Ακολουθήστε μας στο Google news
Μία παλιότερη συνέντευξη του Δημήτρη Παπαδημητρίου στο e-tetRadio
30 Σεπτεμβρίου 2010Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, Γενικός Διευθυντής της Ελληνικής Ραδιοφωνίας είχε δώσει παλιότερα μία αποκαλυπτική συνέντευξη στο e-tetRadio. Ευκαιρία να την αναδημοσιεύσουμε τώρα που ανέλαβε τα καινούργια του καθήκοντα...
Ποια είναι η βασική διαφορά του Τρίτου σε σχέση με τα άλλα ραδιόφωνα;
To Tρίτο δεν είναι μια ραδιοφωνική κερδοσκοπική επιχείρηση αλλά μια ραδιοφωνική πολιτιστική διαχείριση του φυσικού αγαθού των ερτζιανών. Δεν έπεται συνεπώς των ακροατών με στόχο να τους κολακέψει και να εισπράξει χρήματα αλλά προηγείται δείχνοντας το ορθό, το υψηλό και υγειές. Θεωρώ τα ερτζιανά φυσικό αγαθό σαν τον αέρα και το νερό και όποιος τα διαχειρίζεται πρέπει να ελέγχεται σαν, πιθανώς, επιβλαβής γιά την δημόσια υγεία. Το Τρίτο είναι άσκηση της ραδιοφωνικής τέχνης χωρίς κερδοσκοπία, ούτε οικονομική, ούτε καν πολιτική. Επίσης, χωρίς κέρδος προσωπικής προβολής κανενός μας. Δεν διαφημίζουμε, (ανακοινώνουμε μόνο δωρεάν), κυρίως δεν διαφημιζόμαστε με κανέναν τρόπο. Είμαστε εκτός πάσης φύσεως παιγνίων.
Είστε καλλιτέχνης. Πιστεύετε πως χρειάζεται να βρίσκεται ένας καλλιτέχνης στη διοίκηση του Τρίτου, ενός σταθμού σαν το Τρίτο δηλαδή; Ή, δεν έχει και τόση σημασία; Σε τι υπερτερεί και σε τι υστερεί ένας καλλιτέχνης από έναν απλό διοικητικό διευθυντή με γνώσεις μάνατζμεντ;
Το Τρίτο είναι Τέχνη. Συνεπώς δεν διοικείται, αλλά δημιουργείται, συντίθεται. Είμαι ένας ζωγράφος και οι παραγωγοί είναι τα χρώματά μου. Αφήνω ελεύθερη τη λάμψη τους, την έκφρασή τους επάνω στο σχέδιο που οραματίστηκα. Δεν λογοκρίνω, δεν τιμωρώ. Πρέπει να εμπνέω και να δημιουργώ προσωπική σχέση των παραγωγών με εμένα και το πρόγραμμα ώστε να είμαι πάντα παρών σαν διάθεση και πνεύμα. Αν πέσουμε στην αστυνόμευση τόσο πνευματικών ανθρώπων, τότε δεν αξίζει καν να υπάρχουμε.
Τέλος, στις υποχρεώσεις μου, είναι η διδασκαλία του ραδιοφώνικού παραγωγού του Τρίτου Προγράμματος. Δεν υπάρχει σχολή παραγωγών του Τρίτου. Πρέπει συνεπώς σε έναν νέο παραγωγό να τον διδάξω μιά τέχνη νέα, ακόμα και αν είναι αυτός ένας καθηγητής πανεπιστημίου. Ο μάνατζερ που θα παραστήσει τον διευθυντή θα βρεθεί με πίσσα και πούπουλα στη μικρή ανεξάρτητη πνευματική άμεση δημοκρατία μας.
Να υπογραμμίσω εδώ ότι λέγομαι και είμαι Συντονιστής και όχι Διευθυντής
Τούτο σημαίνει ακριβώς αυτό που αντιλαμβάνεσθε. Οποιος έχει την ανάγκη διευθυντού δεν κάνει για το Τρίτο.
Και επιτέλους, το να κάνεις έναν σταθμό σαν το Τρίτο τον μεγαλύτερο της Ευρώπης στο είδος του, διατηρώντας την προσήλωση στην ποιότητα, χωρίς πειθαρχικά μέτρα και μαστίγια αλλά με καλλιτεχνικούς όρους συνύπαρξης, τόσο προς τους ανωτέρους όσο και προς τους κατωτέρους, δεν θα μπορούσε να ανήκει στο γνωστικό πεδίο του τυπικού μανατζερ. Ο διευθυντής μου Αντώνης Ανδρικάκης και οι πρόεδροι που πέρασαν- σεβάστηκαν απόλυτα αυτό το μοντέλο. Ειναι θέμα μεγάλης ευφυίας να μπορείς να το κατανοήσεις εν μέσω… ΕΡΤ.
