Τι να πιστέψεις και που να σταθείς; Τι να κρατήσεις και τι ν' αφήσεις;
03 Ιανουαρίου 2019Του Σωτήρη Μανιάτη
Ιδού η απορία. Και η νέα χρονιά μπήκε δυστυχώς με… γκρίνια. Με κόντρες όχι για τη ουσία αλλά για την… κομματική εκμετάλλευση κάθε θέματος. Και με πολλούς να μένουμε με μια μόνιμη... απορία με όσα ακούγονται και παρουσιάζονται…
Και για να μη σας ταλαιπωρώ βλέπεις κι ακούς την ΕΡΤ και νομίζεις ότι έχουν αλλάξει τα πάντα. Η αγορά πήρε τις γιορτές την απαραίτητη ανάσα, ο κόσμος έχει χρήματα και βγήκε για ψώνια και πάει λέγοντας...
Γυρίζεις σε ιδιωτικά κανάλια -για παράδειγμα στον ΑΝΤ1- και βλέπεις κι ακούς ακριβώς τα αντίθετα. Παρά τη γιορτινή ατμόσφαιρα, δεν υπήρξε η αναμενόμενη ανάσα στις αγορές, συγκρατημένοι οι πολίτες, επιβαρυμένοι από τη φορολογία και πάει κλαίγοντας…
Δεν πρόκειται δηλαδή για ρεπορτάζ για το ίδιο θέμα με κάποιες διαφοροποιήσεις αλλά με ακριβώς αντίθετα συμπεράσματα. Κι άντε μετά να βγάλεις άκρη…
Από την καταστροφή στην απόλυτη επιτυχία ένα... κανάλι δρόμος. Έχουμε δυστυχώς χάσει όχι μόνο την αίσθηση του μέτρου, αλλά και του τι σημαίνει δημοσιογραφική αντιμετώπιση θέματος και όχι κομματική προσέγγισή του κατά πως μας βολεύει…
Κάτι παρόμοιο παρακολουθούμε και με την ιστορία του προστατευόμενου μάρτυρα, για το καραμπινάτο βέβαια σκάνδαλο με τη Novartis, ο οποίος... μετατράπηκε σε κατηγορούμενο. Προσεγγίσεις κατά πως βολεύει την κάθε κομματική παράταξη. Επικίνδυνο «παιχνίδι» στο οποίο δυστυχώς συμμετέχουν ΜΜΕ και δημοσιογράφοι. Μόνο που υπάρχει και το αυθεντικό ρεπορτάζ για το θέμα και μια σειρά από ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν. Δεν μπορεί και έτσι «να είμαστε εμείς κερδισμένοι» και αλλιώς «να είναι πάντα οι άλλοι χαμένοι»! Όπως και να το κάνουμε κάτι δεν πάει καλά...
Υ.Γ.: Κύριε πρωθυπουργέ, οι επιεικώς απαράδεκτες αναρτήσεις του αναπληρωτή υπουργού Υγείας με το γνωστό του… ύφος (για ήθος ας μη μιλήσουμε) δεν εκθέτουν μόνο τον ίδιο αλλά κυρίως την κυβέρνηση κι εσάς που εξακολουθείτε όχι μόνο να τον ανέχεστε αλλά ουσιαστικά και να επικροτείτε αυτές τις αναρτήσεις του. Εκτός κι αν βολεύει να στρέφονται πάντα τα «φώτα» κάπου αλλού...
