Ακολουθήστε μας στο Google news
Στις 10 περίπου ο Γάλλος μετρ της μουσικής μπήκε στο γήπεδο από την πίσω πόρτα και αφού μας χαιρέτησε, πήρε το μικρόφωνο και μας είπε πόσο στενοχωριέται για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται μια χώρα με αυτό τον πολιτισμό. Μου φαίνεται ότι θα ακούσουμε αυτά τα λόγια και από άλλους μουσικούς - μπάντες τις επόμενες ημέρες.
Η συναυλία ξεκίνησε με το Oxygene Part 2 και από την αρχή φάνηκε η καλή χημεία μεταξύ του κόσμου και του Jean. Ο ίδιος έδειχνε να το απολαμβάνει τρελά. Όλο χαμόγελα, παλαμάκια, χορό, "Thank you" και "Eyxaristo". Μου άρεσαν πολύ τα γραφικά που χρησιμοποίησε σε όλο το show, ακόμη κι αν τα περισσότερα σε γυρίζουν σε προηγούμενες δεκαετίες. Όλα τα visuals καλά δουλεμένα και εντυπωσιακά. Το 3D video που έδειχνε και την παραμικρή λεπτομέρεια μιας κονσόλας απίστευτο! Όπως και οι ακτίνες - χορδές με τις οποίες έπαιξε το Rendez Vous 3. Όλα καλοκουρδισμένα και βάσει οργανωμένου σχεδίου.
Δύο ώρες κράτησε η εμφάνιση του Jean Michel Jarre και σε αυτήν ακούσαμε τα εξής τραγούδια (όχι με τη σειρά):
Oxygene 2, Oxygene 4, Oxygen 5,
Rendez Vous 3, Rendez Vous 4,
Magnetic Fields 1, Equinox 5, , Chronologie 6,
Souvenir de China, Adagio, Rendez Vous 2. Quatrieme Rendez-Vous/Fourth.
Το τελευταίο μισάωρο ο περισσότερος κόσμος ήταν όρθιος και χόρευε και μάλιστα αρκετοί πήγαν (όρθιοι) μπροστά στη σκηνή. Είναι νομίζω χαρακτηριστικό της αποδοχής του J.M. Jarre από όλο το κοινό. Άνθρωποι ανεξαρτήτου ηλικίας χειροκροτούσαν και χόρευαν! Για αυτό το λόγο και ο ίδιος μας αφιέρωσε το τελευταίο τραγούδι της βραδιάς, το μόνο που είπε στο δεύτερο encore.
Σε γενικές γραμμές, η εμφάνιση του Jean Michel Jarre ικανοποίησε τους πάντες και πρέπει να πω ότι η οργάνωση και ο ήχος ήταν μια χαρά. Το φοβόμουν το τελευταίο, λόγω του συγκεκριμένου χώρου. Κι όμως ήταν super. Όσο για την επιστροφή, "κολλημένοι" στο αυτοκίνητο για καμιά ώρα.
Του Γιώργου Μπαλιώτη
02 Ιουνίου 2010Μπήκα στο κλειστό γήπεδο του Tae Kwon Do λίγο μετά τις 9:30 μμ και ήδη ήταν γεμάτο από 30-ρηδες, 40-ρηδες - 50-ρηδες και βάλε. Έβλεπες γκριζομάλληδες με λίγα μαλλιά "στην κεφαλή" τους να φορούν τα μπλουζάκια της φετινής περιοδείας του Jean Michel Jarre. Αυτά είναι.Στις 10 περίπου ο Γάλλος μετρ της μουσικής μπήκε στο γήπεδο από την πίσω πόρτα και αφού μας χαιρέτησε, πήρε το μικρόφωνο και μας είπε πόσο στενοχωριέται για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται μια χώρα με αυτό τον πολιτισμό. Μου φαίνεται ότι θα ακούσουμε αυτά τα λόγια και από άλλους μουσικούς - μπάντες τις επόμενες ημέρες.
Η συναυλία ξεκίνησε με το Oxygene Part 2 και από την αρχή φάνηκε η καλή χημεία μεταξύ του κόσμου και του Jean. Ο ίδιος έδειχνε να το απολαμβάνει τρελά. Όλο χαμόγελα, παλαμάκια, χορό, "Thank you" και "Eyxaristo". Μου άρεσαν πολύ τα γραφικά που χρησιμοποίησε σε όλο το show, ακόμη κι αν τα περισσότερα σε γυρίζουν σε προηγούμενες δεκαετίες. Όλα τα visuals καλά δουλεμένα και εντυπωσιακά. Το 3D video που έδειχνε και την παραμικρή λεπτομέρεια μιας κονσόλας απίστευτο! Όπως και οι ακτίνες - χορδές με τις οποίες έπαιξε το Rendez Vous 3. Όλα καλοκουρδισμένα και βάσει οργανωμένου σχεδίου.
Δύο ώρες κράτησε η εμφάνιση του Jean Michel Jarre και σε αυτήν ακούσαμε τα εξής τραγούδια (όχι με τη σειρά):
Oxygene 2, Oxygene 4, Oxygen 5,
Rendez Vous 3, Rendez Vous 4,
Magnetic Fields 1, Equinox 5, , Chronologie 6,
Souvenir de China, Adagio, Rendez Vous 2. Quatrieme Rendez-Vous/Fourth.
Το τελευταίο μισάωρο ο περισσότερος κόσμος ήταν όρθιος και χόρευε και μάλιστα αρκετοί πήγαν (όρθιοι) μπροστά στη σκηνή. Είναι νομίζω χαρακτηριστικό της αποδοχής του J.M. Jarre από όλο το κοινό. Άνθρωποι ανεξαρτήτου ηλικίας χειροκροτούσαν και χόρευαν! Για αυτό το λόγο και ο ίδιος μας αφιέρωσε το τελευταίο τραγούδι της βραδιάς, το μόνο που είπε στο δεύτερο encore.
Σε γενικές γραμμές, η εμφάνιση του Jean Michel Jarre ικανοποίησε τους πάντες και πρέπει να πω ότι η οργάνωση και ο ήχος ήταν μια χαρά. Το φοβόμουν το τελευταίο, λόγω του συγκεκριμένου χώρου. Κι όμως ήταν super. Όσο για την επιστροφή, "κολλημένοι" στο αυτοκίνητο για καμιά ώρα.