Πολλοί σας κατηγορούν -και μέσα από την ΕΡΤ- πως δεν έχετε τις διοικητικές ικανότητες για να βρίσκεστε στην κεφαλή ενός ραδιοφωνικού σταθμού. Τι απαντάτε;
Μα τι αίσχος να ισχυρίζεται κανείς πως μιά Πνευματική Ακαδημία σαν το Τρίτο Πρόγραμμα χρειάζεται βούρδουλα! Αν πρέπει να τιμωρώ, να αστυνομεύω, να υπόσχομαι καρότα και ζαχαρίτσες και να σκορπάω το δημόσιο χρήμα στους φίλους και τους φίλους των φίλων για να μοιάσω στο προφίλ του νεοέλληνα αξιωματούχου να μου λείπει το βύσσινο. Γιά τον μέσο ΕΡΤικό μόνιμο υπάλληλο μέσα στα χρόνια “διοικώ”, μπορεί άνετα να σημαίνει, τρομοκρατώ, αθετώ τον λόγο μου, υποσκάπτω τον εργαζόμενο, Ακόμα ίσως σημαίνει πάντα να συμπλέω με τα ρεύματα της εξουσίας και να είμαι διαθέσιμος . Αλήθεια, λοιπόν, δεν έχω αυτά τα προσόντα. Αλλά η θέση μου δεν έχει να κάνει με την ΕΡΤ συνολικά αλλά με το Τρίτο σαν πνευματικο προϊόν και καλλιτεχνική ομάδα. Χρειάζεται το ταλέντο σε όλα όσα δεν χωράει ο βούρδουλας. Πάντως, με αυτήν την άμεση και ισότιμη μεταχείριση των συνεργατών μας μέσα στα χωρικά ύδατα της υψηλής τέχνης, όλοι, καλλιτέχνες, διανοητές και τεχνικοί λειτουργούμε χωρίς κανένα πρόβλημα επί επτά συναπτά έτη. Ποτέ κανείς δεν έμαθε την ακροαματικότητά του και δεν του έγινε ποτέ παρατήρηση γιά την επιτυχία του σε αριθμούς. Αντίθετα, απομονώθηκαν λαϊκισμοί και εστετισμοί κάθε είδους. Με μιά λέξη που ειπώθηκε κατ’ ιδίαν, όλα διορθώθηκαν σε εύλογο χρόνο. Ειμαι ευγνώμων στους ώριμους αυτούς διανοητές που δεν με υποχρέωσαν να γίνω αστυφύλακάς τους. Οσοι έχουν ανάγκη αστυφυλάκων μπορούν να πάνε οπουδήποτε αλλού.
Αισθάνομαι δε ότι αυτό το μοντέλο διοίκησης μπορώ να το ασκήσω ακόμα και στο στράτευμα. Ενα μοντέλο οράματος και ατομικής προσήλωσης στο κοινό όμως όνειρο. Ισως όχι κάποιος άλλος. Αλλα εμένα μου ταιριάζει.
Έχει νερώσει το κρασί του το Τρίτο σε σχέση με το ποσοστό κλασικής μουσικής που μεταδίδει;
Μα ποτέ δεν είπαμε ότι το Τρίτο θα παραμείνει ένα κλασικό τζούκ μπόξ.
Αν μας έδιναν μία ακόμη συχνότητα ευχαρίστως θα το πράτταμε. Αλλά δεν θα είμαι εγώ αυτός που θα σβήσει από το ραδιοφωνικό χάρτη τις άλλες τέχνες ή τα άλλα είδη μουσικής με τα τόσα αριστουργήματα που είναι σήμερα απολύτως άστεγα, ραδιοφωνικά. Ας είχα μιά ακόμα συχνότητα γιά ένα Greece Culture και θα έφτιαχνα άνετα και το Greece Musique να παίζει μουσική, αποκλειστικά. Και τώρα πάντως όποιος μου πεί ότι άνετα ακούει τρεις συμφωνίες και μιά όπερα στη σειρά τότε θα του πω ότι απλά δεν τις κατανοεί. Ειναι σαν να μπορείς να φας ψητά ένα κοπάδι αρνιά και τρείς αγελάδες στο ίδιο γεύμα. Κάτι δεν πάει καλά με το πεπτικό σου.
