Της Ναταλί Χατζηαντωνίου

Συχνότατα σημαίνει και πολύ χρήμα. Δυνατότητα ελιγμών. Ισχυρούς φίλους. Ικανότητες στις δημόσιες σχέσεις. Πειθώ. Ίσως αν όχι αυταρχισμό, δυνατότητα επιβολής. Ενίοτε παιχνίδια; Οπωσδήποτε φήμες…


ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ;

 

Οι περισσότεροι προσέξαμε το όνομα του Θεοφάνη Κιρκινέζου το 2011 όταν ανέλαβε την εκμετάλλευση του ιστορικού θεάτρου «Ακροπόλ» για μία 15ετία. Τι ξέραμε τότε; Ότι μόλις στα 30 του τότε, με καταγωγή από το Μεσολόγγι, γιος  ενός εύπορου πατέρα που διατηρούσε φυτώρια, είχε ξεκινήσει να διοργανώνει συναυλίες ως φοιτητής στο Τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Αξιοποιώντας την εμπειρία του ίδρυσε το 2005 την εταιρεία Sui Generis, εκπροσωπώντας έκτοτε πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες και πρωτίστως τον Διονύση Σαββόπουλο. Η συνεργασία του «Φάνη» με τον τελευταίο, σταθερή μέχρι σήμερα σε επίπεδο κυρίως παραγωγής συναυλιών, ήταν ένα εχέγγυο για μία πολύ δυναμική είσοδο στον χώρο του πολιτισμού. Δεν αρκούσαν τα πολιτιστικά «βαφτίσια» του από τον Σαββόπουλο φυσικά. Και όταν ο Κιρκινέζος πήρε την σκυτάλη από ολόκληρη Λυρική αναλαμβάνοντας το «Ακροπόλ» φάνηκε κι ένα ακόμα ατού του: Προφανώς είχε κι αρκετά χρήματα. «Από πού;». Από τότε θυμάμαι τους πιο... συνωμοσιολόγους από τους συναδέλφους να σπάνε το κεφάλι τους. «Από την οικογένειά του», απαντούσαν οι... ψυχραιμότεροι. Πάντως ήδη τότε είχε μία εμφάνιση «ευζωισμένου» αστού, έναν αέρα κοσμοπολιτισμού και γνώσης για τα πολιτιστικά και κάπνιζε πούρο με μία στιβαρότητα που αλλού θα φάνταζε μικρομέγαλη. Όμως όχι. Ο Κιρκινέζος ήταν στιβαρός παράγοντας του πολιτισμού και είχε έρθει για να μείνει...

 

Φάνηκε τα επόμενα χρόνια όταν στον κατάλογο των πολιτιστικών του «κτήσεων» εκτός από το (πλήρως ανακαινισμένο από τον ίδιο και δοκιμασμένο σε παραστάσεις υψηλών προδιαγραφών) Ακροπόλ, προστέθηκαν οι «Ροές» της Σοφίας Σπυράτου και το θέατρο «Κατερίνας Βασιλάκου». Όταν στον κατάλογο των διάσημων καλλιτεχνών φίλων και συνεργατών του, εκτός από τον σταθερό πολιτιστικό «νονό» του Διονύση Σαββόπουλο, προστέθηκε: Ο Σωτηρης Χατζάκης (ως διευθυντής του ΚΘΒΕ συνεργάστηκε σταθερά με το «Ακροπόλ» μέχρι να τα σπάσουν με τον Κιρκινεζο όπως λέει η πιάτσα τουλάχιστον). Ο Γρηγόρης Καραντινάκης (ο σκηνοθέτης, «επιδραστική προσωπικότητα στο σινεμά» και γενικός διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου υπέρ της παραμονής του οποίου στην θέση του, τάχθηκε φέτος το καλοκαίρι μεγάλο μέρος του ελληνικού σινεμά, είναι φίλος του Κιρκινέζου και έχει αναλάβει την επιμέλεια του μεταμεσονύκτιου κύκλου παραστάσεων στο Ακροπόλ). Ο Γιώργος Νταλάρας (κάτι δημοσιογραφικά κουτσομπολιά είχαν μάλιστα συνδέσει το όνομα του Κιρκινέζου με την Άννα Νταλάρα την εποχή της υφυπουργίας της καθώς όπως είχε γραφτεί το τηλέφωνο του πολιτικού της γραφείου ανήκε στην Sui Generis, αν κι αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτε) Ο Νίκος Καρατζάς του «Ιανού» (το βιβλιοπωλείο/δισκοπωλείο διαθέτει σε τιμές στοκ τον ιστορικό κατάλογο της «Λύρα» καθώς μετά την κατάρρευση του Μύθου Γιαννίκου -άλλης «επιδραστικής» προσωπικότητας αλλά με την κακή έννοια που θα λεγε κι ο Λαζόπουλος- ο Κιρκινέζος εξασφάλισε το στοκ της αποθήκης της ιστορικής δισκογραφικής και το παραχώρησε στον «Ιανό»). Και ουκ ολίγοι σπουδαίοι σκηνοθέτες, ηθοποιοί, τραγουδοποιοί, τραγουδιστές, μουσικοί, χορογράφοι κλπ. που συνεργάστηκαν μαζί του είτε σε παραγωγές των θεάτρων του, είτε αναθέτοντάς του γενικώς την παραγωγή ενός θεάματος/ακροάματος που περιοδεύει, είτε την διοργάνωση μεγάλων συναυλιών.

