TAREQ

TAREQ
Ακολουθήστε μας στο Google news

Ο Tareq γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1983. Μισός Ιορδανός, μισός Έλληνας. 

28 Ιουνίου 2010Ο Tareq γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1983. Μισός Ιορδανός, μισός Έλληνας.  Σπούδασε πιάνο και αλτικόρνο. Επηρεασμένος από την ηλεκτρονική μουσική σκηνή, άρχισε να ασχολείται με την μουσική παραγωγή, το dj-ing και το τραγούδι.
Το 2002  δημιούργησε τη nu-electro μπάντα TechSoir, στην οποία μέχρι το 2009, ήταν frontman. Με τους TechSoir κυκλοφόρησε το 2008 το album "Dark Room". Εμφανίστηκε σε φεστιβάλ όπως το Ejekt και σε συναυλίες, δίπλα σε ονόματα της ελληνικής αλλά και διεθνούς δισκογραφίας, όπως Fischerspooner, Digitalism, UNKLE, Hercules and Love affair, James, Chicane, The Fall, Torture Garden, ενώ ως Dj έχει εμφανιστεί δίπλα σε ονόματα όπως Swayzak, Metope, Klinik, V-Sag, d:tek, D.J. Girl κ.α. Παράλληλα ασχολήθηκε με το remixing και μέχρι σήμερα έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως ο Casey Spooner, οι Marsheaux, οι GAD,  οι Blow Waves , οι Snoopy Lads, ο Rod Thomas. Επίσης ασχολήθηκε με την μουσική παραγωγή στη μουσική του Χρ. Θεοδώρου για τις θεατρικές παραστάσεις «Χάνσελ & Γκρέτελ: Η Εποχή των Γουρουνιών» και «Ο ευτυχισμένος Prince» σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Χατζάκη.
Το πρώτο προσωπικό album του Tareq, “Cocoon” περιέχει τα ήδη radio hits "Cold" και “Mosquito” και κυκλοφορεί από την Undo Records, περιλαμβάνοντας  συνεργασίες με τις Marsheaux, τον Lacquer, τη Νατάσσα Μποφίλιου, τον V-Sag και άλλους.

Τι ακριβώς είναι το αλτικόρνο;
Πολλοί με ρωτούνε το ίδιο πράγμα! To αλτικόρνο, είναι ένα χάλκινο πνευστό όργανο, το οποίο διδάχτηκα μέσα από την Φιλαρμονική Προσοτσάνης, στην Δράμα.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να ασχοληθεί κανείς με τη μουσική επένδυση θεατρικών παραστάσεων τον καιρό που διανύουμε;
Η μουσική επένδυση θεατρικών παραστάσεων είναι κάτι πολύ διαφορετικό από το να γράφεις απλά ένα τραγούδι. Θεωρώ ότι δεν είναι κάτι πολύ δύσκολο να το κάνει κάποιος, από την στιγμή που είναι συνθέτης. Αν έχεις ακούσει πολλά soundtracks, σίγουρα σε βοηθάνε για την γραμμή πλεύσης που πρέπει να ακολουθήσεις και φυσικά πάντα σε συνεννόηση με τον σκηνοθέτη και το έργο βρίσκεις το μονοπάτι. Αλλά είναι κάτι που θέλει αρκετό χρόνο και δουλειά για να καταλήξεις, κι αυτό είναι το ωραίο κομμάτι της δημιουργίας ενός soundtrack. Όταν δε, φτάνεις να το βλέπεις ολοκληρωμένο το έργο, εκεί νοιώθεις και την ικανοποίηση.  

Πιστεύεις ότι η ηλεκτρονική μουσική αρχίζει και παίρνει το μερίδιο που της αξίζει στην Ελλάδα του σήμερα; Μπορούμε να μιλάμε για ελληνική electronica?
Πλέον μπορούμε να μιλάμε για ελληνική electronica σίγουρα, αλλά ο κόσμος νομίζω είναι ακόμα λίγο επιφυλακτικός απέναντι στους Έλληνες που ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος. Ακόμα το θεωρούν underground είδος, ενώ πια θα μπορούσε να θεωρείται pop. Δυστυχώς η Ελλάδα δύσκολα εκτιμά τα παιδιά της και λυπάμαι που το λέω αυτό. Υπάρχουν πάρα πολλά αγγλόφωνα σχήματα στην δισκογραφία, ανεξαρτήτως είδους, που δεν τους δίνεται η κατάλληλη προσοχή είτε από τα μέσα είτε από το κοινό.

Πώς φαντάζεσαι το ιδανικό σου κοινό;
Δεν έχω φανταστεί το ιδανικό μου κοινό. Νομίζω θα με χαροποιούσε να βλέπω ανθρώπους να τραγουδάνε τους στίχους στα live μου κάποια στιγμή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να ξέρεις ότι τα τραγούδια σου αγγίζουν άλλους ανθρώπους ή έστω ταυτίζουν στιγμές τους με αυτά. Θα ήθελα πάντως να είναι ευρύ το φάσμα των ακροατών, και νομίζω ότι αυτό θα πετύχει με τις συμμετοχές που ήδη έχω στο album μου, όπως οι Marsheaux, η Νατάσσα Μποφίλιου, ο V-Sag και άλλοι καλλιτέχνες, οι οποίοι απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό ο καθένας.

Πού στρέφεται στιχουργικά το ενδιαφέρον σου;
Κάνοντας μια ανασκόπηση με μεγάλη μου έκπληξη συνειδητοποίησα ότι τα τραγούδια μου μιλούν για την αγάπη και την απώλεια αυτής. Αυτό το ανεκπλήρωτο συναίσθημα που πάντα κάτι το εμποδίζει να εκπληρωθεί. Δεν ήταν κάτι που έκανα εσκεμμένα. Πάντως τα τραγούδια δεν είναι καθαρά love songs, αν και κάποιος μπορεί να τα χαρακτηρίσει έτσι. Η απώλεια ενός δικού μου ανθρώπου με έκανε να γράψω και να αφιερώσω αυτόν τον δίσκο.

Η δισκογραφία πνέει τα λοίσθια. Τι σκέφτεσαι να κάνεις από εδώ και πέρα;
Νομίζω ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αγαπούν να έχουν μια συλλογή με δίσκους και να γεμίζουν τα ράφια του σπιτιού τους. Εγώ είμαι έτσι. Δεν κατακρίνω το downloading και το sharing μεταξύ φίλων, εξάλλου το ζητούμενο για έναν καλλιτέχνη είναι να τον ακούσουν όσο πιο πολλοί γίνεται. Καλώς ή κακώς στις μέρες μας έτσι έχουν τα πράγματα. Προσωπικά έχω δώσει δωρεάν μουσική μου, αλλά και το YouTube βοήθησε σε αυτήν την προώθηση, και όλα αυτά πριν ακόμα κυκλοφορήσει το album. Με αυτόν τον τρόπο έρχεσαι πιο εύκολα κοντά στο κοινό σου, και έχεις πιο άμεση εικόνα για την ανταπόκριση του. Το ζητούμενο νομίζω για έναν καλλιτέχνη είναι να έχει ανταπόκριση στις Live εμφανίσεις του, φυσικά αν έχει να παρουσιάσει κάτι.

Πιστεύεις ότι θα μπορούσε να γίνει κάτι, είτε από τις δισκογραφικές είτε από τον τύπο, ώστε να ενισχυθούν οι νέοι καλλιτέχνες;
Οι δισκογραφικές εταιρίες και ο τύπος κάνουν ό,τι μπορούν για τους νέους καλλιτέχνες. Βέβαια εξαρτάται και το budget που διαθέτουν για το promotion του πράγματος. Συνήθως χάνεται λίγο η μπάλα με την ενημέρωση. Δύσκολα βλέπεις την αντικειμενική κρίση των ΜΜΕ απέναντι σε καλλιτέχνες, και όταν αυτό τελικά συμβαίνει σταυροκοπιέσαι λέγοντας ότι έγινε κάποιο θαύμα. Το βασικό είναι να έχεις κάτι καλό να παρουσιάσεις γιατί από εκεί ξεκινούν όλα. Όλα τα άλλα έρχονται.

Σχέδια;
Για την ώρα με την κυκλοφορία του album θα γίνει η παρουσίαση του, και στην συνέχεια ετοιμάζω για τον χειμώνα κάποια lives και dj sets.