Η παρουσία του Χρήστου Μιχαηλίδη δημιουργεί ακόμα αντιδράσεις σε μερικούς φανατικούς ακροατές του Τρίτου... Ποια η γνώμη σας;
Ο Χρήστος Μιχαηλίδης εισήγαγε μαζικά στο ακροατήριό μας κάποιους που ακροβατούσαν στα σύνορα αλλά δεν εισήρχονταν στη συχνότητα. Εχει ραδιοφωνικά χαρίσματα που χρειαστήκαμε και εκμεταλλευτήκαμε τη δοθείσα στιγμή. Δηλαδή, μας έφερε στην παρέα νέο αίμα που αναλαμβάνουμε να προσυλητίσουμε με το πρόγραμμα μας συνολικά. Το κάνει με μετρήσιμη απόλυτη επιτυχία. Είναι ένα υλικό σε μιά ευρύτερη συνταγή που στόχο είχε ένα λιγότερο “ιερατικό” Τρίτο και ένα πιο "κοσμικό” στην πρωινή ζώνη. Το ιερατείο δόξα τω θεώ υπάρχει πάντα…Δεν έφυγε κάποιος για να μπει ο Χρήστος Μιχαηλδης.
Και κάτι ακόμη… Είναι πιο ανθρώπινος και τρωτός από ότι ακαδημαϊκός, αλλά έχει στην φαρέτρα του όχι τόσο τη μουσική γνώση όσο τη ματιά ενός ευαίσθητου κοινωνικά πολίτη που ανήκει στο ήθος του Τρίτου. Και θα πρέπει να πώ ότι το είδος του στρουθοκαμηλίζοντος ακροατή του Τρίτου (υπάρχει λίγο ακόμη τέτοιο είδος ακροατή) , αυτού δηλαδή που έχει το Τρίτο σαν μιά άψογη αλλά σκοτεινή κάμαρα μακριά από τα σκληρά φώτα της πραγματικοτητας, με συγκινεί μεν ποιητικα πάρα πολύ (θυμίζει το Φάντασμα της Οπερας), αλλά προσδίδει δυστυχώς και μια αδίστακτη θνησιγένεια στο πρόγραμμα. Γιά το Φάντασμα υπάρχουν άλλες ώρες…
Τι πιστεύετε πως είναι το μεγαλύτερο επίτευγμά σας όσο είστε στη διοίκηση του σταθμού; Τι δεν καταφέρατε να κάνετε ακόμα; Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Νομιζω οτι το πιο απτό είναι η δημιουργία μιας ευρείας κοινωνικής ομάδας που μπορεί οικονομικά να στηρίξει τη νέα ελληνική διανόηση. Κάτι που προ επτά ετών απουσίαζε παντελώς. Μας ακούν σε μέση ακροαματικότητα εβδομάδας περίπου 1.200.000 ακροατές σε όλη την Ελλάδα με μέση ώρα ακρόασης μια ώρα και είκοσι λεπτά. Αρα ότι “περνάει” από το Τρίτο, θέατρο, έκθεση, διάλεξη, κοντσέρτο, βιβλίο, και όλα αυτά περνάνε χωρίς λογοκρισία και οικονομικά ανταλλάγματα, βρίσκουν δε ελεύθερα ένα ευρύ και ευαίσθητο ακροατήριο που θα στηρίξει την ίδια την ύπαρξή του. Μία νέα κοινωνική ομάδα γεννήθηκε χωρίς φλάμπουρα και διακηρύξεις γιά να αντισταθεί η ίδια με το ήθος της και να στηρίξει όσους αντιστέκονται στην ευτέλεια. Δεύτερο καλό είναι η παρουσία ενός 30% νέων στην ηλικία ακροατών. Αυτό είναι μέχρι και…ύποπτο, όπως θα έλεγε και ο Μάνος Χατζιδάκις.
Η δυναμική του Τρίτου δεν έχει εξαντληθεί και ας είναι σήμερα το μεγαλύτερο ραδιόφωνο στο είδος του στην Ευρώπη. Πιστεύω ότι με ειδικές συνθήκες θα μπορέσουμε την διπλή ακροαματικότητα και μία μεγαλύτερη ελληνοκεντρικότητα στην στήριξη νέων τάσεων στην ελληνική τέχνη. Πιστεύω σε ένα Τρίτο - μονάδα παραγωγής και όχι μόνο προβολής πολιτισμού.
