ΠΕΤΡΟΣ ΚΩΛΕΤΗΣ: «ΣΤΟΝ ΑΝΤ1 ΜΕ ΠΟΥΛΗΣΑΝ»

ΠΕΤΡΟΣ ΚΩΛΕΤΗΣ: «ΣΤΟΝ ΑΝΤ1 ΜΕ ΠΟΥΛΗΣΑΝ»
Ακολουθήστε μας στο Google news

Τώρα κάνει εκπομπές στον Αθήνα 9.84

20 Σεπτεμβρίου 2010O Πέτρος Κωλέτης ξεκίνησε το 1980 συνεργασία με την ορχήστρα της ΕΡΤ και παραγωγή ψυχαγωγικών εκπομπών στο Α’ και Β’ πρόγραμμα της ΕΡΤ. Το ‘85 μέχρι ‘87 έκανε και τηλεοπτική εκπομπή στο κρατικό τηλεοπτικό κανάλι ΕΡΤ 2. Πρωτεργάτης του 984 το ’87, ενώ από το ‘87 έως το 1994 ήταν στη διεύθυνση του ψυχαγωγικού προγράμματος του ΑΝΤ1 radio 97,1.
Τώρα, έχει επιστρέψει στον Αθήνα 984 και κάνει εκπομπές κάθε Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή στο καθημερινό πρόγραμμα τα μεσάνυχτα και κάθε Κυριακή στις 3 το μεσημέρι.

Όταν ακούς τη λέξη «ραδιόφωνο», τι σου έρχεται στο μυαλό;
Οι εκπομπές του Β’ Προγράμματος τη δεκαετία του ’60, οι εκπομπές με την ορχήστρα του Εθνικού Ιδρύματος ραδιοφωνίας και το Θέατρο της Κυριακής και της Τετάρτης. Αλλά κάνεις αυτήν την ερώτηση σε έναν άνθρωπο που δεν σκέφτηκε ποτέ στη ζωή του να κάνει ραδιόφωνο. Έτυχε... Εμένα, το ραδιόφωνο, μου έδωσε μια ευρεία αναγνώριση και σίγουρα όχι μεγαλύτερη από την τηλεόραση. Μπήκα στο ραδιόφωνο την εποχή που ήταν ακόμα ωραίο. Είχε μαγεία. Τότε που μιλούσαν χωρίς «νι» και «λι». Που μιλούσαν σωστά ελληνικά, χωρίς να κατακρεουργούν τη γλώσσα. Που δεν μετέδιδαν τραγούδια-σκουπίδια...

Τι λείπει από το ραδιόφωνο σήμερα;
Σε κάποιες περιπτώσεις, το αληθινό χαμόγελο και η ευφυία.

Ποια είναι η σχέση σου με το ραδιόφωνο;
Νομίζω ότι υπήρξα – στην ιδιωτική ραδιοφωνία – εραστής του.   

Πώς χάθηκε η μαγεία από το ραδιόφωνο;
Από την ιδιωτική ραδιοφωνία. Κάποιοι τη λένε και ελεύθερη ραδιοφωνία, αλλά δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάτι στην Ελλάδα που να είναι ελεύθερο. Στην ιδιωτική ραδιοφωνία, λοιπόν, μπήκαν άνθρωποι και έπαιξαν ρόλο στη μη εξέλιξή του, αφού δεν γνώριζαν το αντικείμενο. Δεν πιστεύω ότι το ραδιόφωνο σήμερα προσφέρει παιδεία, αφού σταμάτησε από τη στιγμή που αναμείχθηκαν οι άνθρωποι που προανέφερα. Ευτυχώς που υπάρχουν ο Μελωδία, ο Δίεση, ο 984, το Δεύτερο...

