Ακολουθήστε μας στο Google news
Ο Αύγουστος μακριά από τη ρουτίνα της Ελλάδας γεμίζει τις μπαταρίες για όλο το χρόνο. Η επιστροφή στην πατρίδα τις αδειάζει μέσα σε 2-3 ώρες. Τη μία μέρα κολυμπάς με τις φάλαινες και κοιμάσαι δίπλα στο ηφαίστειο, την επόμενη εγκλωβίζεσαι στο μποτιλιάρισμα της Λεωφόρου Κηφισίας και ψάχνεις με τις ώρες για να παρκάρεις. Επιστρέφεις στο αεροδρόμιο με βλέμμα απόγνωσης, αλλά το αεροπλάνο έχει φύγει για να γυρίσει στη βάση του. Κάπου μακριά.
Είχα τουλάχιστον για παρηγοριά την προοπτική του ταξιδιού στην Τουρκία, για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μπάσκετ. Οσα συνέβησαν στον "φιλικό" αγώνα με τα ...αδέρφια μας από τη Σερβία έφεραν στα χέρια ένα μούδιασμα. Ευτυχώς έλειπα και γλίτωσα τη μπουρδολογία των ασχέτων που θα πλημμύρισαν αυτές τις μέρες τα κανάλια.
Ντράπηκα, όμως, για λογαριασμό των ίδιων των παικτών της Εθνικής μας. Πίστευα, και πιστεύω ακόμη, ότι πρόκειται για το υγιέστερο κύτταρα του ελληνικού αθλητισμού και ένα από τα υγιέστερα ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας. Στη χώρα όπου τίποτε δεν λειτουργεί σωστά, η συγκεκριμένη ομάδα διδάσκει ομοψυχία, αλληλεγγύη, σοβαρότητα, εργατικότητα, ήθος. Στον αγώνα με τους Σέρβους, παρασύρθηκε από την προβοκάτσια μερικών αλητήριων και αδίκησε τον εαυτό της.
Ταυτόχρονα, έδιωξε από το γήπεδο αρκετούς φιλάθλους από αυτούς -τους λίγους- που θεωρούν ακόμη τον αθλητισμό οικογενειακή υπόθεση και προπύργιο υγείας. Εάν νομίζετε ότι δεν υπάρχουν τέτοιοι στην Ελλάδα, προφανώς δεν παρακολουθήσατε ποτέ από κοντά αγώνα της Εθνικής μπάσκετ.
Οι "συγγνώμες" που ακούστηκαν από χείλη ενόχων είναι μια καλή αρχή. Αυτός που μεθαύριο θα ομολογήσει ότι δικαίως τιμωρήθηκε για τη συμμετοχή του στην κλωτσοπατινάδα θα προσφέρει υπηρεσία στον εαυτό του, στην Εθνική ομάδα και στον ελληνικό αθλητισμό. Οπως έγραψαν οι "Πελαργοί" στην ωραία ανακοίνωσή τους, η υπερηφάνεια για την "επίσημη αγαπημένη" δεν πηγάζει μόνο από τα αθλητικά της επιτεύγματα, αλλά και από το χαρακτήρα της, από το ποιόν των ανδρών που την απαρτίζουν. Στον αυριανό φιλικό αγώνα με τις ΗΠΑ, ελπίζω ότι θα ξημερώσει μία καινούρια ημέρα για την Εθνική.
Για τους Σέρβους, προτιμώ να μη γράψω πολλά. Δικά μου αδέλφια, πάντως, δεν υπήρξαν ποτέ. Τα αδέλφια μου δεν έχουν δύο πρόσωπα, αλλά ένα. Και το βλέμμα τους είναι καθάριο.
(Η φωτογραφία είναι από το Sport24)
Τις διακοπές στα ελληνικά νησιά, ειδικά τον Αύγουστο, τις έχω καταργήσει εδώ και χρόνια.