Πολύ βασικό κέρδος είνα οι τόσοι μιμητές μας στα ερτζιανά. Χαιρόμαστε να μας κλέβουν. Αρκεί να κλέβουν καλά και με ταλέντο μερικοί-μερικοί.
Έχετε μετανιώσει για κάποια απόφασή σας; Είτε αφορά πρόσωπα, είτε οτιδήποτε άλλο... Δυστυχώς όχι. Δεν είναι ο τύπος μου.
Τι σημαίνει ακριβώς ΕΡΤ; Είναι τόσο δαιδαλώδες και τόσο δυσκίνητο πράγμα όσο φημολογείται; Είναι η εικόνα και ομοίωση του ελληνικού δημόσιου βίου. Πρώτα από όλα ελέγχεται από τους ανταγωνιστές της, τα άλλα κανάλια που έχουν την δυνατότητα να χειραγωγούν τις επιλογές της κυβέρνησης. Γραφειοκρατείται για να αμυνθεί στην αχαλίνωτη εφευρετικότητα του έλληνα υπαλλήλου, να διαφεύγει των υποχρεώσεών του ή να χρησιμοποιεί το κράτος πρός ίδιον όφελος. Ενώ είναι υπεράρριθμος… νοιώθεις πολλές φορές ότι λείπουν οι βασικοί υπάλληλοι! Μόλις μάθει κανείς στοιχειωδώς να την διοικεί, αποχωρεί. Ομως, πιστεύω στο ταλέντο σαν βασικό προσόν. Και το ταλέντο είναι να κάνεις θαύματα εκεί όπου οι άλλοι σπάνε τα μουτρα τους.
Ποιες είναι οι πιέσεις που δέχεται ένας διευθυντής ραδιοφωνικού σταθμού και στις οποίες δεν πρέπει να υποκύψει με τίποτε;
Κανένα από αυτά που λέω εδώ δεν μου συνέβη ποτέ και ευχαριστώ όλους τους μέχρι τώρα διευθυντές και προέδρους. Απλά τα αναφέρω γιά το άδηλο μέλλον. Ανυποχώρητος θα πρέπει να είναι ο διευθυντής σε θέματα ιδεολογίας του προγράμματος δηλ. σαν πρόταση μίας ζωής εντός τέχνης και αισθητικής. Ανυποχώρητος στην είσοδο του Τρίτου στη διαφημιστική πίττα ακόμα και με Δούρρειο Ιππο τον “έλεγχο” της ποιότητας των προϊόντων, (όπως ας πούμε “ναι στα πούρα όχι στα τσιγάρα “κλπ). Οχι στην ανακοίνωση της ακροαματικότητας των επί μέρους εκπομπών στους παραγωγούς. Οχι στη χρήση πειθαρχικών μέτρων στους ραδιοφωνιούς καλλιτέχνες του. Οχι στη μεταβολή του Τρίτου σε ένα “δεύτερο” ποιοτικά Πρόγραμμα.
Η Ανακύρηξη της Τέχνης σε αποκλειστικό ηθικό κώδικα εργασίας και συνεργασίας ας ειναι το σύνθημα για πάντα στη Όαση του Τρίτου. Εμάς δεν μας πήγε και άσχημα αυτό. Από 0,25% πήγαμε μέχρι και 3,6%. Και είμαστε πάντως σταθεροί κοντά στο 3%..
Και για το τέλος, το προαιώνιο ερώτημα: Τρίτο περιχαρακωμένο σε αυστηρά πλαίσια κλασικής μουσικής ή Τρίτο ελεύθερο και ανοιχτό;
Η κλασική μουσική είναι η κορυφή μιάς πυραμίδας που οταν όμως της λείπει η βάση… γκρεμίζεται στα τάρταρα. Τρίτο, με σκάλες γιά να ανεβούμε όλοι στην κορυφή της πυραμίδας. Τρίτο, που διδάσκει “εν ταις αγοραίς” και όχι μόνο “εν ταις εκκλησίαις” και εκ του ασφαλούς. Τρίτο, ελεύθερο και ανοιχτό. Τρίτο, Τέχνη. Τρίτο, Φιλοσοφικό Πανεπιστήμιο γιά όλους. Τρίτο, γιά νέους που δεν έχουν τα χρήματα των μεσηλίκων και των συλλεκτών. Τρίτο, της Ποίησης και του Θεάτρου. Τρίτο, του Σινεμά Τέχνης και των Εικαστικών. Τρίτο, γιά την μεταφυσική παρηγοριά της Τέχνης που την έχουμε τόσο ανάγκη.
