Ακολουθήστε μας στο Google news
Ο Henry “Hank” Jones, γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου του 1918, στο Βίκσμπουργκ του Μισισιπή και μεγάλωσε στο Πόντιακ του Μίσιγκαν. Εκεί μελέτησε πιάνο υπό την επήρεια των μουσικών: Earl Hines, Fats Waller, Teddy Wilson και Art Tatum. Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν γι αυτόν, όταν γνώρισε τον σαξοφωνίστα Lucky Thompson ο οποίος, το 1944, τον προσκάλεσε στην πόλη της Νέας Υόρκης για να εργαστούν στο Onyx Club με τον τραγουδιστή Hot Lips Page (Oran Thaddeus Page). Στη Νέα Υόρκη, o Jones παρακολουθούσε τακτικά τους κορυφαίους μουσικούς από τους οποίους εμπνεύσθηκε το νέο ύφος του. Όσο εργαζόταν και μελετούσε μουσική, συνεργάστηκε με τους: John Kirby, Howard McGhee, Coleman Hawkins, Andy Kirk, και Billy Eckstine. Το φθινόπωρο του 1947 μπήκε στην Jazz at the Philharmonic (JATP) του Norman Granz για συναυλίες και από το 1948 ως το 1953 ήταν ο πιανίστας ο οποίος συνόδευε την φωνή της Ella Fitzgerald. Εκείνη τη περίοδο άρχισε να αναπτύσσει εκλεπτυσμένες αρμονίες εξαιρετικής απόδοσης. Παράλληλα, έκανε διάφορες ιστορικά σημαντικές ηχογραφήσεις με τον Charlie Parker τις οποίες υπογράφει ο Norman Granz.
Ως ανεξάρτητος πιανίστας μουσικός, πλέον, μετά από χρόνια, συνεργάστηκε με τα μουσικά σχήματα του Artie Shaw, του Benny Goodman, και λαμβάνει μέρος σε ηχογραφήσεις των: Lester Young, Milt Jackson, Cannonball Adderley, και Wes Montgomery. Το 1959, ο Hank Jones υπογράφει συμβόλαιο στη CBS, στην οποία παρέμεινε δεκαεπτά χρόνια. Ανάμεσα στις μεγάλες στιγμές της εβδομηντάχρονης καλλιτεχνικής πορείας του, υπήρχε και το “κερασάκι”: Συνόδευσε με τους δακτυλισμούς του στο πιάνο την Marilyn Monroe όταν εκείνη “τραγουδούσε” στον τότε πρόεδρο των Η.Π.Α, John F. Kennedy, “Happy birthday Mr. President....”. Ο κατάλογος συνεργασιών του Hank Jones, είναι μακρύς -ίσως ο μεγαλύτερος- και η συμμετοχή του στη βιομηχανία ηχογραφημάτων καταγράφεται σε πάνω από πεντακόσια (!) άλμπουμ βινυλίου και CD.
Όταν οι κορυφαίοι μουσικοί έχουν διάθεση και οι περιστάσεις βοηθούν να συνδυαστούν οι εμπνεύσεις, τότε μπορεί να παραχθεί η καλύτερη μουσική. Το άλμπουμ Carnaval καταγράφει μια τέτοια σημαντική συνάντηση. Το 1978, ο (alto) σαξοφωνίστας Sadao Watanabe, ένας ήρωας της τζαζ στην πατρίδα του, ζήτησε από τον μπασίστα Ron Carter, τον πιανίστα Hank Jones και τον τυμπανιστή Tony Williams, να βρεθούν για μια βραδιά, την οποία την οποία παρακολούθησε ένα πεπειραμένο και -άγρια- ενθουσιώδες κοινό, σε μια ιαπωνική αίθουσα συνεδριάσεων. Ο συντονισμός κοινού και μουσικών άρχισε από τον πρώτο τόνο και κράτησε έως τον τελευταίο, με Jones και Carter στην κορυφή του παιχνιδίσματος των μουσικών φράσεων, τον Williams στους ξέφρενους ρυθμούς από την καυτότερη τυμπανοκρουσία του και τον Watanabe να προμηθεύει και να δίνει πάσες στα μέλη, με φρασεομελωδίες. Ήταν μια νύχτα, καυτή και φωτεινή! Το άλμπουμ αυτό, δεν το παρουσιάζω ως ένα από τα καλύτερα με την συμμετοχή του Hank Jones, αλλά, ως ένα, από εκείνα που άρεσαν εμένα.
