«Του Σαμ του άρεσε να τριγυρίζει. Θα πετούσε ένα καλάμι ψαρέματος ή μια παλιά ακουστική κιθάρα στο πίσω κάθισμα του φορτηγού του, ίσως να έπαιρνε κι έναν σκύλο αλλά σίγουρα ένα σημειωματάριο, κι ένα στυλό, και μια σειρά από βιβλία. Του άρεσε να πακετάρει και να φεύγει, έτσι ακριβώς. Του άρεσε να παίρνει έναν ρόλο που θα τον πήγαινε κάπου που πραγματικά δεν ήθελε να βρίσκεται, αλλά εκεί θα κατέληγε να κοροϊδεύει την παραδοξότητά του»

«Πριν πολύ καιρό, ο Σαμ μου έστειλε ένα γράμμα. Ένα μεγάλο, εκεί όπου μου είπε για ένα όνειρο που ήλπιζε να μην τελειώσει ποτέ. "Ονειρεύεται άλογα", είπα στο Λιοντάρι. "Φτιάξ' το για εκείνον, θα το κάνεις; Έχω τον Big Red να τον περιμένει, έναν πραγματικό πρωταθλητή. Δεν θα χρειαστεί σαμάρι, δεν θα χρειαστεί τίποτα". Πήγα προς τα γαλλικά σύνορα, ένα μισοφέγγαρο ανέβαινε στον μαύρο ουρανό. Είπα αντίο στον φιλαράκο μου, απευθυνόμενη σε εκείνον, στα βαθιά μεσάνυχτα».

 

Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ.