Γράφει ο Δημοδίαιτος

 

Οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης, του τρίτου πόλου της Δημοκρατίας κατά τον Α. Παπανδρέου, τυφλοί και κωφοί δεν έχουν καταλάβει τίποτα. Δεν έχουν καταλάβει ότι η χώρα βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί, ότι  κάθε ώρα, κάθε στιγμή μπορεί να οδηγηθούμε ΟΛΟΙ στο βάραθρο και συμπεριφέρονται όπως οι επιβάτες του Τιτανικού. Τρώνε και πίνουν στα πολυτελή ξενοδοχεία, κάνουν δημόσιες σχέσεις, φώναξαν και διάσημους καλλιτέχνες να τους διασκεδάσουν και έστειλαν το μήνυμα στην κοινωνία: εμείς να περνάμε καλά και ας πνιγούν οι άλλοι… Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουν οι πολίτες το κόστος αυτής της φιέστας, κόστος που θα πληρωθεί από τους προϋπολογισμούς των Δήμων,  δηλαδή από τους δημότες… 

 

Αλλά πως φτάσαμε ως εδώ; Πως καταντήσαμε να κυριαρχούν στην Τ.Α.  οι Πατούληδες, οι Ψινάκηδες, οι Μπέοι, πως καταντήσαμε τα μόνα ενδιαφέροντα του Συνεδρίου να είναι οι βρισιές του Μπέου και τα... κότερα του Ψινάκη; Που χάθηκαν οι σπουδαίοι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης  που έδιναν μάχες για την αναγόρευση του θεσμού σε ισότιμο συνομιλητή της κεντρικής διοίκησης, που κέρδισαν αρμοδιότητες, πόρους, που ανέλαβαν την ευθύνη για την κοινωνική μέριμνα, τα σχολεία, τα ΚΑΠΗ, τα ΚΕΠ, τα αθλητικά κέντρα και τόσα άλλα. Έγιναν όλα σωστά; Ασφαλώς όχι. Θα μπορούσε να γίνουν καλύτερα και περισσότερα; Ασφαλέστατα ναι. Εδώ υπάρχει τεράστια η ευθύνη της κεντρικής εξουσίας που κυριολεκτικά τρόμαξε από την ανάπτυξη της Τ.Α. και βρίσκοντας πρόσχημα αρκετά φαινόμενα διαφθοράς, σπατάλης και κακοδιοίκησης, άρχισε το... ξήλωμα! Το τεράστιο άλμα του Καλλικράτη, άλμα που θα άλλαζε το τοπίο στη χώρα, υπονομεύτηκε, λοιδορήθηκε (δυστυχώς και από δυνάμεις της Αριστεράς…), έμεινε μισό. Ήρθε και η κρίση κι... έδεσε το γλυκό. Τώρα κυριαρχούν μικροί και ανίκανοι, άνθρωποι που έχουν άλλες επιδιώξεις και στόχους, τώρα κυριαρχεί η μιζέρια και η θλίψη…