Μία παλιότερη συνέντευξη του Δημήτρη Παπαδημητρίου στο e-tetRadio
30 Σεπτεμβρίου 2010Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, Γενικός Διευθυντής της Ελληνικής Ραδιοφωνίας είχε δώσει παλιότερα μία αποκαλυπτική συνέντευξη στο e-tetRadio. Ευκαιρία να την αναδημοσιεύσουμε τώρα που ανέλαβε τα καινούργια του καθήκοντα...Ποια είναι η βασική διαφορά του Τρίτου σε σχέση με τα άλλα ραδιόφωνα;
To Tρίτο δεν είναι μια ραδιοφωνική κερδοσκοπική επιχείρηση αλλά μια ραδιοφωνική πολιτιστική διαχείριση του φυσικού αγαθού των ερτζιανών. Δεν έπεται συνεπώς των ακροατών με στόχο να τους κολακέψει και να εισπράξει χρήματα αλλά προηγείται δείχνοντας το ορθό, το υψηλό και υγειές. Θεωρώ τα ερτζιανά φυσικό αγαθό σαν τον αέρα και το νερό και όποιος τα διαχειρίζεται πρέπει να ελέγχεται σαν, πιθανώς, επιβλαβής γιά την δημόσια υγεία. Το Τρίτο είναι άσκηση της ραδιοφωνικής τέχνης χωρίς κερδοσκοπία, ούτε οικονομική, ούτε καν πολιτική. Επίσης, χωρίς κέρδος προσωπικής προβολής κανενός μας. Δεν διαφημίζουμε, (ανακοινώνουμε μόνο δωρεάν), κυρίως δεν διαφημιζόμαστε με κανέναν τρόπο. Είμαστε εκτός πάσης φύσεως παιγνίων.
Είστε καλλιτέχνης. Πιστεύετε πως χρειάζεται να βρίσκεται ένας καλλιτέχνης στη διοίκηση του Τρίτου, ενός σταθμού σαν το Τρίτο δηλαδή; Ή, δεν έχει και τόση σημασία; Σε τι υπερτερεί και σε τι υστερεί ένας καλλιτέχνης από έναν απλό διοικητικό διευθυντή με γνώσεις μάνατζμεντ;Το Τρίτο είναι Τέχνη. Συνεπώς δεν διοικείται, αλλά δημιουργείται, συντίθεται. Είμαι ένας ζωγράφος και οι παραγωγοί είναι τα χρώματά μου. Αφήνω ελεύθερη τη λάμψη τους, την έκφρασή τους επάνω στο σχέδιο που οραματίστηκα. Δεν λογοκρίνω, δεν τιμωρώ. Πρέπει να εμπνέω και να δημιουργώ προσωπική σχέση των παραγωγών με εμένα και το πρόγραμμα ώστε να είμαι πάντα παρών σαν διάθεση και πνεύμα. Αν πέσουμε στην αστυνόμευση τόσο πνευματικών ανθρώπων, τότε δεν αξίζει καν να υπάρχουμε.
Τέλος, στις υποχρεώσεις μου, είναι η διδασκαλία του ραδιοφώνικού παραγωγού του Τρίτου Προγράμματος. Δεν υπάρχει σχολή παραγωγών του Τρίτου. Πρέπει συνεπώς σε έναν νέο παραγωγό να τον διδάξω μιά τέχνη νέα, ακόμα και αν είναι αυτός ένας καθηγητής πανεπιστημίου. Ο μάνατζερ που θα παραστήσει τον διευθυντή θα βρεθεί με πίσσα και πούπουλα στη μικρή ανεξάρτητη πνευματική άμεση δημοκρατία μας.
Να υπογραμμίσω εδώ ότι λέγομαι και είμαι Συντονιστής και όχι Διευθυντής
Τούτο σημαίνει ακριβώς αυτό που αντιλαμβάνεσθε. Οποιος έχει την ανάγκη διευθυντού δεν κάνει για το Τρίτο.
Και επιτέλους, το να κάνεις έναν σταθμό σαν το Τρίτο τον μεγαλύτερο της Ευρώπης στο είδος του, διατηρώντας την προσήλωση στην ποιότητα, χωρίς πειθαρχικά μέτρα και μαστίγια αλλά με καλλιτεχνικούς όρους συνύπαρξης, τόσο προς τους ανωτέρους όσο και προς τους κατωτέρους, δεν θα μπορούσε να ανήκει στο γνωστικό πεδίο του τυπικού μανατζερ. Ο διευθυντής μου Αντώνης Ανδρικάκης και οι πρόεδροι που πέρασαν- σεβάστηκαν απόλυτα αυτό το μοντέλο. Ειναι θέμα μεγάλης ευφυίας να μπορείς να το κατανοήσεις εν μέσω… ΕΡΤ.
