Αλλά πως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό με ένα live που μάζεψε 150 με 200 άτομα όλα κι όλα; Σε μία πόλη 5 εκατομμυρίων πως γίνεται αυτό το μέγα συναυλιακό γεγονός να αφήνει αδιάφορους τους 4.999.850 και να ενδιαφέρει μόνο τους 150; Καλά καλά δεν ένοιαζε πολλούς και από εκείνους που ήταν στο Six D.O.G.S., περισσότερο κόσμο είδα πως είχε στον κήπο του μαγαζιού παρά στο live stage. Συμφώνησαν και τρεις περαστικοί στην Αβραμιώτου που είχαν χάσει το δρόμο τους. Μόλις έμαθαν πως έπαιξαν οι Viet Cong νωρίτερα, φρίκαραν που τους έχασαν.

 

Φταίει το συγκρότημα; Όχι βέβαια. Ποτέ δεν διεκδίκησαν μεγαλύτερο χώρο από εκείνο που τους αναλογεί. Φταίει η Arte Fiasco που διοργάνωσε τη συναυλία; Όχι βέβαια, μια χαρά είναι η εταιρία και κάνει τα καλύτερα και πιο αξιοπρεπή μικρά live. Φταίει λοιπόν η «δηθενιά» στην Ελλάδα, η δημοσιογραφία-promotion, όλοι αυτοί που προσπαθούν να μας πείσουν πως είναι πιο σημαντικό συναυλιακό γεγονός η εμφάνιση των Viet Cong από εκείνη των Muse ή των Kasabian λόγου χάριν. Δεν είναι θέμα ποσότητας φυσικά αλλά μην μου το λέτε εμένα. 

 

Όσο για τη συναυλία, κράτησε μία ώρα το πολύ (μαζί με κάποια προβλήματα και διακοπές), έγινε σε έναν κλειστό χώρο, με ζέστη και ιδρώτα, με πολύ καπνό, σε έναν χώρο που δεν έβλεπες και πολύ καλά τη σκηνή από κάποια σημεία. Ιδανικές συνθήκες για ένα τόσο σπουδαίο μουσικό event.