Ακολουθήστε μας στο Google news
Συμφωνώ με τους σχολιαστές για την ταλαιπωρία του Terra Vibe. Είναι ανυπόφορη πια. Εκτός κι αν διαθέτεις τη δυνατότητα να βγάλεις vip εισιτήρια οπότε θα έχεις και άνετο parking. Αλλά πρέπει να πληρώσεις ένα σωρό χρήματα.
____________________________________________
Τουλάχιστον χορέψαμε. Κάποιοι, μάλιστα, με την καρδιά τους. Αυτό να λέγεται. Και με τους Faithless και με τους Black Eyed Peas. Η πρώτη ημέρα του Rockwave ωστόσο έμοιαζε οικογενειακή. Δεν είχε πολύ κόσμο και αυτό πρέπει να καταγραφεί. Δύο οι, τρόπον τινά, φταίχτες. Η «ευθύνη» του εγχώριου κοινού καταρχάς είναι δεδομένη. Δεν μπορεί να έρχεται ένα από τα μεγαλύτερα ποπ συγκροτήματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής και να μην πηγαίνουν ούτε καν πέντε χιλιάδες για να τους παρακολουθήσουν. Ντροπή. Συγνώμη, αλλά το θεωρώ ντροπή. Και φυσική ευθύνη φέρει και η διοργανώτρια εταιρία που ένα γυαλιστερό ποπ γκρουπ το πηγαίνει στη Μαλακάσα και, έτσι, το καίει. Πόσοι από το ποπ κοινό θα τραβηχτούν μέχρι εκεί; Καθώς φάνηκε, ελάχιστοι.
Στις 8 και μισή έφτασα εκεί, την ώρα που ξεκινούσαν οι Faithless. Ξεσηκωτικοί ως συνήθως, πάντοτε παρουσιάζονται πολύ δυναμικοί στα live τους. Κομμάτια όπως τα Insomnia και We come one μοιάζουν με δυναμίτες. Όμως, ο ήχος τους είναι πλέον τόσο ξεπερασμένος. Αυτό το αρμόνιο (το συνθεσάιζερ δηλαδή) είναι μία δεκαετία πίσω. Περνάς καλά πάντως.
Όπως και με τους Black Eyed Peas άλλωστε. Η τετράδα Fergie, will.i.am, Taboo και apl.de.ap είναι μαγική. Με φουλ μπάντα από πίσω, με κάποια –όχι αξιόλογα- χορευτικά και με ένα καλό, ενδιαφέρον, σόου. Για να είμαι ειλικρινής βέβαια δεν εντυπωσιάστηκα. Ίσως να τους περίμενα πιο καλούς. Με χάλασε και ένα dj-set που έκαναν ενδιάμεσα, 20λετπο περίπου, με τραγούδια όπως το Jump Around και το Smells Like Teen Spirit. Από κομμάτια δικά τους; Εντάξει τα γνωστά: Rock that body, Don’t phunk with my heart, My humps, Boom Boom Pow και, φυσικά, στο τέλος, το I Gotta Feeling. Δεν είχαν encore, η συναυλία τελείωσε στις 11 και μισή ακριβώς και εμείς πήραμε το δρόμο της επιστροφής από τη μακρινή Μαλακάσα.
Ρεπορτάζ από την 1η μέρα του Rockwave
09 Ιουλίου 2010updateΣυμφωνώ με τους σχολιαστές για την ταλαιπωρία του Terra Vibe. Είναι ανυπόφορη πια. Εκτός κι αν διαθέτεις τη δυνατότητα να βγάλεις vip εισιτήρια οπότε θα έχεις και άνετο parking. Αλλά πρέπει να πληρώσεις ένα σωρό χρήματα.
____________________________________________
Τουλάχιστον χορέψαμε. Κάποιοι, μάλιστα, με την καρδιά τους. Αυτό να λέγεται. Και με τους Faithless και με τους Black Eyed Peas. Η πρώτη ημέρα του Rockwave ωστόσο έμοιαζε οικογενειακή. Δεν είχε πολύ κόσμο και αυτό πρέπει να καταγραφεί. Δύο οι, τρόπον τινά, φταίχτες. Η «ευθύνη» του εγχώριου κοινού καταρχάς είναι δεδομένη. Δεν μπορεί να έρχεται ένα από τα μεγαλύτερα ποπ συγκροτήματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής και να μην πηγαίνουν ούτε καν πέντε χιλιάδες για να τους παρακολουθήσουν. Ντροπή. Συγνώμη, αλλά το θεωρώ ντροπή. Και φυσική ευθύνη φέρει και η διοργανώτρια εταιρία που ένα γυαλιστερό ποπ γκρουπ το πηγαίνει στη Μαλακάσα και, έτσι, το καίει. Πόσοι από το ποπ κοινό θα τραβηχτούν μέχρι εκεί; Καθώς φάνηκε, ελάχιστοι.
Στις 8 και μισή έφτασα εκεί, την ώρα που ξεκινούσαν οι Faithless. Ξεσηκωτικοί ως συνήθως, πάντοτε παρουσιάζονται πολύ δυναμικοί στα live τους. Κομμάτια όπως τα Insomnia και We come one μοιάζουν με δυναμίτες. Όμως, ο ήχος τους είναι πλέον τόσο ξεπερασμένος. Αυτό το αρμόνιο (το συνθεσάιζερ δηλαδή) είναι μία δεκαετία πίσω. Περνάς καλά πάντως.Όπως και με τους Black Eyed Peas άλλωστε. Η τετράδα Fergie, will.i.am, Taboo και apl.de.ap είναι μαγική. Με φουλ μπάντα από πίσω, με κάποια –όχι αξιόλογα- χορευτικά και με ένα καλό, ενδιαφέρον, σόου. Για να είμαι ειλικρινής βέβαια δεν εντυπωσιάστηκα. Ίσως να τους περίμενα πιο καλούς. Με χάλασε και ένα dj-set που έκαναν ενδιάμεσα, 20λετπο περίπου, με τραγούδια όπως το Jump Around και το Smells Like Teen Spirit. Από κομμάτια δικά τους; Εντάξει τα γνωστά: Rock that body, Don’t phunk with my heart, My humps, Boom Boom Pow και, φυσικά, στο τέλος, το I Gotta Feeling. Δεν είχαν encore, η συναυλία τελείωσε στις 11 και μισή ακριβώς και εμείς πήραμε το δρόμο της επιστροφής από τη μακρινή Μαλακάσα.