 

Ταυτόχρονα η εταιρεία του με την επωνυμία  Sui Generis - Ακροπόλ ΑΕ (με συνεταίρους τους κ.κ. Κ. Ματσίκα και Μπ.Λυκούδη) εγκατέστησε τις δραστηριότητές της στην οδό Φειδίου (πλέον μετακόμισε στο Μαρούσι), εξαπλώθηκε στον χώρο των δισκογραφικών εκδόσεων και εξασφάλισε και την εκμετάλλευση του ιστορικού πια Gagarin. Και ο Κιρκινέζος προχωρώντας ακάθεκτος στις επιχειρήσεις έφτιαξε και το  «Salumi and Baci», ένα στέκι για καφέ και φαγητό στη γωνία των οδών Βαλαωρίτου και Αμερικής. Θα λεγε λοιπόν κανείς ότι ο νεότατος ακόμα Θεοφάνης Κιρκινέζος είναι παράδειγμα του επιχειρείν στα πολιτιστικά, μία περίπτωση που επιτέλους αποστομώνει τον... αριστερόστροφο «κρατισμό». Αλλά…

 

 

Ή ΕΝΑ ….DEJA VUE;

 

Μ΄αυτά και μ΄αυτά επανήλθε το παλαιό ερώτημα. «Μα πού βρίσκει τα λεφτά;» Μαζί προσγειώθηκαν και οι... κακογλωσσιές που τον ήθελαν να «ξεπλένει» λεφτά, να είναι μια νεότερη εκδοχή του «φαινομένου Γιαννίκος»  και οι άλλες που τον συνέδεαν πεισματικά με το περιβάλλον του ΠΑΣΟΚ και δη του Γιώργου Παπανδρέου. Δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ φυσικά. Και ο ίδιος ο Κιρκινέζος όλα αυτά τα διέψευσε πολλάκις, δηλώνοντας μάλιστα πεισματικά ότι είναι Μ.Λ.-Κ.Κ.Ε. 

Αλλά κάποτε έρχονται και τα πρωτοβρόχια. Και ήρθαν εν είδει καταγγελιών από τον Στάθη Λιβαθηνό π.χ. που κινήθηκε δικαστικά εναντίον του Κιρκινέζου για μη καταβολή αμοιβής του στον «Ηλίθιο». Ακολούθησαν ανάλογες «αναστατώσεις» με τις παραστάσεις της «Μήδειας», του «Τρελαντώνη», του «Πλούτου» και τις καταγγελίες για καθυστέρηση δεδουλευμένων... Καμία όμως περιπέτεια δεν προκάλεσε τον ντόρο που έγινε τώρα με αφορμή τις αριστοφανικές «Θεσμοφοριάζουσες» του Γιωργου Κιμούλη...

