Ακολουθήστε μας στο Google news
Αν ήθελες να την παρακολουθήσεις προσεκτικά, δεν έπρεπε να κάνεις τίποτε άλλο εκείνη την ώρα. Η προσήλωσή σου, έμοιαζε υποχρεωτική.
Το έχω επαναλάβει πολλές φορές πως η συγκεκριμένη εκπομπή είναι από τις καλύτερες του ελληνικού ραδιοφώνου. Το γνωρίζω. Δεν έχει νόημα να το πω μία ακόμα φορά (όπως κάνω τώρα). Αλλά εντάξει, δικαιολογείστε με, ήταν τόσο καλή προχθές που δεν μπορούσα να την αφήσω να περάσει έτσι...
* Το site του Άρη Χατζηστεφάνου και της εκπομπής του Infowar μπορείτε να το βρείτε εδώ
* Αναδημοσιεύω εκτενή αποσπάσματα από μία συνέντευξη που πήρα από τον Άρη Χατζηστεφάνου και δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 26/01/2008
Το Infowar παρουσιάζει τις τάσεις της διεθνούς πραγματικότητας παίρνοντας αφορμές από τα τραγούδια. «Και χωρίς βαρύγδουπες αναλύσεις» εξηγεί ο ίδιος. «Υπάρχουν εκπληκτικά τραγούδια που διηγούνται ιστορικά γεγονότα ή σύγχρονες εξελίξεις, που γράφτηκαν για το Ιράκ ή για τον ισπανικό εμφύλιο ας πούμε, και περνούν απαρατήρητα στην Ελλάδα».
Η αγάπη σου για τη μουσική, δηλαδή, κινητήριος μοχλός για την εκπομπή;
«Ισως, αλλά με μια δόση επαγγελματικής διαστροφής. Η μουσική πρέπει να αποτελεί αφορμή ή συνέχεια αυτών που λέω και όχι να λειτουργεί σαν "ευχάριστο διάλειμμα". Ραδιοφωνική εκπομπή με σκηνοθεσία το Infowar. Με αρχή, μέση και τέλος. Με ρεπορτάζ και αναλύσεις. "Το ραδιόφωνο δεν πρέπει να είναι τσιχλόφουσκα για τα αυτιά" (όπως έλεγε ο Ιγνάσιο Ραμονέ για την τηλεόραση). Πρέπει να "απαιτείς" απ' όσους σε ακούν να σταματήσουν ότι κάνουν και να αφοσιωθούν σε εσένα. Το καλύτερο σχόλιο που έχω ακούσει είναι από έναν ακροατή που δεν έβγαινε από το αυτοκίνητο του για μισή ώρα μέχρι να τελειώσει η εκπομπή».
Με άλλα λόγια, ό,τι ακριβώς δεν είναι το σύγχρονο, εγχώριο ραδιόφωνο...
«Ραδιόφωνο δεν σημαίνει "δαγκώνω" το μικρόφωνο και μιλάω μέχρι να τελειώσει η εκπομπή. Χρειάζεται σκηνοθεσία για να συνδέσεις την ομιλία με ήχους και μουσική. Η ποιότητα του τελικού αποτελέσματος, βέβαια, δεν εξαρτάται μόνο από τον παραγωγό αλλά κυρίως από τα χρήματα που σκοπεύει να δαπανήσει ο σταθμός. Εγώ έχω την πολυτέλεια να βγάζω μια ώρα εκπομπής την εβδομάδα. Αν έπρεπε να καλύψω δυο ώρες καθημερινού προγράμματος, το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ πιο φτωχό και πρόχειρο».
Βγαίνει καλή μουσική σήμερα;
«Βέβαια. Στο εξωτερικό σημειώνεται επιστροφή του πολιτικού στίχου κυρίως στη ροκ και τη χιπ χοπ σκηνή. Μια καλώς εννοούμενη "στρατευμένη τέχνη"».
Τα ελληνικά τραγούδια δεν σου προσφέρουν υλικό;
«Με ποιο τραγούδι θα μιλήσεις για την κατοχή του Ιράκ και της Παλαιστίνης ή ακόμη και για τον ελληνικό στρατό στο Αφγανιστάν; Η σύγχρονη ελληνική μουσική σκηνή είναι κλεισμένη στο καβούκι της, κατ' εικόνα και ομοίωση της ελληνικής κοινωνίας. Μας αποκρύπτουν τι συμβαίνει στον κόσμο και αυτό αντικατοπτρίζεται και στον πολιτισμό μας».
Πάρκαρα στις 12 παρά τέταρτο. Την Κυριακή, το μεσημέρι. Και όμως δεν έβγαινα από το αυτοκίνητο γιατί είχα κολλήσει με την εκπομπή του Άρη Χατζηστεφάνου, το Infowar που μεταδίδεται κάθε Κυριακή 11 με 12 το πρωί.
