Ακολουθήστε μας στο Google news
«Δουλειά», σου λέει ο άλλος. Δουλειά ψυχοφθόρα είναι το μπάσκετ μόνο όταν υποχρεώνεται ο δημοσιογράφος να καλύψει τρομοκρατικές ενέργειες σαν αυτές της περασμένης Κυριακής (προς Δευτέρα) στο Φάληρο. Δουλειά κάπως ενοχλητική είναι όταν συμπίπτει με κάποια μεγάλη ροκ συναυλία.
Ενας από τους περυσινούς τελικούς της Α1 έπεσε πάνω στην εν Αθήναις εποποιία των AC/DC. Απέφυγα με επιδέξιες ντρίμπλες τα σορτσάκια του Γιασικεβίτσιους και του Τσίλντρες και πέρασα τη βραδιά μου χαζεύοντας το σχολικό παντελονάκι του Ανγκους. «Διάλεξες τη συναυλία για να αποφύγεις να παινέψεις το θρίαμβο της ομαδάρας μας», μου καταλόγισαν τότε οι αναγνώστες των (όποια πέτρα κι αν σηκώσεις…) ΜΜΕ με τα οποία συνεργάζομαι. Βλέπετε, η βλακεία είναι ακατανίκητη.
Η μουσική είναι έρως και αίσθημα ακατανίκητο, τουλάχιστον όσο και το μπάσκετ. Πήγα το Μάιο στο παρισινό Μπερσί (για το φάιναλ-φορ της Ευρωλίγκας) επειδή κάποιος καλός χριστιανός πλήρωσε τα έξοδα. Πήγα τον Οκτώβριο στο παρισινό Μπερσί χωρίς να έχω χορηγό πίσω μου. Και ευχαριστήθηκα περισσότερο τους Green Day του Οκτώβρη (με γαρνιτούρα Tori Amos) παρά το (almost) red weekend του Μάη. Στη μάταιη και σύντομη αυτή ζωή, χρήσιμο είναι να έχουμε σωστές προτεραιότητες.
Ο χειμώνας ήταν βαρύς και ολοκληρώθηκε τη νύχτα της Κυριακής, όταν ξεθύμανε το τελευταίο δακρυγόνο στο Στάδιο –τρομάρα της- Ειρήνης και Φιλίας. Το καλοκαίρι ξεκίνησε και επίσημα 26 ώρες νωρίτερα, σχεδόν μεσάνυχτα Σαββάτου, όταν ξέφυγε ένα δάκρυ από τα μάτια του Rufus Wainwright στο τέλος της συναυλίας του στo Λυκαβηττό.
Ο ωραίος και καλλικέλαδος Ρούφους αφιέρωσε το φινάλε στη μνήμη της μητέρας του, σκούπισε γρήγορα το πρόσωπο σε μια πετσέτα και υποκλίθηκε στο κοινό. Οσοι βλέπαμε το πρόσωπό του προφίλ, με φόντο τα κόκκινα φώτα στο βάθος της σκηνής, ζήσαμε με τα μάτια μας τη γνήσια συγκίνησή του.
Το επόμενο βράδυ, κλάψαμε κι εμείς από τα δακρυγόνα. Τουλάχιστον ολοκληρώθηκε το σουαρέ του Φαλήρου χωρίς θύματα. Σύντομα όμως θα πενθήσει και το μπάσκετ. Είναι μαθηματικά βέβαιο. Ας μην απομακρυνθούν πολύ τα «κοράκια».
Εφ’όσον με ανεχθείτε, θα εκπέμπω τακτικά από τούτη τη φιλόξενη συχνότητα. Για μουσικές, για μπάσκετ, για ό,τι άλλο κατεβάσει ο ουρανός. Οπλισμένοι πάντοτε με φλούδες πορτοκάλι. Ραντεβού την Τρίτη, όχι μόνο στα ερτζιανά του e-TetRadio (ειδικά για σήμερα, Τετάρτη), αλλά και στο Βύρωνα, όπου θα προβληθεί σε πανελλαδική πρώτη το DVD της περυσινής συναυλίας του Springsteen στο Hyde Park. Αφού δεν έρχεται ο Μπρους στην Ελλάδα, τον φέρνουμε εμείς με το έτσι θέλω, έστω εικονικά.
