Της Ζωής Νικολάου
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού

 

Προλάβαμε στο τέλος τους Social Waste και πήραμε μια μικρή γεύση από το ιδιαίτερο στυλ τους που βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε hip hop και Μεσόγειο. Περιμένουμε να τους ακούσουμε πιο..ολοκληρωμένα στο μέλλον.
 

Βέβηλος με Βαβυλώνα και κάπου εκεί ο Πυροβάτης. Γιατί για όσους αγαπούν τη Βαβυλώνα, αυτός ποτέ δε λείπει. Γι αυτό και στον καινούριο δίσκο του Βέβηλου, στο Βιβλίο των Ηρώων του Δρόμου, γίνεται και η ανάλογη μνεία και χθες το τραγουδήσαμε μαζί το «όπως θα γούσταρε να κάνω κι ο Δημήτρης». Όπως και όλα τα υπόλοιπα βέβαια. Εν ολίγοις έγινε χαμός. Έτσι κι αλλιώς γνωρίζουμε ότι το hip hop κοινό είναι από τα πιο φανατικά και χθες το απέδειξε για άλλη μια φορά. Καπνογόνα, ρίμες για την ταξική (αν)ασφάλεια, ουρλιαχτά και γροθιές και τα χέρια στον αέρα που ανεβοκατέβαιναν στο ρυθμό, συνθήματα για διακαείς πόθους, κι ένα ωραίο του Βέβηλου: «πείτε όχι στους εθισμούς ρε»! Μας είπε κομμάτια από τα παλιά, έφερε και τους... Fugees στο stage με το Ooh La La La κι έσπασε την ανία με την Πολισμανία, και φυσικά έπαιξε τα καινούρια του. Ραπάρει από το 97 και χθες έκανε μια performance κουβαλώντας τη βαλίτσα από όλα αυτά τα χρόνια κρατώντας κι ένα αξιοπρεπές προφίλ στο true της υπόθεσης που λέγεται σκηνή hip hop· είναι από τους λίγους που δεν το ξεφτιλίζουν, να τα λέμε κι αυτά. Πόσο κ@@λα είναι, λοιπόν,  να παίζεις κι από κάτω από 50άρηδες μέχρι πιτσιρίκια να γουστάρουν τα κομμάτια σου! Τα έσπασε και μας ευχήθηκε και λευτεριά. Τι άλλο να ζητήσουμε;
 

Και τις μεγάλες ώρες, ανέβηκαν οι Asian Dub Foundation. Σε εποχή Brexit, το να είσαι σε συναυλία τους, είναι από μόνο του είδηση. Η πιο οργισμένη μπάντα της Βρετανίας; Ναι, είναι. Διαφορετικοί μεταξύ τους και τόσο δεμένοι που εκπέμπουν ζωή και δημιουργία. Δεν σταματήσαμε να λικνιζόμαστε, ήταν αδύνατο. Ακόμα και η διαρροή νερού η οποία έκανε μια λίμνη μπροστά στη σκηνή και εμπόδιζε όλες τις μέρες του φεστιβάλ το κοινό, χθες δεν μας ενδιέφερε, χορεύαμε για όλο το δίωρο της εμφάνισης των A.D.F. Ξεκίνησαν με το Hovering και έπαιξαν αρκετή dub αλλά στο χαμό της bhangra (που είναι και φουλ διαδεδομένη εκεί στα βόρεια) τα έδωσαν όλα. Fly over, Stand up, Rebel warrior και φυσικά Can’t pay wont pay (ξέρουν σε τι κόσμο απευθύνονται οι άνθρωποι). Απογείωσαν την performance τους με τη μίξη φλάουτου και beatboxing, αφήνοντας όσους δεν τους είχαν ξαναδεί άφωνους. Μετά από παραπάνω από μια εικοσαετία πορείας, η κολεκτίβα των ADF έδωσε στο Resistance το δυναμικό τέλος που του ταίριαζε με μια προτροπή : Release yourself from the mindgap!
 

P.S.: Είχαμε και την αποδοκιμασία των ADF σε όσους πέταγαν μπύρες στη σκηνή. Και πολλοί ρίχνουν «κράξιμο» στο συγκρότημα λες και θεωρείται φυσιολογικό να το βλέπουμε αυτό στα live. Εχουμε να σχολιάσουμε λοιπόν ότι όχι, δεν είναι φυσιολογικό. Επ' ουδενί.