε καν πως μοίραζε το 10% για πολιτιστικούς και κοινωνικούς σκοπούς.

 

Το αστείο και συνάμα τραγικό της υπόθεσης είναι πως η δικαστική απόφαση εκδόθηκε (κρατηθείτε!) 21 χρόνια μετά. Την προσφυγή είχαν κάνει το μακρινό 1996 οι Σταύρος Ξαρχάκος, Νίκος Κυπουργός, Παναγιώτης Καλατζόπουλος,  Νίκος Μαμαγκάκης, Γιώργος Κουμεντάκης και η Ένωση Ελλήνων Μουσουργών.

 

Τώρα είναι πολύ αργά βέβαια. Η απόφαση βγήκε σε μία στιγμή που η ΑΕΠΙ βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης και μέτοχοι με διοίκηση ελέγχονται για κακουργηματικές πράξεις. Εδώ η εταιρία έχει μπει μέσα οικονομικά γύρω στα 20 εκατομμύρια, που να βρει άλλα 30 για να δώσει στους δημιουργούς.