Οι μοναδικοί που επιτρέπεται να πάρουν απουσία είναι οι παλιόφιλοι του φαν κλαμπ “No Surrender” που ταξίδεψαν στο Λονδίνο και είδαν το φεστιβάλ από κοντά. Αυτοί βέβαια θα έχουν πιάσει θέση από τώρα στο νταμάρι του Βύρωνα…
_________________________________________________________________
* Επ' ευκαιρίας της έναρξης των συναντήσεών μας, οι ΦΛΟΥΔΕΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ και το e-tetRadio σας προσφέρουν 20 διπλές προσκλήσεις για την εκδήλωση στο Βύρωνα.
Για να συμμετάσχετε στον διαγωνισμό, στείλτε mail στο [email protected] με θέμα Bruce, ως τη Δευτέρα 14/6. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με email το πρωί της ίδιας ημέρας.
Μερικά λόγια για το DVD:
Το live του Springsteen με την E-Street Band London Calling δόθηκε πέρυσι τον Ιούνιο στο Hyde Park του Λονδίνου και αναμένεται να κυκλοφορήσει λίγες μέρες μετά την ειδική προβολή στον Βύρωνα. Θα περιλαμβάνει 163 λεπτά μοναδικής κινηματογράφησης και 26 τραγούδια, όχι μόνο από τον κατάλογο του Springsteen αλλά και διασκευές του σε τραγούδια όπως το “London Calling” των Clash, το “Trapped” του Jimmy Cliff, το “Good Lovin’” των Young Rascals κ.α. Η συναυλία είχε συγκεντρώσει καταπληκτικές κριτικές –οι Τimes του Λονδίνου τη χαρακτήρισαν «έπος»– και πάνω από 50.000 θεατές.
Η καινούργια στήλη του e-tetRadio σας προσφέρει προσκλήσεις για τον Bruce Springsteen.
10 Ιουνίου 2010…Μισό λεπτό, μη φεύγετε. Δεν πρόκειται να σας πονέσω τα μάτια με τις «φλούδες πορτοκάλι» του τίτλου. Πρόκειται για λογοπαίγνιο, ίσα ίσα για να δώσω στίγμα: πορτοκαλί είναι η μπάλα του μπάσκετ, στο οποίο οφείλω το απαραίτητο 15λεπτο της λόξας μου και άφθονες ώρες απόλαυσης.«Δουλειά», σου λέει ο άλλος. Δουλειά ψυχοφθόρα είναι το μπάσκετ μόνο όταν υποχρεώνεται ο δημοσιογράφος να καλύψει τρομοκρατικές ενέργειες σαν αυτές της περασμένης Κυριακής (προς Δευτέρα) στο Φάληρο. Δουλειά κάπως ενοχλητική είναι όταν συμπίπτει με κάποια μεγάλη ροκ συναυλία.Ενας από τους περυσινούς τελικούς της Α1 έπεσε πάνω στην εν Αθήναις εποποιία των AC/DC. Απέφυγα με επιδέξιες ντρίμπλες τα σορτσάκια του Γιασικεβίτσιους και του Τσίλντρες και πέρασα τη βραδιά μου χαζεύοντας το σχολικό παντελονάκι του Ανγκους. «Διάλεξες τη συναυλία για να αποφύγεις να παινέψεις το θρίαμβο της ομαδάρας μας», μου καταλόγισαν τότε οι αναγνώστες των (όποια πέτρα κι αν σηκώσεις…) ΜΜΕ με τα οποία συνεργάζομαι. Βλέπετε, η βλακεία είναι ακατανίκητη.Η μουσική είναι έρως και αίσθημα ακατανίκητο, τουλάχιστον όσο και το μπάσκετ. Πήγα το Μάιο στο παρισινό Μπερσί (για το φάιναλ-φορ της Ευρωλίγκας) επειδή κάποιος καλός χριστιανός πλήρωσε τα έξοδα. Πήγα τον Οκτώβριο στο παρισινό Μπερσί χωρίς να έχω χορηγό πίσω μου. Και ευχαριστήθηκα περισσότερο τους Green Day του Οκτώβρη (με γαρνιτούρα Tori Amos) παρά το (almost) red weekend του Μάη. Στη μάταιη και σύντομη αυτή ζωή, χρήσιμο είναι να έχουμε σωστές προτεραιότητες.
