Του Γιώργου Μυζάλη

Από την άλλη, υπάρχει κι εκείνο το άλλο, του καλλιτεχνικού, που λέει: «μην πηγαίνεις στις πρεμιέρες». Και αυτό βρίσκει τις προαναφερθείσες εφαρμογές, επαληθεύσεις και διαψεύσεις, κατά περίπτωση. Όλα αυτά στη θεωρία. Πάμε όμως στην πράξη και, εν προκειμένω, στην Σαββατιάτικη πρεμιέρα (17/1) του Φοίβου Δεληβοριά στο Passport. 

 

Μετά την περυσινή επιτυχία της «Αρμένικης βίζιτας», του 4ωρου δηλαδή προγράμματος που έκανε και πάλι στο Passport ο Φοίβος Δεληβοριάς, «ο δολοφόνος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος». Το φετινό πρόγραμμα έχει τον τίτλο «ο μπάσταρδος γιος» και περιλαμβάνει αρκετά ακυκλοφόρητα τραγούδια. Μερικά από αυτά ακούγονταν και στην «αρμένικη βίζιτα», άλλα τα ακούσαμε το Σάββατο (17/1) για πρώτη φορά. Πέραν αυτού του στοιχείου, το φετινό πρόγραμμα έχει περισσότερες ομοιότητες, παρά διαφορές με το περυσινό. Με άλλα λόγια: «η ομάδα που κέρδισε πέρυσι, κατέβηκε και φέτος στο γήπεδο». Το σχόλιο αυτό αφορά στα τραγούδια του playlist, καθότι η σύνθεση της μπάντας άλλαξε σε μερικές «θέσεις», χωρίς όμως αυτό να επηρεάσει καθόλου την απόδοσή της. Αυτό το γεγονός, για εκείνους που παρακολούθησαν το περυσινό πρόγραμμα, ίσως αφαιρεί το στοιχείο της έκπληξης, ωστόσο συνθέτει ένα γνώριμο τοπίο που προκαλεί οικειότητα και αναγνώριση. Από την άλλη, δεν παύει να έχει στοιχεία επανάληψης, που αποσπούν την προσοχή του ακροατή από τα επί σκηνής δρώμενα, κάνοντάς τον να στρέφεται περισσότερο από πέρυσι στον διπλανό του για κουβέντα. Αυτό, τουλάχιστον, συνέβη στη δική μας παρέα.

 

Σε ό,τι αφορά τώρα στο κλισέ για τις πρεμιέρες, που ισχύει σχεδόν πάντοτε, την απάντηση δίνουν οι χθεσινές παρουσίες – έκπληξη των: Τζίμη Πανούση, Σπύρου Γραμμένου και Ρένας Μόρφη (Imam Baildi) που ανέβηκαν στη σκηνή, δίνοντας μια ξεχωριστή νότα που, χωρίς αμφιβολία, το επόμενο Σάββατο θα απουσιάζει (χωρίς όμως να αποκλείεται να υπάρχουν άλλες εξίσου ενδιαφέρου επισκέψεις). Εν κατακλείδι, τα προγράμματα του Φοίβου Δεληβοριά παραμένουν «άχαστα». Και αν είστε από εκείνους που, για οποιονδήποτε λόγο, δεν βρεθήκατε πέρυσι στην «αρμένικη βίζιτα», μη χάσετε το «μπάσταρδο γιο».