Πολλοί σας κατηγορούν -και μέσα από την ΕΡΤ- πως δεν έχετε τις διοικητικές ικανότητες για να βρίσκεστε στην κεφαλή ενός ραδιοφωνικού σταθμού. Τι απαντάτε;Μα τι αίσχος να ισχυρίζεται κανείς πως μιά Πνευματική Ακαδημία σαν το Τρίτο Πρόγραμμα χρειάζεται βούρδουλα! Αν πρέπει να τιμωρώ, να αστυνομεύω, να υπόσχομαι καρότα και ζαχαρίτσες και να σκορπάω το δημόσιο χρήμα στους φίλους και τους φίλους των φίλων για να μοιάσω στο προφίλ του νεοέλληνα αξιωματούχου να μου λείπει το βύσσινο. Γιά τον μέσο ΕΡΤικό μόνιμο υπάλληλο μέσα στα χρόνια “διοικώ”, μπορεί άνετα να σημαίνει, τρομοκρατώ, αθετώ τον λόγο μου, υποσκάπτω τον εργαζόμενο, Ακόμα ίσως σημαίνει πάντα να συμπλέω με τα ρεύματα της εξουσίας και να είμαι διαθέσιμος . Αλήθεια, λοιπόν, δεν έχω αυτά τα προσόντα. Αλλά η θέση μου δεν έχει να κάνει με την ΕΡΤ συνολικά αλλά με το Τρίτο σαν πνευματικο προϊόν και καλλιτεχνική ομάδα. Χρειάζεται το ταλέντο σε όλα όσα δεν χωράει ο βούρδουλας. Πάντως, με αυτήν την άμεση και ισότιμη μεταχείριση των συνεργατών μας μέσα στα χωρικά ύδατα της υψηλής τέχνης, όλοι, καλλιτέχνες, διανοητές και τεχνικοί λειτουργούμε χωρίς κανένα πρόβλημα επί επτά συναπτά έτη. Ποτέ κανείς δεν έμαθε την ακροαματικότητά του και δεν του έγινε ποτέ παρατήρηση γιά την επιτυχία του σε αριθμούς. Αντίθετα, απομονώθηκαν λαϊκισμοί και εστετισμοί κάθε είδους. Με μιά λέξη που ειπώθηκε κατ’ ιδίαν, όλα διορθώθηκαν σε εύλογο χρόνο. Ειμαι ευγνώμων στους ώριμους αυτούς διανοητές που δεν με υποχρέωσαν να γίνω αστυφύλακάς τους. Οσοι έχουν ανάγκη αστυφυλάκων μπορούν να πάνε οπουδήποτε αλλού.
Αισθάνομαι δε ότι αυτό το μοντέλο διοίκησης μπορώ να το ασκήσω ακόμα και στο στράτευμα. Ενα μοντέλο οράματος και ατομικής προσήλωσης στο κοινό όμως όνειρο. Ισως όχι κάποιος άλλος. Αλλα εμένα μου ταιριάζει.
Έχει νερώσει το κρασί του το Τρίτο σε σχέση με το ποσοστό κλασικής μουσικής που μεταδίδει;Μα ποτέ δεν είπαμε ότι το Τρίτο θα παραμείνει ένα κλασικό τζούκ μπόξ.
Αν μας έδιναν μία ακόμη συχνότητα ευχαρίστως θα το πράτταμε. Αλλά δεν θα είμαι εγώ αυτός που θα σβήσει από το ραδιοφωνικό χάρτη τις άλλες τέχνες ή τα άλλα είδη μουσικής με τα τόσα αριστουργήματα που είναι σήμερα απολύτως άστεγα, ραδιοφωνικά. Ας είχα μιά ακόμα συχνότητα γιά ένα Greece Culture και θα έφτιαχνα άνετα και το Greece Musique να παίζει μουσική, αποκλειστικά. Και τώρα πάντως όποιος μου πεί ότι άνετα ακούει τρεις συμφωνίες και μιά όπερα στη σειρά τότε θα του πω ότι απλά δεν τις κατανοεί. Ειναι σαν να μπορείς να φας ψητά ένα κοπάδι αρνιά και τρείς αγελάδες στο ίδιο γεύμα. Κάτι δεν πάει καλά με το πεπτικό σου.