Μαζί με το βίντεο, σας παραθέτω τις διάρκειες με το line up κάποιον άλλων -σημαντικών- μουσικών συναντήσεων του Hank Jones που θα δείτε σε αυτό:
0:18 - Coleman Hawkins, Hank Jones, Ray Brown, και Buddy Rich.
2:53 - Charlie Parker, Hank Jones, Ray Brown, και Buddy Rich.
5:15 - Hank Jones, Ray Brown, και Buddy Rich.
7:12 - Bill Harris, Lester Young, Hank Jones, Ray Brown, και Buddy Rich.
10:43 - Flip Philips, Harry Edison, Ella Fitzgerald, Bill Harris, Lester Young, Hank Jones, Ray Brown, και Buddy Rich
14:56 – Τέλος
Επίσημη ιστοσελίδα του H.J
Την Κυριακή πέθανε ο μεγάλος μουσικός της Jazz, Hank Jones.
19 Μαΐου 2010Κάποιες φορές η επικαιρότητα μας τροφοδοτεί τόσο μαζεμένα με δυσάρεστες ειδήσεις ώστε, αν τις δημοσιεύαμε όλες μαζί, θα κινδυνεύαμε να μετατρέψουμε το περιεχόμενο του e-tetRadio σε αγγελτήρια θανάτου. Την Κυριακή που ανακοίνωσε η Wendy Dio τον θάνατο του συζύγου της, πέθανε ο αγαπημένος σύζυγος της Θεοδοσίας και μεγάλος μουσικός της Jazz, Hank Jones, σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης. Ήταν 91 ετών και τον Ιούλιο θα έκλεινε τα 92. Ένας ακούραστος μουσικός ο οποίος, μέχρι το τέλος της ζωής του, παιχνίδιζε στο πιάνο μπερδεύοντας swing με bebop. Ο Jones, προερχόταν από μια οικογένεια μουσικών της Jazz, στα μέλη της οποίας περιλαμβάνονται και τα μικρότερα αδέλφια του, Thad (τρομπετίστας, συνθέτης και ενορχηστρωτής) και Elvin (τυμπανιστής), γνωστός για τις προωθημένες πολυρυθμικές μεθόδους του, τις οποίες ανέπτυξε μέσα από το κλασικό κουαρτέτο του John Coltrane.Ο Henry “Hank” Jones, γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου του 1918, στο Βίκσμπουργκ του Μισισιπή και μεγάλωσε στο Πόντιακ του Μίσιγκαν. Εκεί μελέτησε πιάνο υπό την επήρεια των μουσικών: Earl Hines, Fats Waller, Teddy Wilson και Art Tatum. Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν γι αυτόν, όταν γνώρισε τον σαξοφωνίστα Lucky Thompson ο οποίος, το 1944, τον προσκάλεσε στην πόλη της Νέας Υόρκης για να εργαστούν στο Onyx Club με τον τραγουδιστή Hot Lips Page (Oran Thaddeus Page). Στη Νέα Υόρκη, o Jones παρακολουθούσε τακτικά τους κορυφαίους μουσικούς από τους οποίους εμπνεύσθηκε το νέο ύφος του. Όσο εργαζόταν και μελετούσε μουσική, συνεργάστηκε με τους: John Kirby, Howard McGhee, Coleman Hawkins, Andy Kirk, και Billy Eckstine. Το φθινόπωρο του 1947 μπήκε στην Jazz at the Philharmonic (JATP) του Norman Granz για συναυλίες και από το 1948 ως το 1953 ήταν ο πιανίστας ο οποίος συνόδευε την φωνή της Ella Fitzgerald. Εκείνη τη περίοδο άρχισε να αναπτύσσει εκλεπτυσμένες αρμονίες εξαιρετικής απόδοσης. Παράλληλα, έκανε διάφορες ιστορικά σημαντικές ηχογραφήσεις με τον Charlie Parker τις οποίες υπογράφει ο Norman Granz.