Παρακολουθείς, τρόπος του λέγειν δηλαδή, διότι είναι σχεδόν αδύνατον, μια συζήτηση στην τηλεόραση και μπορείς εύκολα να πάρεις λόγγους, βουνά και λαγκάδια.
27 Ιουνίου 2018Του Σωτήρη Μανιάτη
Για παράδειγμα προσπαθείς τέλος πάντων να παρακολουθήσεις τη σημερινή (27/6) συζήτηση (λέμε τώρα) Ιάσονα Φωτήλα (ΝΔ) και Εύης Καρακώστα (ΣΥΡΙΖΑ) στους «Αταίριαστους» (ΣΚΑΙ) Χρήστο Κούτρα και Γιάννη Ντσούνο και... πείθεσαι, αν μη τι άλλο, να ψάξεις άλλο κόμμα προσεχώς για να... ψηφίσεις. Τρόπος του λέγειν δηλαδή διότι δε σημαίνει ότι σκόπευες και να ψηφίσεις ένα από τα δύο…
Κι αυτό βέβαια αν δε φτάσεις λίγο πριν στο σημείο να κλείσεις ή να σπάσεις (το πιο πιθανό) την τηλεόραση σου (και ας είναι ακόμα σε εξέλιξη το Μουντιάλ της Ρωσίας). Κραυγές άνευ λόγου, τσιρίδες, λεκτικές επιθέσεις. Είναι τόσο ενοχλητικό ο τόνος της φωνής τους που είναι σχεδόν σίγουρο ότι αδυνατείς να καταλάβεις μέσα από το δέκτη σου τι ακριβώς λένε.
Έχει καταντήσει κοροϊδία, είναι απίστευτα απογοητευτικό και εκνευριστικό η επιλογή διδύμων και τριδύμων μεταξύ κομμάτων που βρίσκονται σχεδόν πάντα παρέα στα ίδια πάνελ. Προσυνεννοημένες συνευρέσεις… εξαπάτησης συγκεκριμένων ακροατηρίων. Όλοι ξέρουν που θα καταλήξει η συνεύρεση των συγκεκριμένων προσώπων και αυτό ακριβώς επιδιώκουν. Να κάνουν θόρυβο, να ξιφουλκήσουν άνευ ουσίας, να απευθυνθεί καθένας στο κοινό του, στους ψηφοφόρους του κι από ‘δω πάν’ κι άλλοι. Αυτό τους είναι αρκετό.
Και δυστυχώς αυτό αρκεί τις περισσότερες φορές και στους δημοσιογράφους που εξακολουθούν να καλούν τα ίδια πρόσωπα και να τα αφηνουν να κάνουν τα... παιχνίδια τους. Θα προσελκύσουν κι εκείνοι τηλεθεατές, θα γίνουν θέμα συζήτησης μετέπειτα σε site και social media (τρομάρα τους) και όλα καλά. Τα μόνα όμως που δεν θα είναι σύντομα καλά, κατά πως το πάνε, είναι τα νεύρα μας που καλοκαιριάτικα (λέμε τώρα γιατί ακόμα κι ο καιρός δεν θέλει να στρώσει) μας τα έχουν κρόσια…
