Ακολουθήστε μας στο Google news
Αυτά τα mail, αυτές οι κατηγορίες μου θυμίζουν τον Μητσοτάκη. Ο (μαιτρ) Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ξεκινάει πάντοτε από μία αλήθεια. Από κάτι που ουδείς αμφισβητεί. Λέει: Το κόκκινο κρασί (ας πούμε) είναι κόκκινο! Σωστά; Σωστά. Από εκείνη τη στιγμή και μετά όμως, από το... κόκκινο κρασί και πέρα, ουδείς γνωρίζει απ΄ όσα ακούει τι είναι αλήθεια και τι όχι; Σαν τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, τον Υπουργό Οικονομίας που ισχυρίζεται σοβαρά-σοβαρά πως δεν θα πάρει μέτρα και τα ανακοινώνει πέντε μέρες μετά (χωρίς να έχει την τσίπα, την ανδρεία, την αξιοπρέπεια να παραιτηθεί).
Ο 105,5 Στο Κόκκινο λοιπόν, για να επανέλθουμε στα του ραδιοφώνου, είναι ένας καλός ραδιοσταθμός. Ιδίως τα απογεύματα που μετατρέπεται σε πιο μουσικό radio. Όχι πως τα πρωινά, ώρες που υπερισχύει ο πολιτικός του χαρακτήρας, ηχεί άσχημα. Σίγουρα όμως υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Στον Κόκκινο λοιπόν προκύπτουν κατά καιρούς κάποιοι (ανώνυμοι) δυσαρεστημένοι και εκτοξεύουν κατηγορίες. Έχει συμβεί κάποιες φορές. Ίδιον της Αριστεράς η εσωστρέφεια. Απλώς αυτοί οι τύποι, οι ανώνυμοι, δεν γνωρίζουμε αν είναι δυσαρεστημένοι για επαγγελματικούς ή πολιτικούς λόγους (στον Σύριζα πιο πιθανό είναι να συμβαίνει το δεύτερο).
Δεν ξέρω πόση αλήθεια και πόση φαντασία κρύβουν όλα όσα περιέχονται στο mail που μου εστάλη -απ' όσα γνωρίζω προσωπικά, τα περισσότερα αποτελούν ανυπόστατα ψεύδη- sorry όμως, αλλά δεν μπορώ, ούτε να τα αποδεχθώ, ούτε πολύ περισσότερο να τα αναπαράγω. Πόσω μάλλον όταν μιλούν για τα προσωπικά των εργαζομένων. Αυτά προς γνώση και επίρρωση.
Πρώτον, όταν προχωράς σε κριτική την κάνεις με το ονοματάκι σου. Και δεύτερον, πάντοτε κριτικάρεις τη δουλειά του άλλου και όχι την προσωπική του ζωή.
* Μην με ρωτήσετε τι έγραφε το συγκεκριμένο mail - δεν θα το κάνω. Άλλωστε δημοσιεύτηκε εδώ κι εκεί. Στο internet. Σε αυτόν τον ναό της... δημοκρατίας...
* Τα ανώνυμα blog και οι ανώνυμες επιστολές είναι ο Κίτρινος Τύπος του σήμερα.