Η παρουσία του Χρήστου Μιχαηλίδη δημιουργεί ακόμα αντιδράσεις σε μερικούς φανατικούς ακροατές του Τρίτου... Ποια η γνώμη σας;
Ο Χρήστος Μιχαηλίδης εισήγαγε μαζικά στο ακροατήριό μας κάποιους που ακροβατούσαν στα σύνορα αλλά δεν εισήρχονταν στη συχνότητα. Εχει ραδιοφωνικά χαρίσματα που χρειαστήκαμε και εκμεταλλευτήκαμε τη δοθείσα στιγμή. Δηλαδή, μας έφερε στην παρέα νέο αίμα που αναλαμβάνουμε να προσυλητίσουμε με το πρόγραμμα μας συνολικά. Το κάνει με μετρήσιμη απόλυτη επιτυχία. Είναι ένα υλικό σε μιά ευρύτερη συνταγή που στόχο είχε ένα λιγότερο “ιερατικό” Τρίτο και ένα πιο "κοσμικό” στην πρωινή ζώνη. Το ιερατείο δόξα τω θεώ υπάρχει πάντα…Δεν έφυγε κάποιος για να μπει ο Χρήστος Μιχαηλδης.
Και κάτι ακόμη… Είναι πιο ανθρώπινος και τρωτός από ότι ακαδημαϊκός, αλλά έχει στην φαρέτρα του όχι τόσο τη μουσική γνώση όσο τη ματιά ενός ευαίσθητου κοινωνικά πολίτη που ανήκει στο ήθος του Τρίτου. Και θα πρέπει να πώ ότι το είδος του στρουθοκαμηλίζοντος ακροατή του Τρίτου (υπάρχει λίγο ακόμη τέτοιο είδος ακροατή) , αυτού δηλαδή που έχει το Τρίτο σαν μιά άψογη αλλά σκοτεινή κάμαρα μακριά από τα σκληρά φώτα της πραγματικοτητας, με συγκινεί μεν ποιητικα πάρα πολύ (θυμίζει το Φάντασμα της Οπερας), αλλά προσδίδει δυστυχώς και μια αδίστακτη θνησιγένεια στο πρόγραμμα. Γιά το Φάντασμα υπάρχουν άλλες ώρες…
Τι πιστεύετε πως είναι το μεγαλύτερο επίτευγμά σας όσο είστε στη διοίκηση του σταθμού; Τι δεν καταφέρατε να κάνετε ακόμα; Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;Νομιζω οτι το πιο απτό είναι η δημιουργία μιας ευρείας κοινωνικής ομάδας που μπορεί οικονομικά να στηρίξει τη νέα ελληνική διανόηση. Κάτι που προ επτά ετών απουσίαζε παντελώς. Μας ακούν σε μέση ακροαματικότητα εβδομάδας περίπου 1.200.000 ακροατές σε όλη την Ελλάδα με μέση ώρα ακρόασης μια ώρα και είκοσι λεπτά. Αρα ότι “περνάει” από το Τρίτο, θέατρο, έκθεση, διάλεξη, κοντσέρτο, βιβλίο, και όλα αυτά περνάνε χωρίς λογοκρισία και οικονομικά ανταλλάγματα, βρίσκουν δε ελεύθερα ένα ευρύ και ευαίσθητο ακροατήριο που θα στηρίξει την ίδια την ύπαρξή του. Μία νέα κοινωνική ομάδα γεννήθηκε χωρίς φλάμπουρα και διακηρύξεις γιά να αντισταθεί η ίδια με το ήθος της και να στηρίξει όσους αντιστέκονται στην ευτέλεια. Δεύτερο καλό είναι η παρουσία ενός 30% νέων στην ηλικία ακροατών. Αυτό είναι μέχρι και…ύποπτο, όπως θα έλεγε και ο Μάνος Χατζιδάκις.
Η δυναμική του Τρίτου δεν έχει εξαντληθεί και ας είναι σήμερα το μεγαλύτερο ραδιόφωνο στο είδος του στην Ευρώπη. Πιστεύω ότι με ειδικές συνθήκες θα μπορέσουμε την διπλή ακροαματικότητα και μία μεγαλύτερη ελληνοκεντρικότητα στην στήριξη νέων τάσεων στην ελληνική τέχνη. Πιστεύω σε ένα Τρίτο - μονάδα παραγωγής και όχι μόνο προβολής πολιτισμού.
