Προς τους εργαζόμενους του «105.5 Στο Κόκκινο»

Προς τους εργαζόμενους του «105.5 Στο Κόκκινο»
Ακολουθήστε μας στο Google news

Μία οφειλόμενη απάντηση από το e-tetRadio. Να σημειώσω λοιπόν ευθύς εξαρχής το εξής: από τη στιγμή που σε ένα κείμενο δεν γίνεται κατανοητή η πρόθεση και η διάθεση του συντάκτη, σημαίνει πως φταίει αυτός ο ίδιος και ουδείς άλλος. 

27 Νοεμβρίου 2015
Το έχω λύσει χρόνια μέσα μου, δεν έχω αμφιβολίες. Ωστόσο στο χθεσινό κείμενό μου για τον παπά στον «105.5 Στο Κόκκινο» υπήρχε και κάτι ακόμα που δεν υπολόγισα. Τη συναισθηματική φόρτιση που υπάρχει στο σταθμό. Τη φρίκη που έχουν «φάει» οι άνθρωποι εκεί μέσα. Πολύ σημαντικό. Bad timing επομένως, χωρίς δεύτερη συζήτηση.
Η ένταση και η φόρτιση δεν επιτρέπει επιπλέον στους ανθρώπους να σκεφτούν πιο λογικά. Κάτι που σε άλλη χρονική στιγμή -άσχετη- μπορεί να φαινότανε ως και αστείο, σε άλλη, συναισθηματικά φορτισμένη όπως η τωρινή, παρεξηγείται σε χρόνο dt. Μπορεί να γράψεις κάτι και να θεωρηθεί έως και ασέβεια. Αν είναι δυνατόν... Εύχομαι τουλάχιστον πως το καλοπροαίρετο δεν αμφισβητείται ακόμα και από τους... ταλιμπάν. 


 
Αυτά και τέλος, ήταν κακή η στιγμή, το αναγνωρίζω. Αν και φυσικά επιμένω -φεύγω πλέον από τα του «105.5 Στο Κόκκινο»- σε αυτό με τη θρησκεία, κάποιοι μπορεί να τη βλέπουν ως αποκούμπι σε δύσκολες στιγμές, τους καταλαβαίνω αν και διαφωνώ. Ειδικά η Αριστερά έχει μία αλλεργία. Βέβαια το θάνατο ο καθένας μας τον αντιμετωπίζει με διαφορετικό τρόπο. Προσωπικά έχω μία τάση σε στιγμές μεγάλου πένθους να προτάσσω (τη ψυχραιμία και) το χιούμορ. Ειδικά το black χιούμορ. Άλλωστε όπως λέει και ο λαός μας, δεν γίνεται «γάμος δίχως κλάματα και κηδεία χωρίς γέλια»
Κάποιοι δημοσιογράφοι στον «Κόκκινο» εγκάλεσαν επίσης το e-tetRadio επειδή δεν δημοσίευσε μία ανακοίνωσή τους (με υπογραφές!) εναντίον του The Press Project (για μία εκπομπή που δεν έγινε, την Παρασκευή, την επομένη του θανάτου του Γιώργη Ξυλούρη). Δεν μας την έστειλαν ποτέ βέβαια, κάπου στο facebook την ανέβασαν. Και λένε πως κατά τη γνώμη τους δεν τη δημοσιεύσαμε επειδή συνεργαζόμαστε με το TPP. Αστεία πράγματα. Το αυτονόητο -δημοσιογραφικά- θα κάναμε, θα βάζαμε και τις δύο απόψεις. Το έψαξα όμως μετά το θέμα, έκανα ρεπορτάζ για το τι συνέβη. Αλλά θα τηρήσω το off the record. Κι ευτυχώς για τους «Κόκκινους» θα έλεγα διότι η επιστολή τους θα έπρεπε να πάει κατευθείαν στον κάλαθο των αχρήστων. Δημοσιογράφοι είναι, δεν έψαξαν πριν βγάλουν κείμενο με υπογραφές; Είναι η φόρτιση και η ένταση προφανώς... 
 
Στον Σταμάτη Κραουνάκη δεν θα απαντήσω. Δεν υπάρχει λόγος...