«Τα φεστιβάλ με έναν καλό σχεδιασμό θα μπορούσαν να αποδειχτούν ασφαλή και ευεργετικά»

«Τα φεστιβάλ με έναν καλό σχεδιασμό θα μπορούσαν να αποδειχτούν ασφαλή και ευεργετικά»
Ακολουθήστε μας στο Google news

Οι αντιδράσεις αλλά και η πρόταση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος με αφορμή τις εξαγγελίες για τη μη διεξαγωγή πολιτιστικών εκδηλώσεων το καλοκαίρι.

29 Απριλίου 2020

Τη διεξαγωγή φεστιβάλ που θα διασφαλίζει τη δημόσια υγεία, ζητά η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος σημειώνοντας ότι «με έναν σωστό σχεδιασμό θα αποτραπεί η καταστροφή ενός ολόκληρου κλάδου».

Σχετικά με τη χθεσινή εξαγγελία για τη μη διεξαγωγή πολιτιστικών εκδηλώσεων, η Π.Ο.Θ.Α. κάνει λόγο για «άγνοια και αδιαφορία με την οποία η κυβέρνηση και ιδιαίτερα το υπουργείο Πολιτισμού αντιμετώπισε τον κλάδο σε όλη την περίοδο της κρίσης».

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

Μία δυσάρεστη έκπληξη επιφύλασσε για τον χώρο του πολιτισμού το χθεσινό διάγγελμα του Πρωθυπουργού, την δήλωση ότι κρίνεται απίθανο να επιτραπούν μέσα στο καλοκαίρι τα φεστιβάλ και οι συναυλίες.

Η κυβέρνηση, που με τόση ευκολία εκμεταλλεύεται τον πολιτισμό για επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, αποδεικνύει για άλλη μια φορά την προχειρότητα και την αδιαφορία της για τον περίπλοκο αυτόν χώρο και τους ανθρώπους του. Τα φεστιβάλ και οι συναυλίες, που γίνονται κάθε χρόνο σε κάθε γωνιά της χώρας μας, δεν είναι μόνο το κύριο αντικείμενο εργασίας ενός ολόκληρου κλάδου που καταδικάζεται έτσι στην αδράνεια και την ανεργία. Αποτελούν και ζωτικά κομμάτια των τοπικών κοινωνιών, βοηθούν στην ψυχαγωγία του κόσμου και συμβάλλουν στην ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Τα περισσότερα γίνονται σε ανοιχτούς χώρους και με έναν καλό σχεδιασμό θα μπορούσαν να αποδειχτούν ταυτόχρονα ασφαλή και ευεργετικά για τις περιοχές στις οποίες διοργανώνονται.

Η εξαγγελία αυτή αποδεικνύει την άγνοια και την αδιαφορία με την οποία η κυβέρνηση και ιδιαίτερα το υπουργείο Πολιτισμού αντιμετώπισε τον κλάδο μας σε όλη την περίοδο της κρίσης. Για πολλοστή φορά καλούμε την ηγεσία του υπουργείου να μιλήσει με τους ανθρώπους του χώρου, τα συνδικάτα τους, ώστε να γίνει ένας σχεδιασμός που θα διασφαλίζει την δημόσια υγεία, αλλά δεν θα καταδικάζει έναν ολόκληρο κλάδο σε καταστροφή.