Ακολουθήστε μας στο Google news
Αν σας πω ότι ένα σεβαστό ποσοστό (σε αναλογία των πραγματικά χοντρών ζητημάτων που έχουν πέσει στις κεφάλες μας) συζητήσεων -της τάξεως του 2,7 % το υπολογίζω προσωπικώς- στις γυναικείες συζητήσεις είναι ο αναπάντεχος (?!) γάμος του συμπαθέστατου (και ηθοποιού με κοχόνες) Χαβιέ Μπαρδέμ μετά της δεσποσύνης Πηνελοπίτσας Κρουζ, θα το πιστέψετε; Κατανοητό το πάθος των Ελληνίδων για τον πολύ άριστο ηθοποιό διότι συνδυάζει και το εξότικ, και λίγο το μεσογειακό και το παράστημα και όλα… αλλά προς θεού κορίτσια κουλάρετε…Δε σας τον κλέψανε και μέσα από τα χέρια…Η Πηνελόπη μαζί με εκείνη την άμοιρη την Βανέσα Παραντί (βλέπε Τζόνι Ντεπ…) έχουν φάει τα γαμοσταυρίδια της χιλιετίας…Σαν κάτι μοιράκια που ξερογλείφονται όταν βλέπουν την Βίκυ Καγιά να τρώει μπισκότα και ξύνουν τον καβάλο τους…
Στις τελευταίες απαλλοτριώσεις που σημειώθηκαν στο Fnac Μοναστηρακίου είχα την τύχη να προμηθευτώ (και ενώ δίπλα μου βυσσοδομούσε το παιδομάζωμα ένεκα χαμηλών τιμών και οριστικού κλεισίματος του μαγαζιού και της φίρμας) σε εκπληκτική έκδοση της Criterion την ανεπανάληπτη ταινία «Χιροσίμα, Αγάπη μου» του Ρενέ. Μια ταινία που παραμένει ακόμα υψηλό σκαλοπάτι στο τι μπορεί να ποιήσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος και τύμβος μνήμης για τα άκρα κτηνωδίας που επίσης μπορεί να φθάσει ο ανθρώπινος νους. Πολύ σπάνια ο ύμνος για τον (αληθινό, όχι τον αυτιστικό και εγωϊστικό) έρωτα αλλά και τον αλτρουϊσμό μπόρεσαν να συνδεθούν τη σκέψη πάνω στη φιλοσοφική ευθύνη των πράξεων. Ποιητικότητα, ανθρωπισμός, ρεαλισμός σε μία σπάνια σύζευξη…
Χιροσίμα αγάπη μου...
18 Αυγούστου 2010Αν σας πω ότι ένα σεβαστό ποσοστό (σε αναλογία των πραγματικά χοντρών ζητημάτων που έχουν πέσει στις κεφάλες μας) συζητήσεων -της τάξεως του 2,7 % το υπολογίζω προσωπικώς- στις γυναικείες συζητήσεις είναι ο αναπάντεχος (?!) γάμος του συμπαθέστατου (και ηθοποιού με κοχόνες) Χαβιέ Μπαρδέμ μετά της δεσποσύνης Πηνελοπίτσας Κρουζ, θα το πιστέψετε; Κατανοητό το πάθος των Ελληνίδων για τον πολύ άριστο ηθοποιό διότι συνδυάζει και το εξότικ, και λίγο το μεσογειακό και το παράστημα και όλα… αλλά προς θεού κορίτσια κουλάρετε…Δε σας τον κλέψανε και μέσα από τα χέρια…Η Πηνελόπη μαζί με εκείνη την άμοιρη την Βανέσα Παραντί (βλέπε Τζόνι Ντεπ…) έχουν φάει τα γαμοσταυρίδια της χιλιετίας…Σαν κάτι μοιράκια που ξερογλείφονται όταν βλέπουν την Βίκυ Καγιά να τρώει μπισκότα και ξύνουν τον καβάλο τους…Στις τελευταίες απαλλοτριώσεις που σημειώθηκαν στο Fnac Μοναστηρακίου είχα την τύχη να προμηθευτώ (και ενώ δίπλα μου βυσσοδομούσε το παιδομάζωμα ένεκα χαμηλών τιμών και οριστικού κλεισίματος του μαγαζιού και της φίρμας) σε εκπληκτική έκδοση της Criterion την ανεπανάληπτη ταινία «Χιροσίμα, Αγάπη μου» του Ρενέ. Μια ταινία που παραμένει ακόμα υψηλό σκαλοπάτι στο τι μπορεί να ποιήσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος και τύμβος μνήμης για τα άκρα κτηνωδίας που επίσης μπορεί να φθάσει ο ανθρώπινος νους. Πολύ σπάνια ο ύμνος για τον (αληθινό, όχι τον αυτιστικό και εγωϊστικό) έρωτα αλλά και τον αλτρουϊσμό μπόρεσαν να συνδεθούν τη σκέψη πάνω στη φιλοσοφική ευθύνη των πράξεων. Ποιητικότητα, ανθρωπισμός, ρεαλισμός σε μία σπάνια σύζευξη… 