24 Αυγούστου 2010Τις διακοπές στα ελληνικά νησιά, ειδικά τον Αύγουστο, τις έχω καταργήσει εδώ και χρόνια. Η αισχροκέρδεια και η αγένεια του νεοέλληνα αγιογδύτη δεν πρόκειται να βρει στο δικό μου σπίτι πρόσφορο έδαφος. Ολο το χειμώνα, γεμίζουμε τον κουμπαρά ώστε να συμπληρωθεί το έξτρα συνάλλαγμα που χρειάζεται για ένα ταξιδάκι στο εξωτερικό. Δεν είναι πολύ, άλλωστε. Ενα δεκαπενθήμερο στη Σαντορίνη κοστίζει περισσότερο από ένα δεκαήμερο στην Ταϊλάνδη ή στην Καραϊβική...Ο Αύγουστος μακριά από τη ρουτίνα της Ελλάδας γεμίζει τις μπαταρίες για όλο το χρόνο. Η επιστροφή στην πατρίδα τις αδειάζει μέσα σε 2-3 ώρες. Τη μία μέρα κολυμπάς με τις φάλαινες και κοιμάσαι δίπλα στο ηφαίστειο, την επόμενη εγκλωβίζεσαι στο μποτιλιάρισμα της Λεωφόρου Κηφισίας και ψάχνεις με τις ώρες για να παρκάρεις. Επιστρέφεις στο αεροδρόμιο με βλέμμα απόγνωσης, αλλά το αεροπλάνο έχει φύγει για να γυρίσει στη βάση του. Κάπου μακριά.Είχα τουλάχιστον για παρηγοριά την προοπτική του ταξιδιού στην Τουρκία, για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μπάσκετ. Οσα συνέβησαν στον "φιλικό" αγώνα με τα ...αδέρφια μας από τη Σερβία έφεραν στα χέρια ένα μούδιασμα. Ευτυχώς έλειπα και γλίτωσα τη μπουρδολογία των ασχέτων που θα πλημμύρισαν αυτές τις μέρες τα κανάλια. Ντράπηκα, όμως, για λογαριασμό των ίδιων των παικτών της Εθνικής μας. Πίστευα, και πιστεύω ακόμη, ότι πρόκειται για το υγιέστερο κύτταρα του ελληνικού αθλητισμού και ένα από τα υγιέστερα ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας. Στη χώρα όπου τίποτε δεν λειτουργεί σωστά, η συγκεκριμένη ομάδα διδάσκει ομοψυχία, αλληλεγγύη, σοβαρότητα, εργατικότητα, ήθος. Στον αγώνα με τους Σέρβους, παρασύρθηκε από την προβοκάτσια μερικών αλητήριων και αδίκησε τον εαυτό της.
Ταυτόχρονα, έδιωξε από το γήπεδο αρκετούς φιλάθλους από αυτούς -τους λίγους- που θεωρούν ακόμη τον αθλητισμό οικογενειακή υπόθεση και προπύργιο υγείας. Εάν νομίζετε ότι δεν υπάρχουν τέτοιοι στην Ελλάδα, προφανώς δεν παρακολουθήσατε ποτέ από κοντά αγώνα της Εθνικής μπάσκετ. Οι "συγγνώμες" που ακούστηκαν από χείλη ενόχων είναι μια καλή αρχή. Αυτός που μεθαύριο θα ομολογήσει ότι δικαίως τιμωρήθηκε για τη συμμετοχή του στην κλωτσοπατινάδα θα προσφέρει υπηρεσία στον εαυτό του, στην Εθνική ομάδα και στον ελληνικό αθλητισμό. Οπως έγραψαν οι "Πελαργοί" στην ωραία ανακοίνωσή τους, η υπερηφάνεια για την "επίσημη αγαπημένη" δεν πηγάζει μόνο από τα αθλητικά της επιτεύγματα, αλλά και από το χαρακτήρα της, από το ποιόν των ανδρών που την απαρτίζουν. Στον αυριανό φιλικό αγώνα με τις ΗΠΑ, ελπίζω ότι θα ξημερώσει μία καινούρια ημέρα για την Εθνική.
Για τους Σέρβους, προτιμώ να μη γράψω πολλά. Δικά μου αδέλφια, πάντως, δεν υπήρξαν ποτέ. Τα αδέλφια μου δεν έχουν δύο πρόσωπα, αλλά ένα. Και το βλέμμα τους είναι καθάριο.
(Η φωτογραφία είναι από το Sport24)