 

ΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΕΣ;

 

Όσο η παράσταση με τη σκηνοθεσία του Κιμούλη, με την προσαρμογή του κειμένου από τον ίδιο και τον Πιτσιρίκο πάνω στη μετάφραση του Κ.Χ.Μύρη, τη μουσική του Διονύση Τσακνή και πρωταγωνιστές εκτός από τον Κιμούλη, τον Πιατά, τον Θανάση Αλευρά, τη Φαίη Ξυλά κλπ. περιόδευε φέτος το καλοκαίρι (δίνοντας 37 παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα), δεν υπήρχαν... απρόβλεπτες καταιγίδες. Υπήρχαν βέβαια κριτικές και αρνητικές και θετικές. Και για όσους Αθηναίους δεν πρόλαβαν την παράσταση στο Βύρωνα και περίμεναν π.χ. το Ηρώδειο (19/9) ή άλλη στάση εντός Αττικής, υπήρχε και η πικάντικη «αναμετάδοση» των πληροφοριών. Ότι το επικαιροποιημένο αριστοφανικό, κάργα «αντιμνημονιακό» κείμενο σατιρίζει (αν όχι «δαγκώνει») πολλούς  σύγχρονους πολιτικούς, ιδίως τον Ευάγγελο Βενιζέλο αλλά και άλλα δημόσια πρόσωπα, όπως την συγγραφέα Σώτη Τριανταφύλλου και τον Διονύση Σαββόπουλο ή θεσμούς όπως το Φεστιβάλ Αθηνών.

 

(Ξανα)υπήρξαν μάλιστα και φήμες όπως π.χ. ότι η Τριανταφύλλου δεν έκρυψε την ενόχληση και την στενοχώρια της τόσο ώστε κάποιοι κοινοί της φίλοι με τον Κιμούλη να θελήσουν να λειτουργήσουν «πυροσβεστικά». Ότι ο Σαββόπουλος επίσης ενοχλημένος για κάποια «μνεία» της παράστασης στον περσινό ούλτρα-αισιόδοξο «Πλούτο» του παραπονέθηκε στον Κιρκινέζο. Αλλά είπαμε φήμες...

 

Ο,τι δεν ήταν φήμη ήταν η επιστολή με την οποία ο Τσακνής κατήγγειλε ότι παραμένει απλήρωτος κι ότι ως εκ τούτου «εκφράζοντας -θέλω να πιστεύω- το σύνολο των συναδέλφων του χώρου, (ηθοποιών, τεχνικών και υπολοίπων συντελεστών της παράστασης “ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΕΣ” , παραγωγής του γνωστού πλέον στον καλλιτεχνικό χώρο, επιχειρηματία ονόματι ΦΑΝΗ ΚΙΡΚΙΝΕΖΟΥ) κατήγγειλα την σύμβασή μου με τον εν λόγω επιχειρηματία και προχώρησα σε απαγόρευση χρήσης της μουσικής μου για την συγκεκριμένη παράσταση, για αθέτηση όλων των συμβατικών του υποχρεώσεων».
 

 

ΔΥΟ «ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ»
 

Ακολούθησε:
Α) η -τόσο άμεση που έμοιαζε εκδικητική- απάντηση του θεατρικού οργανισμού «Ακροπόλ»: «Με λύπη μας ανακοινώνουμε τη ματαίωση των επόμενων παραστάσεων για την παραγωγή «Θεσμοφοριάζουσες», που παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 2014. Δυστυχώς η παράσταση δεν έτυχε της ανάλογης ανταπόκρισης από το κοινό με αποτέλεσμα η μέχρι σήμερα οικονομική ζημία να είναι μεγάλη και να μην μας επιτρέπει τη συνέχισή της. Όλες οι συμβατικές υποχρεώσεις της Ακροπόλ Α.Ε. προς τους συνεργάτες και συντελεστές της παράστασης θα ικανοποιηθούν στο ακέραιο. Ζητούμε συγνώμη από το κοινό για τη ματαίωση των παραστάσεων».
 

Β) Η δήλωση του Γιώργου Κιμούλη στο Mediasoup: «Μόνο θλίψη δημιουργεί  η ανακοίνωση του εκπροσώπου της εταιρείας Ακροπόλ Α.Ε. Φάνη Κιρκινέζου. Μέσω της υπεύθυνης Τύπου του γραφείου του κυρίας Κουζινοπούλου, ως απάντηση στην καταγγελία του κυρίου Τσακνή, ανακοινώνει δύο ώρες πριν την αποψινή παράσταση, πως ματαιώνει με συνοπτικές διαδικασίες όλες τις επόμενες. Δηλώνει μάλιστα  λανθασμένα -ευγενική διατύπωση- πως “η παράσταση δεν έτυχε της ανάλογης ανταπόκρισης από το κοινό με αποτέλεσμα η μέχρι σήμερα οικονομική ζημία να είναι μεγάλη και να μην μας επιτρέπει τη συνέχισή της”. Δήλωση, που οι ίδιες οι εισπράξεις το διαψεύδουν. Τι να πω; Θλίψη. Χαίρομαι πάντως που τουλάχιστον προσθέτει στη δήλωσή του, πως θα ικανοποιήσει όλες τις συμβατικές υποχρεώσεις του».

