Με αφορμή το live τους στο Σταυρό του Νότου την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου, οι Babo Koro, (αυτο)συστήνονται στους αναγνώστες του loaded.gr.
14 Οκτωβρίου 2019Είμαστε οι Babo Koro, ή αλλιώς, “η γιαγιά που χορεύει”. Αναζητώντας αυτά που μας έδεναν, συνειδητοποιήσαμε ότι θέλαμε το όνομά μας να γεννά ίσως και μία σκέψη ή ένα γρήγορο συναίσθημα, μία εικόνα. Τη βρήκαμε στην μπάμπω-Κόρω, τη γιαγιά που κουβαλά τη σοφία αλλά και την κόπωση της ζωής, και όμως σηκώνεται να χορέψει αψηφώντας το χρόνο και το εφήμερο της ύπαρξης.
Γίναμε οι Babo Koro όταν τρεις από εμάς, ο Κώστας, ο Σωτήρης και ο Δημήτρης, παρέα με τον Χρήστο Παπαναγιώτου, που έχουμε αρκετά χρόνια φιλικής και μουσικής σχέσης στις πλάτες μας, νοιώσαμε την ανάγκη να μεταφράσουμε την μεταξύ μας αλληλεπίδραση σε πρωτότυπο υλικό, να εκφράσουμε τη δημιουργικότητά μας με έναν τρόπο που να μη μας περιορίζει, να καταγράψουμε το μουσικό συναίσθημα από ένα στιγμιότυπο της μουσικής μας πορείας, και να τοποθετηθούμε για ορισμένα κοινωνικά ζητήματα που έπεσαν με μεγάλη φόρα πάνω μας.
Δεν αποτελούμε παραδοσιακό σχήμα, όμως κάπου εκεί βρήκαμε τον κοινό τόπο που μας γεννά συναισθήματα και στον οποίο βρίσκουμε ένα κομμάτι του εαυτού και της έκφρασης μας από κοινού. Ψάξαμε, και ακόμη ψάχνουμε, το πώς χτυπά μέσα μας η παράδοση και το πώς μπορούμε να πάμε παραπέρα αυτόν τον χτύπο με τον τρόπο μας. Βρήκαμε τον τρόπο μας στην κοινή ενορχηστρωτική και στιχουργική αισθητική, συνδυάζοντας μεταξύ άλλων ένα μεγάλο εύρος μουσικών ιδιωμάτων από τα βαλκάνια, τη rock, το swing που ζουν μέσα μας.
Όταν ολοκληρώσαμε την ενορχήστρωση του πρώτου μας δίσκου αναζητήσαμε και βρήκαμε μουσικούς που να νοιώθουν περίπου ότι και εμείς ακούγοντάς τον. Εδώ, ήμασταν σίγουρα τυχεροί. Βρήκαμε τον Αποστόλη, την Αντιγόνη, τον Σταμάτη, τον Θάνο, τον Γιάννη. Αγκάλιασαν τη μουσική μας και εμάς, και κάπως έτσι έχουμε σήμερα μία μουσική οικογένεια.
Μας αρέσει να δημιουργούμε κάδρα με εικόνες, σκέψεις, συναισθήματα για την γλυκόπικρη αίσθηση και το αντάμωμα. Το κάλεσμά μας σε αυτό γίνεται μέσα από το τραγούδισμα του πάθους, της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης, του έρωτα.
Το γλέντι το θεωρούμε κατάσταση, και το θαυμάζουμε πολύ. Το βλέπουμε ως μέρος της ψυχής και ως μία έκφραση που αναζητά μέσα από το συλλογικό το ατομικό, την κάθαρση μέσα από το μοίρασμα και την ενσυναίσθηση. Προσπαθούμε κάθε ζωντανή εμφάνισή μας να ακροβατεί μεταξύ συναυλίας και γλεντιού, σε αλληλεπίδραση με τους συμμετέχοντες.
Έτσι γεννήθηκε ο δικός μας “Σίσυφος”, που δεν σπρώχνει το βράχο μόνος του αλλά με παρέα, που μας καλεί να ανταμώσουμε στην ανηφόρα, να μοιραστούμε το γέλιο, να ξορκίσουμε το δάκρυ, να φλερτάρουμε με τη γλυκιά μας ματαιότητα, και απάνω στην κορφή, έστω για λίγο, να βγάλουμε χορεύοντας τη γλώσσα μας στους θεούς.
Περισσότερα για την συναυλία των Babo Koro ΕΔΩ:
