Του θρυλικού άλμπουμ των Van Dyke Parks και Brian Wilson.
04 Ιουνίου 2020Του Αντρέα Μαντά
Η τέχνη διαιωνίζει τις στιγμές που ο άνθρωπος ενώνεται με τα έξω από αυτόν.
Θέλουμε πολύ να νικήσουμε τον αντικειμενικό κόσμο. Αυτό πρέπει να γίνει φυσικά και σε καμία περίπτωση βεβιασμένα.
Ο Van Dyke Parks είναι περίπτωση καθαρής τέχνης. Βασικά είναι καθαρή περίπτωση καθαρής τέχνης, η οποία δεν παραλείπει τίποτα για να ολοκληρώσει το σκοπό της. Στα 76 του, παραμένει αγνός και δυνατός.
Σε λίγες μέρες αναμένουμε την επανέκδοση του «Orange Crate Album», του δίσκου που ηχογράφησαν από κοινού με τον Brian Wilson είκοσι πέντε χρόνια πριν.
Τον Οκτώβριο που μας πέρασε κυκλοφόρησε το άλμπουμ διαμαρτυρίας «¡Spangled!», μαζί με την 38χρονη τραγουδοποιό από την Γουατεμάλα Gaby Moreno.
Και σκέφτομαι. Σκέφτομαι, πώς η ηθική συνυφασμένη με την κοινωνία έχει κάτι το συμβατικό που παρέρχεται μαζί με την κοινωνία που τη γέννησε. Η ακεραιότητα όμως ενός καλλιτέχνη σχετίζεται με την επαφή του, με τις αιώνιες δυνάμεις που δίνουν στους ανθρώπους το αίσθημα της αθανασίας.
Τέτοιος καλλιτέχνης είναι ο Van Dyke Parks.
Μοιάζει να έχει αυτό το «άμοιαστο» μέσα στα βάθη της ψυχής του. Αυτό που αποτελεί το δαχτυλικό αποτύπωμα μας στην έκφραση.
Την αλήθεια.
Την σπάνια έκδοση της αλήθειας, που μόνο ο χρόνος αναγνωρίζει το πρώτο της αντίτυπο.
Ο Van Dyke Parks ανήκει στο μέρος που εναποθέτει τα ωάρια της η παιδική φαντασία για να εκκολαφτεί αργότερα ο προσωπικός μύθος.
Ο μύθος ζει ακόμα.
Ανακαλύψτε τον.
