Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ
Ακολουθήστε μας στο Google news

Τρεις τα ξημερώματα της Κυριακής και ο NOVA Σπορ 94,6 να συνεχίζει το νυχτερινό του αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη. "Ακόμα δεν έχουμε παίξει τίποτα" έλεγε στο μικρόφωνο ο Μπάμπης Χριστόγλου.

14 Μαρτίου 2010Τρεις τα ξημερώματα της Κυριακής και ο NOVA Σπορ 94,6 να συνεχίζει το νυχτερινό του αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη. "Ακόμα δεν έχουμε παίξει τίποτα" έλεγε στο μικρόφωνο ο Μπάμπης Χριστόγλου. Ένα διαφορετικό μουσικό ταξίδι και, δη, σε μία ημέρα μάλιστα πλήρους αγωνιστικής δράσης. Με τον Ολυμπιακό να παρουσιάζει μαύρα χάλια στο Καραϊσκάκη και τους οπαδούς του να εξεγείρονται από τηλεφώνου στα υπόλοιπα αθλητικά ραδιόφωνα. Μου αρέσουν οι Ρ/Σ που ξεφεύγουν κάποιες φορές από την πεπατημένη. Που κάνουν το κέφι τους και βγάζουν έναν άλλον εαυτό δραπετεύοντας από την καθημερινότητά τους.

Και το προηγούμενο βράδυ, βράδυ Παρασκευής, άκουγα την Αφροδίτη Μάνου να τραγουδάει στο Ζυγό το παλιό της κομμάτι, ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ.

Απ’ το ραδιόφωνο ακούω δυνατά τζαζ-ροκ
με πιάνει κόκκινο στο ύψος της Πανόρμου
κι εσύ φρενάρεις, με κοιτάζεις και παθαίνω σοκ
κι εκτροχιάζομαι στη μέση εκεί του δρόμου.

Πατάω γκάζι και γελάς πίσω απ’ το τζάμι
δυόμισι η ώρα κι η νύχτα φωτεινή.
Μ’ έχει τυλίξει ένα τεράστιο πλοκάμι
και το Φολκσβάγκεν μου δεμένο με σκοινί.

Στης Κηφισίας το φανάρι κάνω αριστερά
κι ενώ παλεύω μ’ όλες τις προκαταλήψεις
μες στον καθρέφτη μου τα δύο σου φώτα σταθερά
κάτι μου τό ‘λεγε πως πίσω μου θα στρίψεις

Πατάω γκάζι και γελάς πίσω απ’ το τζάμι
τρεις παρά είκοσι κι η νύχτα φωτεινή.
Μ’ έχει τυλίξει ένα τεράστιο πλοκάμι
και το Φολκσβάγκεν μου δεμένο με σκοινί

Στον Βασιλόπουλο ανάβεις ξαφνικά το φλας.
Η νύχτα παίζει τα παιχνίδια τα δικά της.
Είσαι αλληνής και φεύγεις, ούτε ξέρω που θα πάς.
Καλή σου νύχτα, φίλε, μες στην αγκαλιά της….

Στο Ζυγό λοιπόν, σε μία άδεια Πλάκα, ημέρα που η ΝΕΤ έδειχνε τους προκριματικούς της Eurovision και το φιλοθεάμον κοινό είχε στηθεί στην τηλεόραση να παρακολουθήσει τη Βαγιάνη και την Μπαλατσινού να λένε αστεία και να γελούν μόνο αυτές. "Νίκησε το σκυλάδικο" μεταφέρει την είδηση μέσα στο κέντρο ο Κότσιρας στον Μαχαιρίτσα. Αναφερότανε, φυσικά, στο ανεκδιήγητο τραγούδι του Αλκαίου. Είναι το κομμάτι, όπως καταλαβαίνετε, που θα ακούμε κατά κόρον στα ραδιόφωνα του είδους μέχρι και την ημέρα του τελικού.

Και δεν είναι μία Παπαρίζου ή ένας Ρουβάς που μπορεί να μην τους άντεχες και πολύ, αλλά τουλάχιστον δεν ήταν τόσο ενοχλητικοί. Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ευρωσκυλάδικο αμανέ, ένα τραγούδι "βρήκε ο γύφτος τη γενιά του και αγαλλίασε η καρδιά του" που σε βαράει κατευθείαν στο νευρικό σύστημα. Από την Έλενα Παπαρίζου στον Γιώργο Αλκαίο και νομίζω πως εκτός του απόλυτου αισθητικού κατήφορου, επιτέλους θα παρουσιάσουμε στο διαγωνισμό το πραγματικό μας και, φυσικά, 100% ελληνικό στίγμα μας. Λαϊκοί είμαστε στα ακούσματά μας, από την Ανατολή είναι η καταγωγή μας και αυτά τα δυτικότροπα που στέλναμε έως τώρα στη Eurovision, δεν πρέπει να μας αντιπροσώπευαν και πολύ. Ο Notis Sfakianakis τι λέει για το ζήτημα άραγε;