27 Απριλίου 2010Πάρκαρα στις 12 παρά τέταρτο. Την Κυριακή, το μεσημέρι. Και όμως δεν έβγαινα από το αυτοκίνητο γιατί είχα κολλήσει με την εκπομπή του Άρη Χατζηστεφάνου, το Infowar που μεταδίδεται κάθε Κυριακή 11 με 12 το πρωί. Τόσο καλή ήταν. Θέμα της, η προπαγάνδα των ΜΜΕ, οι τρόποι προπαγάνδας δηλαδή. Και φυσικά, όπως κάνει πάντοτε η εκπομπή, είχε ρεπορτάζ, ηχητικά αποσπάσματα από το αρχείο, κατάλληλα επιλεγμένα τραγούδια. Και όλα αυτά με καταπληκτική ραδιοφωνική σκηνοθεσία που έφτιαχναν μία εκπομπή την οποία άκουγες με απόλυτη προσοχή.Αν ήθελες να την παρακολουθήσεις προσεκτικά, δεν έπρεπε να κάνεις τίποτε άλλο εκείνη την ώρα. Η προσήλωσή σου, έμοιαζε υποχρεωτική.
Το έχω επαναλάβει πολλές φορές πως η συγκεκριμένη εκπομπή είναι από τις καλύτερες του ελληνικού ραδιοφώνου. Το γνωρίζω. Δεν έχει νόημα να το πω μία ακόμα φορά (όπως κάνω τώρα). Αλλά εντάξει, δικαιολογείστε με, ήταν τόσο καλή προχθές που δεν μπορούσα να την αφήσω να περάσει έτσι...
* Το site του Άρη Χατζηστεφάνου και της εκπομπής του Infowar μπορείτε να το βρείτε εδώ
* Αναδημοσιεύω εκτενή αποσπάσματα από μία συνέντευξη που πήρα από τον Άρη Χατζηστεφάνου και δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 26/01/2008
Το Infowar παρουσιάζει τις τάσεις της διεθνούς πραγματικότητας παίρνοντας αφορμές από τα τραγούδια. «Και χωρίς βαρύγδουπες αναλύσεις» εξηγεί ο ίδιος. «Υπάρχουν εκπληκτικά τραγούδια που διηγούνται ιστορικά γεγονότα ή σύγχρονες εξελίξεις, που γράφτηκαν για το Ιράκ ή για τον ισπανικό εμφύλιο ας πούμε, και περνούν απαρατήρητα στην Ελλάδα».
Η αγάπη σου για τη μουσική, δηλαδή, κινητήριος μοχλός για την εκπομπή;
«Ισως, αλλά με μια δόση επαγγελματικής διαστροφής. Η μουσική πρέπει να αποτελεί αφορμή ή συνέχεια αυτών που λέω και όχι να λειτουργεί σαν "ευχάριστο διάλειμμα". Ραδιοφωνική εκπομπή με σκηνοθεσία το Infowar. Με αρχή, μέση και τέλος. Με ρεπορτάζ και αναλύσεις. "Το ραδιόφωνο δεν πρέπει να είναι τσιχλόφουσκα για τα αυτιά" (όπως έλεγε ο Ιγνάσιο Ραμονέ για την τηλεόραση). Πρέπει να "απαιτείς" απ' όσους σε ακούν να σταματήσουν ότι κάνουν και να αφοσιωθούν σε εσένα. Το καλύτερο σχόλιο που έχω ακούσει είναι από έναν ακροατή που δεν έβγαινε από το αυτοκίνητο του για μισή ώρα μέχρι να τελειώσει η εκπομπή».
Με άλλα λόγια, ό,τι ακριβώς δεν είναι το σύγχρονο, εγχώριο ραδιόφωνο...
«Ραδιόφωνο δεν σημαίνει "δαγκώνω" το μικρόφωνο και μιλάω μέχρι να τελειώσει η εκπομπή. Χρειάζεται σκηνοθεσία για να συνδέσεις την ομιλία με ήχους και μουσική. Η ποιότητα του τελικού αποτελέσματος, βέβαια, δεν εξαρτάται μόνο από τον παραγωγό αλλά κυρίως από τα χρήματα που σκοπεύει να δαπανήσει ο σταθμός. Εγώ έχω την πολυτέλεια να βγάζω μια ώρα εκπομπής την εβδομάδα. Αν έπρεπε να καλύψω δυο ώρες καθημερινού προγράμματος, το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ πιο φτωχό και πρόχειρο».
Βγαίνει καλή μουσική σήμερα;
«Βέβαια. Στο εξωτερικό σημειώνεται επιστροφή του πολιτικού στίχου κυρίως στη ροκ και τη χιπ χοπ σκηνή. Μια καλώς εννοούμενη "στρατευμένη τέχνη"».
Τα ελληνικά τραγούδια δεν σου προσφέρουν υλικό;
«Με ποιο τραγούδι θα μιλήσεις για την κατοχή του Ιράκ και της Παλαιστίνης ή ακόμη και για τον ελληνικό στρατό στο Αφγανιστάν; Η σύγχρονη ελληνική μουσική σκηνή είναι κλεισμένη στο καβούκι της, κατ' εικόνα και ομοίωση της ελληνικής κοινωνίας. Μας αποκρύπτουν τι συμβαίνει στον κόσμο και αυτό αντικατοπτρίζεται και στον πολιτισμό μας».