Γ) Το σχόλιο του «Πιτσιρίκου» στο blog του: «Προφανώς, η παράσταση δεν μπορούσε να συνεχιστεί χωρίς τη μουσική του Διονύση Τσακνή, οπότε ο κ. Κιρκινέζος «ανακάλυψε» -μετά από 37 παραστάσεις- μη ανταπόκριση από το κοινό και ενημέρωσε χτες το απόγευμα στις 19:00 τους ηθοποιούς πως δεν πρόκειται να παίξουν δυο ώρες μετά στη Νίκαια. Της ματαίωσης των υπόλοιπων παραστάσεων είχαν προηγηθεί και εξώδικα στον κ. Κιρκινέζο από συντελεστές της παράστασης, οι οποίοι ζητούσαν τα δεδουλευμένα τους. Οι Θεσμοφοριάζουσες έδωσαν 37 παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα με περισσότερους από 16 χιλιάδες θεατές.Αν αυτό δεν είναι ανταπόκριση από το κοινό, δεν ξέρω πια τι σημαίνει ανταπόκριση από το κοινό». (όλο το δημοσίευμα ΕΔΩ).
 

Δ) Η καταγγελία του Χορού (από τις σοβαρότερες καθώς καθρεφτίζει τις συνθήκες «γαλέρας» με τις οποίες εργάζονται πια οι νέοι καλλιτέχνες): 
 

Ε) Η ανακοίνωση της ΕΕΚΕ Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τις «Θεσμοφοριάζουσες».
 

ΣΤ) Η απάντηση του Κιρκινέζου αυτή τη φορά με την δική του υπογραφή: «Με λύπη μας πριν από δύο ημέρες αναγκαστήκαμε να ματαιώσουμε τις τελευταίες παραστάσεις της καλοκαιρινής μας παραγωγής «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη σε μετάφραση Κ.Χ. Μύρη. Η χαμηλή ανταπόκριση του κοινού και άλλοι λόγοι μας ανάγκασαν να πάρουμε αυτή την απόφαση. Ο Θεατρικός Οργανισμός Ακροπόλ συνεπής προς τη δήλωσή του σήμερα δεν έχει καμία εκπρόθεσμη υποχρέωση προς τους ηθοποιούς του Χορού της παράστασης και επιπλέον έχει εξοφλήσει στο ακέραιο και για το σύνολο της περιοδείας όλους τους συνεργάτες και συντελεστές της παράστασης, κ.κ. Κώστα Γεωργουσόπουλο, Γιάννη Μετζικώφ, Κατερίνα Μαραγκουδάκη και Έλενα Γεροδήμου. Το ίδιο έχει πράξει για το σύνολο των πρωταγωνιστών της παράστασης, κ.κ. Δημήτρη Πιατά, Φαίη Ξυλά, Θανάση Αλευρά, Δημήτρη Ραφαήλο, Κωνσταντίνο Γιαννακόπουλο και Χάρη Χιώτη, τους οποίους και ευχαριστούμε. Όσο για τον κ. Γιώργο Κιμούλη και τον κ. Διονύση Τσακνή, την απάντηση για τις συκοφαντίες και τις καταγγελίες τους θα δώσει η Δικαιοσύνη, στην οποία και θα προσφύγουμε για την ικανοποίηση της ζημίας που μας προξένησαν από την ακύρωση των παραστάσεων σε Χαλκίδα, Κορυδαλλό και Νίκαια, καθώς και για τη δυσφήμιση του Θεατρικού Οργανισμού Ακροπόλ. Ευχαριστούμε για άλλη μία φορά το κοινό που μας τίμησε στις παραστάσεις μας». Και…

 

Ζ) Μάλλον απρόβλεπτα μία επιστολή του Δημήτρη Πιατά που δήλωνε τα εξής:  

 

