Στου κουφού την πόρτα… πάρε την πόρτα και φύγε. Αυτό φαίνεται να ισχύει στη χώρα μας με τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας...
18 Σεπτεμβρίου 2018Του Σωτήρη Μανιάτη
Πρώτα είχαμε τον ΣΥΡΙΖΑ που έκανε... εμπάργκο στον ΣΚΑΪ γιατί δεν άρεσαν οι πληροφορίες που είχε μεταδώσει για παραιτήσεις που έρχονταν μετά την τραγωδία στο Μάτι. Τώρα έχουμε τη ΝΔ να προχωρά σε... εμπάργκο στην ΕΡΤ γιατί δεν άρεσε το σχόλιο δημοσιογράφου (προσβλητικό και εξαιρετικά ακραίο είναι αλήθεια) στη «Δεύτερη ματιά» για τον πρόεδρο του κόμματος Κυριάκο Μητσοτάκη στη ΔΕΘ. Τα έχουμε ξαναδεί αυτά τα σκηνικά βέβαια και άλλες φορές...
Δυστυχώς καθώς φαίνεται και στα δύο μεγάλα κόμματα αδυνατούν να καταλάβουν ότι είναι... μέγα λάθος, επικοινωνιακό και πολιτικό, ο αποκλεισμός ΜΜΕ είτε γιατί δεν τους αρέσουν τα σχόλια που γίνονται, είτε γιατί θεωρούν ότι λειτουργούν ως προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης ή της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ως «πολιορκητικοί κριοί», ως μηχανισμοί παραπληροφόρησης και πάει λέγοντας…
Επί του προκειμένου το... σχόλιο του δημοσιογράφου μπορεί να χαρακτηριστεί από (επιεικώς) εξαιρετικά αποτυχημένο έως και… άθλιο. Εχεις κάθε δικαίωμα να ασκείς αυστηρή κριτική γι αυτό το σχόλιο, για τη λειτουργία του δημοσιογράφου και του Μέσου ακόμα και για τις πιθανές κυβερνητικές, αντιπολιτευτικές ή άλλες παρεμβάσεις. Μέχρι εκεί όμως. Αυτά είναι υπεραρκετά. Διότι το να αποκλείεις ένα Μέσο Ενημέρωσης δημιουργεί τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα και αφήνει ελεύθερο πεδίο στον αντίπαλο πολιτικό χώρο. Και το χειρότερο είναι ότι οδηγείς τους πολίτες στη σκέψη ότι... επιδιώκεις να επιβάλλεις τη δική σου γραμμή, να… εκβιάσεις ή και να φιμώσεις το ΜΜΕ…
Άλλωστε λίγο πολύ αν θέλει κάποιος σχεδόν όλα τα ΜΜΕ μπορεί ενίοτε να τα κατηγορήσει για… παραπληροφόρηση ή… στοχευμένη ενημέρωση. Ένα μέρος δημοσιογράφων και ΜΜΕ δυστυχώς συχνά λειτουργεί με βάση τις ιδεολογικές, κομματικές του κατευθύνσεις. Τα τελευταία χρόνια της κρίσης και με την πόλωση ολοένα και να φουντώνει το φαινόμενο έχει αυξηθεί επικίνδυνα. Το εμπάργκο σε ΜΜΕ όμως δείχνει… αδυναμία διαλόγου, έλλειψη επιχειρημάτων αντιπαράθεσης. Με τέτοια λογική, τέτοια νοοτροπία δεν ανοίγεσαι στον κόσμο. Περιχαρακώνεσαι κι αφήνεις άλλους να κάνουν… παιχνίδι.
