Ξεχάστε τα πολιτικά και τις όποιες αντιθέσεις, μη δίνετε σημασία σε ορισμένες δημοσιογραφικές φωνές που παραμένουν ακραίες, δικαιολογήστε ακόμα κι εκείνους που δεν βλέπουν ποιοι φέρουν την πραγματική ευθύνη για την κατάσταση στην οποία περιήλθε το Συγκρότημα. Σημασία έχει το μεγαλύτερο μέρος των δημοσιογράφων που ακόμα και σήμερα βρίσκεται στις θέσεις του αν και μετράει ήδη έξι μήνες απλήρωτο. Σήμερα που έχει χαθεί και η τελευταία ελπίδα. Εγκλωβισμένοι άνθρωποι που προσπαθούν να κρατηθούν όρθιοι. Και ήταν από το πρωί, αξημέρωτα ακόμα, στα μικρόφωνα του «Βήμα 99.5».

Συγγνώμη λοιπόν, αλλά είναι άξιο σεβασμού το ρεπορτάζ όλων εκείνων που δουλεύουν κανονικά σαν να μην συμβαίνουν όλα αυτά τα δυσάρεστα. Πολύ περισσότερο  από χθες που έπαψε στην ουσία να υπάρχει Ψυχάρης στη μέση, οπότε δουλεύουν καθαρά για τον εαυτό τους. Το πολιτιστικό, το διεθνές, το ελεύθερο ρεπορτάζ, όλα. Για τα Οσκαρ, για τον Τραμπ, για το Eurogroup κ.ο.κ.

Ολο το Σαββατοκύριακο το «έφαγα» στο ρεπορτάζ για τον ΔΟΛ (μπορείτε να το διαβάσετε στην έντυπη «Εφημερίδα των Συντακτών»). Τράπεζες, κυβέρνηση, Νέα Δημοκρατία, Ψυχάρης, Μουλόπουλος, Σαββίδης, Δραγασάκης και άλλα. Δεν ξέρω αν έχουν δίκιο αλλά όλοι δείχνουν ως κύριο υπεύθυνο τον Σταύρο Ψυχάρη.

«Για να ξεφύγουμε από την καταστροφή απαιτείται γενναιότητα από τις πιστώτριες τράπεζες, που με ορισμένες προϋποθέσεις μπορούν να συμβάλουν στην απελευθέρωση πόρων από τις εισπράξεις του οργανισμού ώστε να εξασφαλιστεί μια ενδιάμεση χρηματοδότηση μέχρι να εξευρεθεί η οριστική λύση» γράφουν τα ΝΕΑ σήμερα στο κεντρικό τους άρθρο. Δυστυχώς κάτι τέτοιο αποκλείεται να το επιτρέψουν οι τράπεζες. Παράδειγμα το Mega και πόσο διευκόλυναν (οι τράπεζες) την αποδέσμευση χρημάτων. Ούτε ευρώ δεν άφησαν. Και στα ταμεία του Mega υπάρχουν δεσμευμένα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, δεν είναι σαν τα άδεια... αμπάρια του ΔΟΛ.

Ένα είναι το δεδομένο, όπως σωστά το γράφουν σήμερα τα ΝΕΑ: «Είναι αυτονόητο πως ένας εκδοτικός οργανισμός έχει αξία μόνον όταν τα μέσα που διαθέτει είναι σε κυκλοφορία». Έτσι, ακριβώς. Γίνεται αυτό (όμως);