Ξέρετε πόσα ανώνυμα mail λαμβάνουμε στο e-tetRadio από διάφορους τύπους που κατηγορούν ραδιόφωνα και πρόσωπα σε επαγγελματικό αλλά και, κυρίως, σε προσωπικό επίπεδο; Ουκ ολίγα. Μερικά παρουσιάζουν όντως ενδιαφέρον, κάποια άλλα πιθανότατα να αξίζουν και για περαιτέρω ρεπορτάζ. Αλλά, τι να τα κάνω, όταν είναι ανώνυμα;
12 Μαΐου 2010Ξέρετε πόσα ανώνυμα mail λαμβάνουμε στο e-tetRadio από διάφορους τύπους που κατηγορούν ραδιόφωνα και πρόσωπα σε επαγγελματικό αλλά και, κυρίως, σε προσωπικό επίπεδο; Ουκ ολίγα. Μερικά παρουσιάζουν όντως ενδιαφέρον, κάποια άλλα πιθανότατα να αξίζουν και για περαιτέρω ρεπορτάζ. Αλλά, τι να τα κάνω, όταν είναι ανώνυμα; Μοιάζουν και στην πραγματικότητα είναι εντελώς ανυπόστατα. Όπως αυτό που έλαβα εσχάτως για τον 105,5 Στο Κόκκινο. Έναν, με ορισμένα προβλήματα, αλλά χωρίς αμφιβολία καλό ραδιοσταθμό της μπάντας των FM. Αυτά τα mail, αυτές οι κατηγορίες μου θυμίζουν τον Μητσοτάκη. Ο (μαιτρ) Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ξεκινάει πάντοτε από μία αλήθεια. Από κάτι που ουδείς αμφισβητεί. Λέει: Το κόκκινο κρασί (ας πούμε) είναι κόκκινο! Σωστά; Σωστά. Από εκείνη τη στιγμή και μετά όμως, από το... κόκκινο κρασί και πέρα, ουδείς γνωρίζει απ΄ όσα ακούει τι είναι αλήθεια και τι όχι; Σαν τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, τον Υπουργό Οικονομίας που ισχυρίζεται σοβαρά-σοβαρά πως δεν θα πάρει μέτρα και τα ανακοινώνει πέντε μέρες μετά (χωρίς να έχει την τσίπα, την ανδρεία, την αξιοπρέπεια να παραιτηθεί). Ο 105,5 Στο Κόκκινο λοιπόν, για να επανέλθουμε στα του ραδιοφώνου, είναι ένας καλός ραδιοσταθμός. Ιδίως τα απογεύματα που μετατρέπεται σε πιο μουσικό radio. Όχι πως τα πρωινά, ώρες που υπερισχύει ο πολιτικός του χαρακτήρας, ηχεί άσχημα. Σίγουρα όμως υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Στον Κόκκινο λοιπόν προκύπτουν κατά καιρούς κάποιοι (ανώνυμοι) δυσαρεστημένοι και εκτοξεύουν κατηγορίες. Έχει συμβεί κάποιες φορές. Ίδιον της Αριστεράς η εσωστρέφεια. Απλώς αυτοί οι τύποι, οι ανώνυμοι, δεν γνωρίζουμε αν είναι δυσαρεστημένοι για επαγγελματικούς ή πολιτικούς λόγους (στον Σύριζα πιο πιθανό είναι να συμβαίνει το δεύτερο).
Δεν ξέρω πόση αλήθεια και πόση φαντασία κρύβουν όλα όσα περιέχονται στο mail που μου εστάλη -απ' όσα γνωρίζω προσωπικά, τα περισσότερα αποτελούν ανυπόστατα ψεύδη- sorry όμως, αλλά δεν μπορώ, ούτε να τα αποδεχθώ, ούτε πολύ περισσότερο να τα αναπαράγω. Πόσω μάλλον όταν μιλούν για τα προσωπικά των εργαζομένων. Αυτά προς γνώση και επίρρωση. Πρώτον, όταν προχωράς σε κριτική την κάνεις με το ονοματάκι σου. Και δεύτερον, πάντοτε κριτικάρεις τη δουλειά του άλλου και όχι την προσωπική του ζωή.
* Μην με ρωτήσετε τι έγραφε το συγκεκριμένο mail - δεν θα το κάνω. Άλλωστε δημοσιεύτηκε εδώ κι εκεί. Στο internet. Σε αυτόν τον ναό της... δημοκρατίας...
* Τα ανώνυμα blog και οι ανώνυμες επιστολές είναι ο Κίτρινος Τύπος του σήμερα.