Ο χειμώνας ήταν βαρύς και ολοκληρώθηκε τη νύχτα της Κυριακής, όταν ξεθύμανε το τελευταίο δακρυγόνο στο Στάδιο –τρομάρα της- Ειρήνης και Φιλίας. Το καλοκαίρι ξεκίνησε και επίσημα 26 ώρες νωρίτερα, σχεδόν μεσάνυχτα Σαββάτου, όταν ξέφυγε ένα δάκρυ από τα μάτια του Rufus Wainwright στο τέλος της συναυλίας του στo Λυκαβηττό.
Ο ωραίος και καλλικέλαδος Ρούφους αφιέρωσε το φινάλε στη μνήμη της μητέρας του, σκούπισε γρήγορα το πρόσωπο σε μια πετσέτα και υποκλίθηκε στο κοινό. Οσοι βλέπαμε το πρόσωπό του προφίλ, με φόντο τα κόκκινα φώτα στο βάθος της σκηνής, ζήσαμε με τα μάτια μας τη γνήσια συγκίνησή του.
Το επόμενο βράδυ, κλάψαμε κι εμείς από τα δακρυγόνα. Τουλάχιστον ολοκληρώθηκε το σουαρέ του Φαλήρου χωρίς θύματα. Σύντομα όμως θα πενθήσει και το μπάσκετ. Είναι μαθηματικά βέβαιο. Ας μην απομακρυνθούν πολύ τα «κοράκια».Εφ’όσον με ανεχθείτε, θα εκπέμπω τακτικά από τούτη τη φιλόξενη συχνότητα. Για μουσικές, για μπάσκετ, για ό,τι άλλο κατεβάσει ο ουρανός. Οπλισμένοι πάντοτε με φλούδες πορτοκάλι. Ραντεβού την Τρίτη, όχι μόνο στα ερτζιανά του e-TetRadio (ειδικά για σήμερα, Τετάρτη), αλλά και στο Βύρωνα, όπου θα προβληθεί σε πανελλαδική πρώτη το DVD της περυσινής συναυλίας του Springsteen στο Hyde Park. Αφού δεν έρχεται ο Μπρους στην Ελλάδα, τον φέρνουμε εμείς με το έτσι θέλω, έστω εικονικά.
Οι μοναδικοί που επιτρέπεται να πάρουν απουσία είναι οι παλιόφιλοι του φαν κλαμπ “No Surrender” που ταξίδεψαν στο Λονδίνο και είδαν το φεστιβάλ από κοντά. Αυτοί βέβαια θα έχουν πιάσει θέση από τώρα στο νταμάρι του Βύρωνα…
_________________________________________________________________
* Επ' ευκαιρίας της έναρξης των συναντήσεών μας, οι ΦΛΟΥΔΕΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ και το e-tetRadio σας προσφέρουν 20 διπλές προσκλήσεις για την εκδήλωση στο Βύρωνα.Για να συμμετάσχετε στον διαγωνισμό, στείλτε mail στο [email protected] με θέμα Bruce, ως τη Δευτέρα 14/6. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με email το πρωί της ίδιας ημέρας.
Μερικά λόγια για το DVD:
Το live του Springsteen με την E-Street Band London Calling δόθηκε πέρυσι τον Ιούνιο στο Hyde Park του Λονδίνου και αναμένεται να κυκλοφορήσει λίγες μέρες μετά την ειδική προβολή στον Βύρωνα. Θα περιλαμβάνει 163 λεπτά μοναδικής κινηματογράφησης και 26 τραγούδια, όχι μόνο από τον κατάλογο του Springsteen αλλά και διασκευές του σε τραγούδια όπως το “London Calling” των Clash, το “Trapped” του Jimmy Cliff, το “Good Lovin’” των Young Rascals κ.α. Η συναυλία είχε συγκεντρώσει καταπληκτικές κριτικές –οι Τimes του Λονδίνου τη χαρακτήρισαν «έπος»– και πάνω από 50.000 θεατές.
