Ακολουθήστε μας στο Google news
Έχω, λοιπόν, δύο σκυλιά απολύτως εξαρτημένα το ένα από το άλλο με αποτέλεσμα ό,τι κάνει η μία, η μεγάλη, να κάνει και η άλλη, η μικρή.
Βγαίνει η Λούλου κλεφτά απ’ την αυλή, βγαίνει και η Φάντα, που βλέπετε στη φωτογραφία. Η μεν μεγάλη γυρίζει αμέσως, η δε μικρή τρέχει αλαφιασμένη και χάνεται στα στενά. Το περιστατικό συνέβη 9 η ώρα βράδυ Κυριακής. Ματαίως την έψαχνα, σχεδόν, όλη τη νύχτα. Άφαντη. Έχετε σκύλο; Αν ναι, θα ξέρετε τι σημαίνει να τον χάνεις και πόσο μάλλον ένα σκυλί μεγαλωμένο μέσα στις αγκαλιές.
Την επομένη το πρωί τηλεφωνώ στον Σκάι 100,3. Δέκα η ώρα το λέει από μικροφώνου ο Μπάμπης Παπαδημητρίου (του «χρωστάω» ένα μωρό της Φάντα), και 10.20 το σκυλί βρέθηκε. Το είχε μαζέψει, λίγο πριν το χτυπήσει αυτοκίνητο, από την κεντρική λεωφόρο ένας, επίσης, φιλόζωος.
Ποιο είναι το συμπέρασμα; Ένας σταθμός με μεγάλη ακροαματικότητα που έχει και κοινωνικές ευαισθησίες, όπως ο Σκάϊ 100,3, έχει μεγάλη δύναμη. Φίλοι που μου τηλεφώνησαν για συμπαράσταση, μόλις το άκουσαν κι έμαθαν μετά το happy end, είπαν σχολιάζοντας: «Μα και ασθενοφόρο να θέλεις, τον Σκάϊ πρέπει να πάρεις…».
Τη δύναμη του ραδιοφώνου όλοι όσοι μιλάνε στον αέρα την ξέρουν. Ασχέτως που δεν είναι πάντα αντάξιοι των περιστάσεων. Άλλοι θέλουν να χειραγωγούν το κοινό, άλλοι να το υποβιβάζουν, άλλοι να το παραπληροφορούν… Φυσικά υπάρχουν κι αυτοί που το σέβονται και το υπολήπτονται.
Οι ακροατές, πάντως, ξέρουν κάθε φορά το προφίλ του σταθμού που ακούνε. Κι ένας ακροατής που παίρνει τηλέφωνο σ’ ένα ραδιόφωνο να αναφέρει μια πληροφορία που θα βοηθήσει κάποιον, άγνωστον, είναι σαφώς ένας ακροατής με κοινωνική συνείδηση. Γι’ αυτό θεωρώ πως κάθε ραδιόφωνο έχει τους ακροατές που του αξίζουν κάτι που οι ποιοτικές έρευνες μπορούν να το αποδείξουν.
Μια ιστορία με happy end..
15 Απριλίου 2010Δεν συνηθίζω να γράφω για προσωπικές μου ιστορίες, αλλά αυτή εδώ αποδεικνύει περίτρανα τη δύναμη του ραδιοφώνου, οπότε μας αφορά.Έχω, λοιπόν, δύο σκυλιά απολύτως εξαρτημένα το ένα από το άλλο με αποτέλεσμα ό,τι κάνει η μία, η μεγάλη, να κάνει και η άλλη, η μικρή.
Βγαίνει η Λούλου κλεφτά απ’ την αυλή, βγαίνει και η Φάντα, που βλέπετε στη φωτογραφία. Η μεν μεγάλη γυρίζει αμέσως, η δε μικρή τρέχει αλαφιασμένη και χάνεται στα στενά. Το περιστατικό συνέβη 9 η ώρα βράδυ Κυριακής. Ματαίως την έψαχνα, σχεδόν, όλη τη νύχτα. Άφαντη. Έχετε σκύλο; Αν ναι, θα ξέρετε τι σημαίνει να τον χάνεις και πόσο μάλλον ένα σκυλί μεγαλωμένο μέσα στις αγκαλιές.
Την επομένη το πρωί τηλεφωνώ στον Σκάι 100,3. Δέκα η ώρα το λέει από μικροφώνου ο Μπάμπης Παπαδημητρίου (του «χρωστάω» ένα μωρό της Φάντα), και 10.20 το σκυλί βρέθηκε. Το είχε μαζέψει, λίγο πριν το χτυπήσει αυτοκίνητο, από την κεντρική λεωφόρο ένας, επίσης, φιλόζωος.
Ποιο είναι το συμπέρασμα; Ένας σταθμός με μεγάλη ακροαματικότητα που έχει και κοινωνικές ευαισθησίες, όπως ο Σκάϊ 100,3, έχει μεγάλη δύναμη. Φίλοι που μου τηλεφώνησαν για συμπαράσταση, μόλις το άκουσαν κι έμαθαν μετά το happy end, είπαν σχολιάζοντας: «Μα και ασθενοφόρο να θέλεις, τον Σκάϊ πρέπει να πάρεις…».
Τη δύναμη του ραδιοφώνου όλοι όσοι μιλάνε στον αέρα την ξέρουν. Ασχέτως που δεν είναι πάντα αντάξιοι των περιστάσεων. Άλλοι θέλουν να χειραγωγούν το κοινό, άλλοι να το υποβιβάζουν, άλλοι να το παραπληροφορούν… Φυσικά υπάρχουν κι αυτοί που το σέβονται και το υπολήπτονται.
Οι ακροατές, πάντως, ξέρουν κάθε φορά το προφίλ του σταθμού που ακούνε. Κι ένας ακροατής που παίρνει τηλέφωνο σ’ ένα ραδιόφωνο να αναφέρει μια πληροφορία που θα βοηθήσει κάποιον, άγνωστον, είναι σαφώς ένας ακροατής με κοινωνική συνείδηση. Γι’ αυτό θεωρώ πως κάθε ραδιόφωνο έχει τους ακροατές που του αξίζουν κάτι που οι ποιοτικές έρευνες μπορούν να το αποδείξουν.
