Το 2014 έφτασε, μετά κόπων και βασάνων, έπειτα από μια χρονιά το λιγότερο δύσκολη από κάθε άποψη- επομένως και από πλευράς τέχνης και πολιτισμού. Τι καλύτερο, λοιπόν, να υποδεχθούμε το νέο έτος σε έναν χώρο που κυριολεκτικά αναστήθηκε προκειμένου να φιλοξενήσει διονυσιακές (και ελπίζουμε όχι μόνο) βραδιές. Ο λόγος για το ανακαινισμένο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, το στολίδι του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας, που χρόνια τώρα κρατούσε τις πόρτες του κλειστές στο κοινό. Και τώρα που το επιβλητικό μνημείο του 19ου αιώνα, με την νεοκλασική αρχιτεκτονική και τον μεγαλειώδη χαρακτήρα που αποπνέει, επέστρεψε στην πολιτιστική ζωή του Πειραιά, ο κόσμος το υποδέχεται σαν ευκαιρία για γιορτή. Το βλέπεις στα μάτια τους, το ακούς στα πηγαδάκια λίγο πριν την παράσταση: Πόση περηφάνια αισθάνονται, όχι μόνον οι Πειραιώτες, για την επαναλειτουργία του Θεάτρου. Πόσο αισιόδοξοι είναι για το αύριο, όταν βλέπουν να υλοποιούνται τέτοια έργα και να παραδίδονται στο κοινό, στην καλύτερη δυνατή τους μορφή.  

 

Η ώρα είναι μόλις οχτώ και ο κοινό, που έχει ήδη αρχίσει να συγκεντρώνεται στον προαύλιο χώρο του θεάτρου, ανταλλάσσει ευχές για καλή χρονιά και βγάζει φωτογραφίες στο καινούργιο “σημείο συνάντησης” της πόλης. Η βραδιά είναι αφιερωμένη στην Οπερέτα, ένα μουσικό είδος παρεξηγημένο και ξεχασμένο, που όμως βρίσκει πάλι μια θέση στο λυρικό θέατρο χάρη σε νέους δημιουργούς, όπως η θεατρική ομάδα «Όπερες των Ζητιάνων», ο σκηνοθέτης Αλέξανδρος Ευκλείδης και πολλοί άλλοι «πιστοί» του είδους. Για την ακρίβεια, η παράσταση «Η Κόρη της Καταιγίδος», όπως περίπου την βλέπουμε σήμερα,  ανέβηκε και το 2011, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Αθηνών, όπου γνώρισε μεγάλη επιτυχία. 
 

«Η Κόρη της Καταιγίδος» του Θεόφραστου Σακελλαρίδη γεννήθηκε πριν από 121 χρόνια, τον καιρό του Μεσοπολέμου, όταν η Οπερέτα βρισκόταν σε μεγάλη ακμή και ίσως δεν είναι τυχαίο που στις μέρες μας έρχεται πάλι στο προσκήνιο. «Χρόνια τρελά και χρόνια θλιμμένα» ζούσε ο κόσμος τότε όπως τώρα, βαθιά τραυματισμένος από τον πόλεμο και την οικονομική κρίση, αναζητούσε μια διέξοδο και λίγο κέφι στη ζοφερή του καθημερινότητα.
 

 Το έργο του Σακελλαρίδη, βασισμένο στη γαλλική φάρσα “Το βαγόνι των κυριών” του Μορίς Ενεκέν, διακωμωδεί τον θεσμό του γάμου, κυρίως δε στους κύκλους της υψηλής κοινωνίας, πλέκοντας ένα δράμα που… «Είναι Σοφόκλειο!» για τον πρωταγωνιστή που το βιώνει και συνάμα ξεκαρδιστικό για τον θεατή, που γνωρίζει την αλήθεια και την πλεκτάνη που έχει στηθεί. Η ιστορία έχει ως εξής: Η Ρίκα και ο Πέτρος παντρεύονται. Η πεθερά, όμως, αποφασίζει να εκδικηθεί τον γαμπρό της, κάνοντας τον να πιστέψει πως εκείνη ήταν η μυστηριώδης γυναίκα με την οποία πέρασε μια… καταιγιστική βραδιά σε ένα βαγόνι του τρένου της Κηφισιάς και πως η Ρίκα, την οποία μόλις παντρεύτηκε, δεν είναι άλλη από την κόρη του! Στο πλαίσιο αυτής της χαοτικής κατάστασης έρχεται να προστεθεί η περιβόητη Κόμισσα Πλου Πλου, που μας χάρισε το μακροβιότερο τραγούδι του έργου, γνωστό και οικείο ως τις μέρες μας. 
 

Αυτό που οφείλει κανείς να παραδεχτεί σχετικά με τη συγκεκριμένη παράσταση είναι η ευρηματική της σκηνοθεσία και η πρωτότυπη ματιά στο έργο. Η παράσταση, πριν καλά καλά ξεκινήσει καθιστά σαφές πως δεν πρόκειται να αναλωθεί σε νοσταλγικά παραληρήματα. Αντίθετα, σκοπός είναι μια σημερινή ανάγνωση και απόδοση του έργου επί σκηνής. 
 

Πιο συγκεκριμένα, η παράσταση είναι ήδη σε εξέλιξη όταν ο κόσμος παίρνει θέση στην πλατεία και τους εξώστες: Ο θίασος έχει αρχίσει να στήνει το σκηνικό για τη γαμήλια τελετή, ενώ ο DJ παίζει την... κατάλληλη μουσική για την περίσταση, δηλαδή λαϊκά και παραδοσιακά άσματα, από αυτά που μόνο στο (λυρικό) θέατρο δεν περιμένεις να ακούσεις, εκπλήσσοντας έτσι τον θεατή που αισθάνεται σαν ένας ακόμη καλεσμένος στον γάμο. Όσο για το κλείσιμο της πρώτης πράξης με την «Καταιγίδα» του Αντύπα, το μόνο που έχω να πω είναι συγχαρητήρια για την ακομπλεξάριστη προσέγγιση και για την τόλμη των δημιουργών, που μας χάρισαν μια εξαιρετική βραδιά με πολύ γέλιο, που βγάζει γλώσσα στον καθωσπρεπισμό και μένει πιστή στις αρχές της κωμωδίας. 

 

Η «Κόρη της Καταιγίδος» παρουσιάζεται στο πλαίσιο του εορταστικού προγράμματος του ΔΘΠ. 

Επόμενες παραστάσεις: 4, 5 και 6 Ιανουαρίου στις 21.00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: 40€ (διακεκριμένες), 30€, 20€, 15€ (φοιτητικό), 10€ (ΑΜΕΑ, άνεργοι)