Πιστεύεις ότι το ραδιόφωνο, λοιπόν, θα ξαναγυρίσει πάλι στην καλή του εκδοχή;
Όλα θέλουν το χρόνο τους. Όλα πρέπει να κάνουν τον κύκλο τους. Πιστεύω, όμως, ότι, σε μια δεκαετία, θα έχουμε πάλι το πραγματικό ραδιόφωνο. Αν δεν το βάλουν στα πόδια οι μικροί που μπήκαν τώρα στο χώρο και συνεχίσουν στο ίδιο επίπεδο δουλειάς...
Μακάρι να υπάρξει κάποιος που να βάλει τα χρήματα, χωρίς να τον ενδιαφέρει να τα πάρει πίσω και να πει ότι «φτιάχνουμε ένα πιο καλό, σύγχρονο, Δεύτερο Πρόγραμμα». Αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο.

Το πέρασμά σου από τον ΑΝΤ1 τι σου έμαθε;
Να μην εμπιστεύομαι κανέναν και να μην έχω την ηλίθια ιδέα ότι μπορεί να με εμπιστευτεί κάποιος επιχειρηματίας για να στήσω τη νέα ΕΡΤ. Εκεί, όμως, με πούλησαν. Και, τελικά, δεν είχα και κανένα κέρδος από εκεί.

Όταν κατάλαβες ότι το ραδιοφωνικό όνειρο που είχες για τον ΑΝΤ1, δεν θα μπορούσε να ευοδωθεί, τι έκανες;
Άρχισαν οι καυγάδες και μέσα σε δυο χρόνια έφυγα. Και δεν ασχολήθηκα με το ραδιόφωνο επί τρία χρόνια. Αηδίασα. Έκανα ξανά ραδιόφωνο το 96’-’97 με την Ελένη Κόκκαλη, στο Flash, προτού φύγω για την Αμερική. Ήταν ένας χρόνος καταπληκτικός. Η καλύτερη περίοδος, πάντως, ήταν τα 7 χρόνια της ΕΡΤ, όπως και το ξεκίνημα του 9.84. Τίποτε, όμως, δεν είχε την επιτυχία που είχε ο ΑΝΤ1.

Σε έχει «λύσει» το γεγονός ότι ο 9.84 δεν συμμετέχει στις έρευνες ακροαματικότητας της Bari Focus;
Στο λόγο της τιμής μου, ποτέ δεν είχα γνώμονα τις μετρήσεις. Δεν με ένοιαζαν ποτέ. Άλλωστε, έχω μια αρχή, αυτό μου το είχε μάθει ο Σακελλάριος. Δεν θα συγκινήσεις, αν δεν συγκινηθείς. Το ραδιόφωνο, όμως, δεν με πρόδωσε ποτέ. Εγώ το πρόδωσα, ίσως, πηγαίνοντας σε έναν φορέα που δεν ήταν του επιπέδου μου. Δεν θέλω να φανεί εγωιστικό, αλλά έτσι είναι.

Το ραδιόφωνο είναι ξέπλυμα ψυχής;
Μου θύμισες κάτι που εγώ έχω ξεχάσει. Το ραδιόφωνο είναι ρόλος. Όμως, ό,τι και να κάνεις, με το λόγο σου, με τα τραγούδια που θα μεταδώσεις, θα βγάλεις στους ακροατές την ψυχή σου. Θα ξεγυμνωθείς. Αυτό που ρώτησες, έχω να το νιώσω χρόνια. Αυτό που συμβαίνει είναι επειδή, προσωπικά, έχω «στεγνώσει». Δεν έχω την υγρασία της ψυχής για να συγκινηθώ από αυτό που παίζω και να γεμίσω μια φράση, ενδιάμεσα, που θα αγγίξει τον ακροατή, στον βαθμό, τουλάχιστον, που εγώ θα ήθελα.

Αυτό δεν θα πρέπει, όμως, να είναι το ραδιόφωνο;
Αυτό πρέπει να είναι, χωρίς αμφιβολία... Και «ανάσα, η τέχνη της καρδιάς». Και «όλο το σώμα μου, συρτάρια»...