Επειδή ακούω διάφορα απίστευτα (έως και... αφοριστικά) σχόλια, για τα... απίθανα της μικρής μας οθόνης νομίζω ότι είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα.
13 Ιουνίου 2018Του Σωτήρη Μανιάτη
Αν ξαφνικά τα κανάλια αποφασίσουν να σταματήσουν τελείως τα ριάλιτι και τα τηλεσκουπίδια που τελευταίως μας ξανασερβίρουν (δεν πρόκειται αλλά λέμε) σε υπερβολικές πιστεύω δόσεις δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι έτσι ξαφνικά, αυτόματα, θα ανέβει και το επίπεδο της μικρής μας οθόνης. Έτσι και σταματήσουν διάφορα κουτσομπολομαγκαζίνο (τρομάρα τους) και δήθεν ενημερωτικές εκπομπές (λέμε τώρα) επίσης δε σημαίνει ότι θα αλλάξει και η ποιότητα της τηλεόραση που μας σερβίρουν. Δεν είναι απλώς και μόνο αυτά η ικανή και αναγκαία συνθήκη για να αλλάξουν τα πράγματα. Είναι μακρύς και δύσκολος ο δρόμος για μια καλύτερη τηλεόραση.
Σε καμία περίπτωση η μικρή οθόνη δεν πρέπει να είναι... political corekt, στεγνή, μονόχνωτη, clean cut, αποστειρωμένη, να θυμίζει χειρουργικό θάλαμο. Στο... χαζοκούτι, που διατηρεί σχεδόν αναλλοίωτη τη δυναμική του, χωράνε όλα. Και όταν λέω όλα, εννοώ όλα. Κι ας μην αρέσουν σ' εμάς. Αλλά πάντα χρειάζεται μέτρο, σωστός συνδυασμός, έξυπνες επιλογές, εναλλαγές, φρέσκες προτάσεις. Και όχι μόνο στον τομέα της ψυχαγωγίας αλλά και σε εκείνον των ειδήσεων και της ενημέρωσης.
Η ομοιομορφία που συχνά αντιμετωπίζουμε είναι εξίσου... καταστροφική. Χρειάζονται νέες προτάσεις για ενημερωτικές εκπομπές, σε όλες τις ζώνες, μια διαφορετική αντιμετώπιση των δελτίων ειδήσεων, νέα πρόσωπα, αναζήτηση παραγωγών μυθοπλασίας, άλλη αντίληψη για την ψυχαγωγία. Το θέμα είναι να μην υποτάσσεσαι σε αυτό που επιχειρούν κάποιοι να επιβάλλουν και σε κάθε περίπτωση να μην υποτιμάς το κοινό, τους πολίτες που έχεις απέναντί σου. Και βέβαια να μην ξεχνάς ότι όλα τα νομίσματα έχουν δύο όψεις...
