Γράφει ο  Δημοδίαιτος

Προσέξτε: Δεν πρόκειται για στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης προερχόμενα από την ιεραρχία του κρατικού μηχανισμού, αλλά για καθαρά πολιτικές (κομματικές) επιλογές που «φυτεύονται» στην ηγεσία των νομικών προσώπων και τα Δ.Σ με  συγκεκριμένες εντολές και κατευθύνσεις, τις οποίες ασφαλώς πιστεύουν και υπηρετούν. Αυτός είναι (κυρίως) ο λόγος που βλέπουμε να τοποθετούνται ως πρόεδροι μεγάλων οργανισμών πολιτικά στελέχη πρώτης γραμμής, τα οποία αποχωρούν αμέσως μόλις αναλαμβάνει νέα κυβέρνηση με άλλη ιδεολογία, άλλη φιλοσοφία, άλλες  προτεραιότητες.

Οι διοικητές του ΙΚΑ, του ΟΛΠ, του ΚΑΤ και των άλλων Νοσοκομείων, του ΟΑΣΑ και άλλοι που διαχειρίζονται τεράστια κονδύλια (πολλές φορές περισσότερα από τα Υπουργεία) και οι αποφάσεις τους επηρεάζουν απόλυτα τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, δεν είναι δυνατόν, δεν είναι κατορθωτό, να υπηρετήσουν μια νέα πολιτική, όταν μέχρι χθες υπηρετούσαν άλλη.

Οι προφάσεις που προβάλουν είναι κωμικές και απαράδεκτες. Άλλος ισχυρίζεται ότι έχει… συμβόλαιο, άλλος ότι έχει έργα σε εξέλιξη, άλλος ότι ανέκαθεν ήταν… ΣΥΡΙΖΑ κ.ά. Για παράδειγμα ο κ. Σπυρόπουλος, διοικητής του ΙΚΑ (πρώην Υπουργός, βουλευτής και... ταμίας του ΠΑΣΟΚ) αποκάλυψε ότι με τον κ. Στρατούλη έχουν κοινούς αγώνες στον συνδικαλισμό και συνεργάζονται αρμονικότατα! Η πραγματικότητα όμως είναι μία: Όλοι πιστεύουν στην «αριστερή παρένθεση» και οι εντολές που έχουν από τις ηγεσίες των κομμάτων που τους διόρισαν, είναι να παραμένουν μπάστακες στις θέσεις τους, να μην συνεργάζονται και να υπονομεύουν! Τι πρέπει να γίνει; Ας ακολουθήσουν  οι Υπουργοί το παράδειγμα του κ. Ξυδάκη που «πέταξε» τον Χατζάκη από το Εθνικό Θέατρο, ας προχωρήσουν  και να θυμούνται ότι  τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από... αναντικατάστατους!

 

*Μπάστακας: Αυτός που δεν κάνει τίποτα εκτός από το να κάθεται όρθιος και ακίνητος παρεμποδίζοντας με τη στάση του.