Την περασμένη Τετάρτη (6/3) η διοίκηση της ΕΡΤ παρουσίασε τις αλλαγές και το νέο πρόγραμμά της...
12 Μαρτίου 2019Του Σωτήρη Μανιάτη
Είναι βέβαια περίεργο να φτάνεις στο δεύτερο μισό της σεζόν για να παρουσιάσεις πρόγραμμα. Και μάλιστα, όχι ολοκληρωμένο. Αλλά κάλλιο αργά που λένε παρά ποτέ και ειδικά στην... ταλαιπωρημένη για τα καλά δημόσια τηλεόραση.
Δεν θέλω και πάλι να... γκρινιάξω αλλά να σημειώσω δύο, τρία στοιχεία που αν δεν αλλάξουν δεν πρόκειται να δούμε τη δημόσια τηλεόραση που θέλουμε. Πολύ καλά λοιπόν επιχειρείται ένα ξεκαθάρισμα του προφίλ κάθε καναλιού της ΕΡΤ. Κάτι βέβαια που πρέπει να φανεί στην πράξη. Και πολύ σωστά υπάρχει επιμονή στην αξιοποίηση σύγχρονης τεχνολογίας. Απαιτείται μια σταθερότητα σε ζώνες, επιμονή και υπομονή στο χτίσιμο ενός προγράμματος με διαφορετική αντίληψη. Χρειάζεται μείγμα παλιών και νέων παραγωγών αλλά και προσώπων μπροστά και πίσω από τις κάμερες.
Το βέβαιο είναι ότι χρειάζεται σχέδιο, σωστός προγραμματισμός και στόχευση με... τριετή, τουλάχιστον, ορίζοντα ώστε να «χτιστεί» επιτέλους ένας ολοκληρωμένος και από πλευράς φιλοσοφίας οπτικακουστικός μηχανισμός. Και επ' αυτών πολλά θα μπορούσε κανείς να πει και να προτείνει. Προσωπικά θα ξεκινούσα από τις εγκαταστάσεις για να προχωρήσω σε εξοπλισμούς, ανθρώπινο δυναμικό, πρόγραμμα και πάει λέγοντας...
Όμως και όλα αυτά να τα καταφέρεις, υπό τις υφιστάμενες συνθήκες θεωρώ ότι είναι έως και αδύνατο, δεν θα οδηγήσει σε μια νέα δημόσια τηλεόραση, αν δεν προηγηθούν συγκεκριμένα βήματα. Αν δεν κοπεί οριστικά και αμετάκλητα ο ομφάλιος λώρος ανάμεσα στη διοίκηση της ΕΡΤ και την εκάστοτε κυβέρνηση δεν πρόκειται να υπάρξει αποτέλεσμα. Αν η εκάστοτε εξουσία δεν αφήσει την ΕΡΤ να λειτουργήσει αυτόνομα, αν δεν κόψει τις στενές επαφές με ό,τι παλαιοσυνδικαλιστικό και ξεπερασμένο υπάρχει εντός της ας μην περιμένουμε... γιατρειά.
Η ΕΡΤ είναι αυτή που... αγαπάμε να μισούμε, γιατί ορισμένοι επιμένουν να λειτουργούν με καταδικασμένες λογικές για να την ελέγχουν, άλλοι βολεύονται και άλλοι κάνουν στην άκρη για να μη χάσουν τα όποια κεκτημένα τους. Καταλήγουμε σε μια δημόσια τηλεόραση που λειτουργεί με... παρωπίδες, εγκλωβισμένη σε τακτικές ξεπερασμένες με αποτέλεσμα ακόμα και οι όποιες καινοτομίες παρουσιάζει να χάνονται στο... βάλτο που δημιουργούν όλα τα παραπάνω.
Όσο αυτά δεν αλλάζουν (και οι αλλαγές κατά πως φαίνεται δε... βολεύουν) τα... όμορφα παραμύθια, όμορφα θα καίγονται...
