Στην Ελλάδα έχουμε ραδιόφωνο του τηλεφώνου Στην Ελλάδα έχουμε ραδιόφωνο του τηλεφώνου
17 Μαρτίου 2009
Ρωτήσαμε τον Κώστα Αρβανίτη, που κάνει εκπομπή στον «Δίεση 101,3» κάθε πρωί 07.00 με 10.00, για το κατά πόσο θα άλλαζε το μουσικό ραδιόφωνο με το ενημερωτικό. Και για το αν, τελικά, υπάρχει περίπτωση κάποια στιγμή να επιστρέψει σε κάποια αμιγώς ενημερωτική εκπομπή... Απάντησε στις ερωτήσεις μας και μας μίλησε και για το Δίεση και έκανε και μια σύντομη ανάλυση για το αγαπημένο μας μέσο.
Κώστας Αρβανίτης: «Δεν ξέρω πώς ορίζεται, πλέον, το ενημερωτικό ραδιόφωνο. Όπως εγώ το έμαθα από τους δασκάλους μου, οφείλει να έχει μια δυνατή ομάδα σύνταξης, ανταποκριτές στις πόλεις των εξελίξεων, όπως Ν. Υόρκη, Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Παρίσι, Ρώμη, Βρυξέλλες, Βερολίνο, Μόσχα, Πεκίνο.
Ρεπόρτερ βασικών υπουργείων, κομμάτων και κυβέρνησης, καθώς και ισχυρό, ελεύθερο ρεπορτάζ.
Αμιγώς ενημερωτικό ραδιόφωνο αιχμής σημαίνει, δυνατό πολιτιστικό και αθλητικό ρεπορτάζ, καθώς και δημοσιογράφους με εκπομπές και στήλες, που θα ασχολούνται αποκλειστικά με θέματα έρευνας και τεχνολογίας. Σχολιαστές – αναλυτές που να απλώνονται σε όλο το ιδεολογικοπολιτικό πεδίο.
Αυτό το ραδιόφωνο, δυστυχώς, στη χώρα μας υποχώρησε σε ένα ραδιόφωνο με δυνατές δημοσιογραφικές υπογραφές και ισχυρές τηλεφωνικές γραμμές.
Έχουμε, δηλαδή, ένα ραδιόφωνο του τηλεφώνου, όπου το σύνολο της πληροφορίας και της πληροφόρησης, καθώς και της συνέντευξης, ολοκληρώνεται με τη χρησιμοποίηση της τηλεφωνικής γραμμής.
Στοιχεία της τηλεοπτικής παθολογίας τα βρίσκουμε όλο και περισσότερο στα ραδιόφωνα που φέρουν τον τίτλο της ενημέρωσης.
Πιστεύω ότι, όταν χάνεται ο ρεπόρτερ... χάνεται και το ρεπορτάζ.
Πόσο μάλλον όταν απολύεται...
Παρά το γεγονός ότι οι πολίτες - σύμφωνα πάντα με τις έρευνες - εμπιστεύονται όλο και περισσότερο το αγαπημένο μας μέσο, αυτό δε φαίνεται να έχει αγαπηθεί από τους ιδιοκτήτες του.
Ο Δίεση, από την άλλη, είναι ένα ιδιαίτερο ραδιόφωνο. Μουσικό μεν, αλλά με έντονα κοινωνικά χαρακτηριστικά, παραγωγούς με άποψη και καλά ελληνικά, καθώς και πολύ προσεγμένο δελτίο ειδήσεων.
Σε ό, τι αφορά την πρωινή ζώνη του σταθμού, που είναι αμιγώς ενημερωτική, ο Δίεση έχει δυνατή παράδοση, με διαφορετικά πια χαρακτηριστικά, που φωτογραφίζουν την ιδιοσυγκρασία του ακατανόμαστου.
Κλείνοντας, θα έλεγα ότι – η Φυλή των Φίλων - έχει απολύτως τα στοιχεία του ραδιοφώνου που εγώ αγαπώ. Με πολύ καλή μουσική, ελευθερία λόγου και ξεκάθαρη την υποκειμενικότητα των συμμετεχόντων. Οι υπογραφές στη Φυλή των Φίλων είναι η μεγάλη μου υπερηφάνεια .
Όχι γιατί είναι «φίλοι», αλλά γιατί τους εκτιμώ, τους θαυμάζω και τους διαβάζω όπου κι αν εργάζονται.
Υ.Σ.: Αντικειμενική είναι μόνο η φωνή, η πρόθεση και η υπογραφή μας».
Σπύρος Σεραφείμ
