Ακολουθήστε μας στο Google news
Ναι, η Ελλάδα, τελεί υπό σοκ, παρακολουθώντας άναυδη - και οργισμένη συνάμα - τον άδικο θάνατο των ανθρώπων στην τράπεζα.
Ναι, η Ελλάδα τελεί υπό σοκ, όπως αναφέρουν και τα ξένα πρακτορεία (βλέπεις, εκείνα δεν απεργούσαν σήμερα), διαβεβαιώνοντας, παράλληλα, ότι η Ελλάδα δεν θα κάνει τίποτε, δεν θα τα καταφέρει με την οικονομική κρίση, αφού έχει διαρραγεί ο κοινωνικός της ιστός.
Την ίδια ώρα που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωνε ότι «όλα αυτά σπρώχνουν τη χώρα στο χείλος της αβύσσου», την ίδια ώρα που ο θρήνος για τους 3 της Marfin απλωνόταν πάνω από την Ελλάδα, κάποιοι πολιτικοί, στο ελληνικό Κοινοβούλιο, τσακώνονταν! Προσπαθούσαν να βρουν το ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που τα έκαναν όλα αυτά, ποιοι ήθελαν να μπουν ή να κάψουν τη Βουλή, ποιοι από αυτούς είναι ΚΚΕ, ΠΑΜΕ, προβοκάτορες ή χρυσαυγίτες.
Βασικά, αν θέλουν να δουν ποιοι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι, ας ψάξουν μεταξύ τους.
Στην περίπτωση που θέλουν να βρουν τους... ταραξίες ή και τους εμπρηστές, πάλι μπορούν να το κάνουν από αυτά που κατέγραψαν οι κάμερες και οι φωτογραφικές μηχανές των ξένων Μ.Μ.Ε. Ή, από τις κάμερες της τράπεζας...
Έπειτα, ας βρουν ποιοι την έπεσαν στα πυροσβεστικά οχήματα - που έσπευσαν να σβήσουν τις φωτιές στη Σταδίου - πετώντας τους πέτρες.
Είναι επίσης εύκολο να βρουν ποιοι καταδίωξαν τα ασθενοφόρα στο ύψος της πλ. Ομονοίας, όπου και εκεί δεν ενεπλάκησαν κουκουλοφόροι. Αν ήθελαν – πραγματικά - οι πολιτικοί μας, θα φώτιζαν τα γεγονότα.
Η τραγωδία της Τετάρτης θυμίζει την αντίστοιχη του καταστήματος «Κάπα Μαρούση», στις 10 Ιανουαρίου του 1991, τότε που είχαν χάσει τη ζωή τους - από ασφυξία - τέσσερα άτομα. Τότε – κατά το βούλευμα του συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών (3418/1997), η πυρκαγιά χαρακτηρίστηκε «βομβιστική ενέργεια» και αποδόθηκε «είτε σε ρίψη βόμβας μολότοφ από κάποιους αναρχικούς, είτε σε δακρυγόνο που εκτοξεύτηκε από αστυνομικούς». Οι οικογένειες των τότε θυμάτων, δεν θα ξεχάσουν ποτέ εκείνη την ημέρα, όσο κι αν όλοι οι υπόλοιποι τα έχουμε ξεχάσει. Όπως, αντίστοιχα, και οι οικογένειες των ανθρώπων που έφυγαν άδικα σήμερα. Και οι δύο οικογένειες θα βασανίζονται για πάντα για το γεγονός ότι ποτέ και κανείς δεν τιμωρήθηκε, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, σε όλα τα σημαντικά σε αυτή τη χώρα.
Στη χώρα που είναι under shock. Στην Ελλάδα που είναι under impunity. Στην Ελλάδα, δηλαδή, της - μόνιμης – ατιμωρησίας.
Στη χώρα που είναι under shock. Στην Ελλάδα που είναι under impunity. Στην Ελλάδα, δηλαδή, της - μόνιμης – ατιμωρησίας.
05 Μαΐου 2010Ναι, η Ελλάδα, τελεί υπό σοκ, παρακολουθώντας άναυδη - και οργισμένη συνάμα - τον άδικο θάνατο των ανθρώπων στην τράπεζα.
Ναι, η Ελλάδα τελεί υπό σοκ, όπως αναφέρουν και τα ξένα πρακτορεία (βλέπεις, εκείνα δεν απεργούσαν σήμερα), διαβεβαιώνοντας, παράλληλα, ότι η Ελλάδα δεν θα κάνει τίποτε, δεν θα τα καταφέρει με την οικονομική κρίση, αφού έχει διαρραγεί ο κοινωνικός της ιστός.
Την ίδια ώρα που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωνε ότι «όλα αυτά σπρώχνουν τη χώρα στο χείλος της αβύσσου», την ίδια ώρα που ο θρήνος για τους 3 της Marfin απλωνόταν πάνω από την Ελλάδα, κάποιοι πολιτικοί, στο ελληνικό Κοινοβούλιο, τσακώνονταν! Προσπαθούσαν να βρουν το ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που τα έκαναν όλα αυτά, ποιοι ήθελαν να μπουν ή να κάψουν τη Βουλή, ποιοι από αυτούς είναι ΚΚΕ, ΠΑΜΕ, προβοκάτορες ή χρυσαυγίτες.
Βασικά, αν θέλουν να δουν ποιοι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι, ας ψάξουν μεταξύ τους.
Στην περίπτωση που θέλουν να βρουν τους... ταραξίες ή και τους εμπρηστές, πάλι μπορούν να το κάνουν από αυτά που κατέγραψαν οι κάμερες και οι φωτογραφικές μηχανές των ξένων Μ.Μ.Ε. Ή, από τις κάμερες της τράπεζας...
Έπειτα, ας βρουν ποιοι την έπεσαν στα πυροσβεστικά οχήματα - που έσπευσαν να σβήσουν τις φωτιές στη Σταδίου - πετώντας τους πέτρες.
Είναι επίσης εύκολο να βρουν ποιοι καταδίωξαν τα ασθενοφόρα στο ύψος της πλ. Ομονοίας, όπου και εκεί δεν ενεπλάκησαν κουκουλοφόροι. Αν ήθελαν – πραγματικά - οι πολιτικοί μας, θα φώτιζαν τα γεγονότα.
Η τραγωδία της Τετάρτης θυμίζει την αντίστοιχη του καταστήματος «Κάπα Μαρούση», στις 10 Ιανουαρίου του 1991, τότε που είχαν χάσει τη ζωή τους - από ασφυξία - τέσσερα άτομα. Τότε – κατά το βούλευμα του συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών (3418/1997), η πυρκαγιά χαρακτηρίστηκε «βομβιστική ενέργεια» και αποδόθηκε «είτε σε ρίψη βόμβας μολότοφ από κάποιους αναρχικούς, είτε σε δακρυγόνο που εκτοξεύτηκε από αστυνομικούς». Οι οικογένειες των τότε θυμάτων, δεν θα ξεχάσουν ποτέ εκείνη την ημέρα, όσο κι αν όλοι οι υπόλοιποι τα έχουμε ξεχάσει. Όπως, αντίστοιχα, και οι οικογένειες των ανθρώπων που έφυγαν άδικα σήμερα. Και οι δύο οικογένειες θα βασανίζονται για πάντα για το γεγονός ότι ποτέ και κανείς δεν τιμωρήθηκε, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, σε όλα τα σημαντικά σε αυτή τη χώρα.
Στη χώρα που είναι under shock. Στην Ελλάδα που είναι under impunity. Στην Ελλάδα, δηλαδή, της - μόνιμης – ατιμωρησίας.
