Σαν κλαμπ της παραλιακής με τον (τους) Jamiroquai

Σαν κλαμπ της παραλιακής με τον (τους) Jamiroquai
Ακολουθήστε μας στο Google news

Ήταν πολύ καλός, όλο το γκρουπ του δηλαδή και έκαναν το κοινό να χορεύει ασταμάτητα. Δεν ήταν και τόσο δύσκολο βέβαια...

18 Ιουνίου 2018

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Ήταν η σύσταση του κόσμου τέτοια που δεν ήθελε και πολύ για να ανάψει και να χορέψει. Και σε τραπέζι θα ανέβαινε. Βγήκε για να διασκεδάσει χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις όπως κάνει και τα Σαββατόβραδα. Αν μάλιστα ο Jamiro πέταγε και κανένα ελληνικό κομμάτι ενδιάμεσα, κάποιο λαϊκό, θα γινότανε ο χαμός. 

Η τελευταία ημέρα του Release Athens ήταν απολύτως επιτυχημένη (από τη σελίδα του οι φωτογραφίες) - ένα καθιερωμένο φεστιβάλ με εξαιρετική διοργάνωση και σεβασμό απέναντι στους θεατές. Επιτυχημένη λοιπόν, τόσο από θέμα κοινού (πολύς και καλός κόσμος, πάνω από 12 χιλιάδες) όσο και από θέμα μουσικής, ονομάτων. Ο Parov Stelar είναι από τους αγαπημένους μας, ωιμέ, και οι Jamiroquai ένα συγκρότημα που επιτέλους έπρεπε να δούμε. Μόνο που άργησε καμία δεκαετία εδώ που τα λέμε. Ωραίος ο Jay Kay αλλά ο ήχος του πια εντελώς παρωχημένος. Αλλης εποχής, άλλης γενιάς, λίγο ρετρό. Αλλά περί ορέξεως, ουδείς λόγος. Φάνηκε άλλωστε. Εχει πάρει και κάποια κιλά ο κακομοίρης, προσπαθούσε να κάνει τα γνωστά χορευτικά του αλλά δεν τα κατάφερνε, φούσκωνε και ξεφούσκωνε. Τον κοιτούσα και φοβόμουν μην πέσει, να ανέβω στη σκηνή να τον πιάσω, να τον κρατήσω... Το light show καταπληκτικό πάντως, αξεπέραστο.

Για τον Parov Stelar τι άλλο να πούμε, η ιαχή που ακούστηκε «μπράβο ρε Στελλάρα» τα λέει όλα. Πόσο άλλο; Enough... Αρχισε να μας μιλάει με σπαστά ελληνικά κι ένας από τους μουσικούς του που αγόρασε σπίτι στο Θησείο, νυμφεύτηκε και ελληνίδα, δεν αποκλείεται να τρώει και τις Κυριακές τα μεσημέρια με τα πεθερικά...