Ως ανεξάρτητος πιανίστας μουσικός, πλέον, μετά από χρόνια, συνεργάστηκε με τα μουσικά σχήματα του Artie Shaw, του Benny Goodman, και λαμβάνει μέρος σε ηχογραφήσεις των: Lester Young, Milt Jackson, Cannonball Adderley, και Wes Montgomery. Το 1959, ο Hank Jones υπογράφει συμβόλαιο στη CBS, στην οποία παρέμεινε δεκαεπτά χρόνια. Ανάμεσα στις μεγάλες στιγμές της εβδομηντάχρονης καλλιτεχνικής πορείας του, υπήρχε και το “κερασάκι”: Συνόδευσε με τους δακτυλισμούς του στο πιάνο την Marilyn Monroe όταν εκείνη “τραγουδούσε” στον τότε πρόεδρο των Η.Π.Α, John F. Kennedy, “Happy birthday Mr. President....”. Ο κατάλογος συνεργασιών του Hank Jones, είναι μακρύς -ίσως ο μεγαλύτερος- και η συμμετοχή του στη βιομηχανία ηχογραφημάτων καταγράφεται σε πάνω από πεντακόσια (!) άλμπουμ βινυλίου και CD.Όταν οι κορυφαίοι μουσικοί έχουν διάθεση και οι περιστάσεις βοηθούν να συνδυαστούν οι εμπνεύσεις, τότε μπορεί να παραχθεί η καλύτερη μουσική. Το άλμπουμ Carnaval καταγράφει μια τέτοια σημαντική συνάντηση. Το 1978, ο (alto) σαξοφωνίστας Sadao Watanabe, ένας ήρωας της τζαζ στην πατρίδα του, ζήτησε από τον μπασίστα Ron Carter, τον πιανίστα Hank Jones και τον τυμπανιστή Tony Williams, να βρεθούν για μια βραδιά, την οποία την οποία παρακολούθησε ένα πεπειραμένο και -άγρια- ενθουσιώδες κοινό, σε μια ιαπωνική αίθουσα συνεδριάσεων. Ο συντονισμός κοινού και μουσικών άρχισε από τον πρώτο τόνο και κράτησε έως τον τελευταίο, με Jones και Carter στην κορυφή του παιχνιδίσματος των μουσικών φράσεων, τον Williams στους ξέφρενους ρυθμούς από την καυτότερη τυμπανοκρουσία του και τον Watanabe να προμηθεύει και να δίνει πάσες στα μέλη, με φρασεομελωδίες. Ήταν μια νύχτα, καυτή και φωτεινή! Το άλμπουμ αυτό, δεν το παρουσιάζω ως ένα από τα καλύτερα με την συμμετοχή του Hank Jones, αλλά, ως ένα, από εκείνα που άρεσαν εμένα.
Μαζί με το βίντεο, σας παραθέτω τις διάρκειες με το line up κάποιον άλλων -σημαντικών- μουσικών συναντήσεων του Hank Jones που θα δείτε σε αυτό:
0:18 - Coleman Hawkins, Hank Jones, Ray Brown, και Buddy Rich.
2:53 - Charlie Parker, Hank Jones, Ray Brown, και Buddy Rich.
5:15 - Hank Jones, Ray Brown, και Buddy Rich.
7:12 - Bill Harris, Lester Young, Hank Jones, Ray Brown, και Buddy Rich.
10:43 - Flip Philips, Harry Edison, Ella Fitzgerald, Bill Harris, Lester Young, Hank Jones, Ray Brown, και Buddy Rich
14:56 – Τέλος
Επίσημη ιστοσελίδα του H.J