Πολύ βασικό κέρδος είνα οι τόσοι μιμητές μας στα ερτζιανά. Χαιρόμαστε να μας κλέβουν. Αρκεί να κλέβουν καλά και με ταλέντο μερικοί-μερικοί.
Έχετε μετανιώσει για κάποια απόφασή σας; Είτε αφορά πρόσωπα, είτε οτιδήποτε άλλο... Δυστυχώς όχι. Δεν είναι ο τύπος μου.
Τι σημαίνει ακριβώς ΕΡΤ; Είναι τόσο δαιδαλώδες και τόσο δυσκίνητο πράγμα όσο φημολογείται; Είναι η εικόνα και ομοίωση του ελληνικού δημόσιου βίου. Πρώτα από όλα ελέγχεται από τους ανταγωνιστές της, τα άλλα κανάλια που έχουν την δυνατότητα να χειραγωγούν τις επιλογές της κυβέρνησης. Γραφειοκρατείται για να αμυνθεί στην αχαλίνωτη εφευρετικότητα του έλληνα υπαλλήλου, να διαφεύγει των υποχρεώσεών του ή να χρησιμοποιεί το κράτος πρός ίδιον όφελος. Ενώ είναι υπεράρριθμος… νοιώθεις πολλές φορές ότι λείπουν οι βασικοί υπάλληλοι! Μόλις μάθει κανείς στοιχειωδώς να την διοικεί, αποχωρεί. Ομως, πιστεύω στο ταλέντο σαν βασικό προσόν. Και το ταλέντο είναι να κάνεις θαύματα εκεί όπου οι άλλοι σπάνε τα μουτρα τους.
Ποιες είναι οι πιέσεις που δέχεται ένας διευθυντής ραδιοφωνικού σταθμού και στις οποίες δεν πρέπει να υποκύψει με τίποτε;Κανένα από αυτά που λέω εδώ δεν μου συνέβη ποτέ και ευχαριστώ όλους τους μέχρι τώρα διευθυντές και προέδρους. Απλά τα αναφέρω γιά το άδηλο μέλλον. Ανυποχώρητος θα πρέπει να είναι ο διευθυντής σε θέματα ιδεολογίας του προγράμματος δηλ. σαν πρόταση μίας ζωής εντός τέχνης και αισθητικής. Ανυποχώρητος στην είσοδο του Τρίτου στη διαφημιστική πίττα ακόμα και με Δούρρειο Ιππο τον “έλεγχο” της ποιότητας των προϊόντων, (όπως ας πούμε “ναι στα πούρα όχι στα τσιγάρα “κλπ). Οχι στην ανακοίνωση της ακροαματικότητας των επί μέρους εκπομπών στους παραγωγούς. Οχι στη χρήση πειθαρχικών μέτρων στους ραδιοφωνιούς καλλιτέχνες του. Οχι στη μεταβολή του Τρίτου σε ένα “δεύτερο” ποιοτικά Πρόγραμμα.
Η Ανακύρηξη της Τέχνης σε αποκλειστικό ηθικό κώδικα εργασίας και συνεργασίας ας ειναι το σύνθημα για πάντα στη Όαση του Τρίτου. Εμάς δεν μας πήγε και άσχημα αυτό. Από 0,25% πήγαμε μέχρι και 3,6%. Και είμαστε πάντως σταθεροί κοντά στο 3%..
Και για το τέλος, το προαιώνιο ερώτημα: Τρίτο περιχαρακωμένο σε αυστηρά πλαίσια κλασικής μουσικής ή Τρίτο ελεύθερο και ανοιχτό;
Η κλασική μουσική είναι η κορυφή μιάς πυραμίδας που οταν όμως της λείπει η βάση… γκρεμίζεται στα τάρταρα. Τρίτο, με σκάλες γιά να ανεβούμε όλοι στην κορυφή της πυραμίδας. Τρίτο, που διδάσκει “εν ταις αγοραίς” και όχι μόνο “εν ταις εκκλησίαις” και εκ του ασφαλούς. Τρίτο, ελεύθερο και ανοιχτό. Τρίτο, Τέχνη. Τρίτο, Φιλοσοφικό Πανεπιστήμιο γιά όλους. Τρίτο, γιά νέους που δεν έχουν τα χρήματα των μεσηλίκων και των συλλεκτών. Τρίτο, της Ποίησης και του Θεάτρου. Τρίτο, του Σινεμά Τέχνης και των Εικαστικών. Τρίτο, γιά την μεταφυσική παρηγοριά της Τέχνης που την έχουμε τόσο ανάγκη.