Η) Και ως «αποφώνηση» το σχόλιο του Κιμούλη στο Facebook: «...γεια σου, ρε "φίλε" Δημήτρη, που "νιώθεις πόνο απ' τον ξαφνικό θάνατο" και που "ο πόνος είναι προσωπική σου υπόθεση" και "δε θες να γίνει τροφή σε κανένα ΜΜΕ"!!! Τότε γιατί έστειλες την επιστολή σου σε όλα τα ΜΜΕ η εταιρεία ΑΚΡΟΠΟΛ; - Δε μπορούσες τουλάχιστον να τους πεις, πως θα τη στείλεις εσύ, ώστε να φανεί, πως ήταν μία "αυθόρμητη" δική σου "πονεμένη" κίνηση; Τι να πω; Κι εγώ λυπάμαι, αλλά για άλλους λόγους από τους δικούς σου. Εύχομαι τουλάχιστον όλο αυτό να αναγκάσει τον Κιρκινέζο, έστω κι αν εισπράττει σαν αντικαταβολή κάποιες "δηλώσεις μετανοίας", να δώσει σε όλους τα χρήματα, που οφείλει σιγά σιγά (ήθελα να ήξερα ΤΩΡΑ πού τα βρίσκει; Ποιοι του τα δίνουν; Περίεργο ξαφνικά, αλλά είναι άλλο θέμα συζήτησης), μόνο και μόνο για να μπορεί ελεύθερα να συγκρουστεί με τους "κακούς" Κιμούλη και Τσακνή! Χάνεται η αξιοπρέπεια, αλλά δίδονται κάποια χρήματα σ' αυτούς που τα έχουν ανάγκη πιο πολύ απ' όλους (;)... πάλι καλά...»

 

Η αλήθεια είναι ότι η στάση του Δημήτρη Πιατά είναι ακατανόητη και μάλλον ασυνεπής με την εικόνα που έχουμε για εκείνον. Καταρχάς διαχωρίζει τη θέση του από τους συναδέλφους του. Αδειάζει το καλλιτεχνικό κι αισθητικό αποτέλεσμα (αλλά αν δεν του άρεσε γιατί δεν διαχώριζε εξαρχής τη θέση του;). Δεν σχολιάζει τις καταγγελίες όσων δεν πληρώθηκαν. Και τάσσεται σαφώς υπέρ του «στρατοπέδου» του Κιρκινέζου κάνοντας κάτι που μοιάζει πράγματι στην διατύπωση με δήλωση «μετανοίας».
 

 

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΑ…

 

ΤΙ συνέβη; Τα κουτσομπολιά «πήγαν και ήρθαν». Άλλοι λένε ότι η παράσταση ενόχλησε κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό-καλλιτεχνικό κομμάτι της πιάτσας που ενόψει της άφιξής της στην Αθήνα άσκησε πιέσεις. Άλλοι λένε ότι είχε δικαίωμα ο Κιρκινέζος να κατεβάσει την παραγωγή που πλήρωνε αν ως επιχειρηματίας έκρινε ότι ζημιωνόταν (αν είναι νόμιμο δεν φαίνεται πάντως ηθικό και τέλος πάντων έπρεπε όπως και να χει να  εξοφλήσει πρώτα τους συντελεστές). Άλλοι έχουν μείνει στήλες άλατος με την στάση του Πιατά και αναρωτιούνται μήπως ισχύει πιο φανερά ό,τι (μέθοδος καρότο και μαστίγιο) κάποτε γινόταν σε μικρότερη κλίμακα και κρυφά...Τι;

Οι νέοι ηθοποιοί του Χορού έγραψαν πάντως: «Η αξιοπρέπειά μας μπαίνει πάνω από κάθε φόβο μην και ακούσουμε την απειλητική φράση του τύπου: “δε θα βρείτε ξανά δουλειά στο θέατρο!”».

Αυτός είναι και ο λόγος που δώσαμε εδώ στο e-tetRadio τόσο χώρο στο θέμα. Η παράσταση του Κιμούλη μπορεί να ήταν και κακή - δεν το ξέρουμε. Η κατόπιν εορτής και καταγγελιών «παράσταση» του κυρίου Κιρκινέζου ήταν όμως χειρότερη. Αδικαιολόγητη, αφήνει χώρο για κάθε λογής (καλλιτεχνικο-πολιτικο-ιδεολογικές) εικασίες. Δημιουργεί κακό «δεδικασμένο»: δεν μου αρέσει ό,τι κάνεις, δεν μου αρέσει ό,τι λες ή δεν μου αρέσει που διαμαρτύρεσαι, σε κατεβάζω. Αλλά κυρίως αντανακλά και στο θέατρο τα νέα κοινωνικά ήθη. Που σημαίνει; Τραγωδία...