Αυτό που συμβαίνει με τα... fake news στα εγχώρια ΜΜΕ είναι πράγματι άξιο απορίας. Ή μήπως όχι;
13 Νοεμβρίου 2018Του Σωτήρη Μανιάτη
Η αλήθεια είναι ότι υπό τις υφιστάμενες συνθήκες δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να την «πατήσει» ένας δημοσιογράφος, κάποιο μέσο Ενημέρωσης. Δεν δικαιολογείται βέβαια, καθώς οι δημοσιογράφοι είμαστε υποχρεωμένοι να διασταυρώνουμε τις πληροφορίες μας. Συμβαίνει όμως ορισμένες φορές είτε ένα μέρος είτε και στο σύνολό της μια είδηση να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται τουλάχιστον άμεση επανόρθωση. Και σε κάθε περίπτωση είναι ένα καμπανάκι κινδύνου που πρέπει να βάζει δημοσιογράφους και ΜΜΕ σε άλλο τρόπο σκέψης και λειτουργίας.
Όταν όμως το φαινόμενο επαναλαμβάνεται μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και μάλιστα χωρίς διορθώσεις και με... προσπάθεια να το καλύψουμε και να πάμε παρακάτω ή να επιμείνουμε αδιαφορώντας για τις διαψεύσεις, τότε κάτι δεν πάει καλά. Δείχνει στόχευση, μεθόδευση και σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται για δημοσιογραφία. Μοιάζει ορισμένοι να ακολουθούν την τακτική του… «αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα». Κι αυτό οδηγεί σε άλλες σκέψεις… Παραπλάνηση, προπαγάνδα...
Όταν μάλιστα αυτά συμβαίνουν από τα λεγόμενα… παραδοσιακά ΜΜΕ όπως είναι οι εφημερίδες που έχουν και το χρόνο και τη δυνατότητα να επιβεβαιώσουν τις υποτιθέμενες αποκαλύψεις τους τότε γίνεται ακόμα πιο εμφανές ότι οι... επιδιώξεις του ιδιοκτήτη τους επιχειρείται να μετατραπούν σε… πραγματικότητα.Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι άλλοι σε κανάλια που παρά τις διαψεύσεις επιμένουν να παρουσιάζουν δήθεν αποκαλύψεις. Χωρίς, έστω μια αναφορά, στη διάψευση. Κι όπως το πάνε ορισμένοι σε κάποια ΜΜΕ, ονόματα δε λέμε υπολείψεις δε θίγουμε, σε λίγο δεν θα τους πιστεύουν ούτε οι... κολλητοί τους.
