Τώρα δε ακόμα περισσότερο, που απορούν όλοι αυτοί γιατί δεν εμφανίζεται ο Dylan, γιατί δεν απαντάει στο τηλέφωνο κι αυτός ο χριστιανός, πέντε-έξι μέρες τον ψάχνουν και δεν τον βρίσκουν. «Η Σουηδική Ακαδημία σταμάτησε τις προσπάθειες της να επικοινωνήσει μαζί του έπειτα από πολλές αποτυχημένες απόπειρες» ανακοίνωσε η γενική γραμματέας του θεσμού, Σάρα Ντάνιους.

 

Πρέπει να είναι εντελώς άσχετοι εκεί στην Ακαδημία (και όχι μόνο). Δεν ήξεραν, δεν ρώταγαν; Έτσι ήταν πάντοτε ο Dylan, απείχε απ' όλα αυτά. Τι περίμεναν δηλαδή; Να έβγαινε να άρχιζε τις ευχαριστίες; Να έβγαζε λόγους; 

Τον θυμόμαστε όσοι τον έχουμε δει τόσες φορές για συναυλίες και στην Ελλάδα. Ένα χαμόγελο μας χάρισε κάποτε στον Λυκαβηττό και το λέγαμε για μήνες μετά. Ενώ στην τελευταία του εμφάνιση στο Terra Vibe δεν χαιρέτησε καν. Και θυμάμαι, πιτσιρικάς, μία συναυλία του στην Πάτρα, όταν έπαιξε ολόκληρο το live με γυρισμένη την πλάτη του προς εμάς.

 

Το γεγονός είναι ένα: ο Dylan είναι που δίνει αίγλη στο Νόμπελ και όχι το Νόμπελ στον Dylan. Δείτε μερικά πρωτοσέλιδα της επόμενης (της βράβευσης) ημέρας από πέντε Ηπείρους (ανοίξτε τις φωτογραφίες από πάνω με την επιλογή pop out κάτω δεξιά στο παράθυρο) κι ελάτε να μου πείτε μετά αν έκανε καλά η Ακαδημία (στον εαυτό της πρώτα απ' όλα).   

Ένα καλό βιβλίο που κυκλοφορεί στη χώρα μας και σας το προτείνω είναι το «BOB DYLAN 1962-2001. LYRICS» σε εξαιρετική μετάφραση του Ίκαρου Μπαμπασάκη από τις εκδόσεις ΙΑΝOS. «Δεν ανησυχώ καθόλου, έχω την αίσθηση ότι θα εμφανιστεί» δήλωσε για την τελετή η Σάρα Ντάνιους. Σημειωτέον, όσοι βραβεύονται με το Νόμπελ καλούνται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου στη Στοκχόλμη όπου τους απονέμεται το βραβείο από τα χέρια του βασιλιά της Σουηδίας και εκφωνούν μια ομιλία σε ένα επίσημο δείπνο. «Δεν ανησυχώ καθόλου, έχω την αίσθηση ότι θα εμφανιστεί»... Τώρα τι να της πεις;