Ακολουθήστε μας στο Google news
Από την άλλη μεριά, τέτοιας έκτασης αφιερώματα, τα πραγματοποιείς μόνο για δημιουργούς τους οποίους θεωρείς ότι είναι ξεχασμένη υπόθεση. Κι όπως γνωρίζουμε καλά, ο Μάνος Χατζιδάκις, είναι σημερινός! Όπως, σημερινός είναι και ο λόγος του: “Ταξίδεψα πολύ και αυτό με βοήθησε ν' αντιληφθώ πώς η βλακεία δεν ήταν αποκλειστικόν του τόπου μας προϊόν, όπως περήφανα ισχυρίζονται κι αποδεικνύουν συνεχώς οι Έλληνες σωβινιστές και της εθνικοφροσύνης οι εραστές. Παράλληλα ανακάλυψα ότι τα πρόσωπα που μ' ενδιαφέρανε έπρεπε να ομιλούν απαραιτήτως ελληνικά, γιατί σε ξένη γλώσσα η επικοινωνία γινότανε οδυνηρή και εξαφάνιζε το μισό μου πρόσωπο.”
Αξίζει να διαβάσετε το βιογραφικό σημείωμα του, σε πρώτο πρόσωπο, εδώ, από το οποίο σας παραθέτουμε το καταστάλαγμα του βίου του:
Αδιαφορώ για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ.
Πιστεύω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ' αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθείσες συνήθειές μας.
Περιφρονώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα.
Το ολοήμερο πρόγραμμα του Δεύτερου Προγράμματος στον Μάνο Χατζιδάκι χαρακτηρίζεται από το στοιχείο της υπερβολής και επικοινωνιακά επιφέρει αδράνεια!
14 Ιουνίου 2010Η σημερινή 24ωρη ροή του Β΄ Προγράμματος (103,7 - Υμηττός) είναι αφιερωμένη στο έργο και στα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι (23 Οκτωβρίου 1925 – 15 Ιουνίου 1994), με αφορμή την δέκατη έκτη επέτειο από την ημερομηνία θανάτου του. Κατά την άποψη μου, το είδος των ολοήμερων αφιερωμάτων σε έναν καλλιτέχνη αποκλειστικώς, πέρα από το γεγονός ότι χαρακτηρίζονται από το στοιχείο της υπερβολής, επικοινωνιακά επιφέρουν αδράνεια και δεν εστιάζουν τη προσοχή του κοινού, στα ειδικά αφιερώματα επάνω στα οποία έχει πραγματοποιηθεί ενδελεχής προετοιμασία από τους μουσικούς παραγωγούς.

Αδιαφορώ για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ.
Πιστεύω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ' αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθείσες συνήθειές μας.
Περιφρονώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα.