Ακολουθήστε μας στο Google news
Ο Θάνος Μικρούτσικος είναι και προσωπικός φίλος. Το συλλεκτικό dvd από τις παραστάσεις του 2006 στο Σταυρό είναι από τα πολυτιμότερα δώρα που μου χάρισε ποτε κάποιος.
Την προηγούμενη εβδομάδα, ο συνθέτης πρωτοστάτησε σε εκδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στην καθολική απαγόρευση του καπνίσματος. Απογοητεύτηκα και στενοχωρήθηκα. Πώς να το συγχωρήσει αυτό ο δεδηλωμένος αντικαπνιστής, ο οποίος κλαίει από τα νεύρα του όσο προσπαθεί να δουλέψει περικυκλωμένος από αμετανόητους θεριακλήδες που γράφουν στα τέτοια τους νόμους και κανονισμούς;
Φαίνεται ότι το αθλητικό τμήμα της Ελευθεροτυπίας, όπου φιλοξενείται το γραφείο μου, θα παραμείνει ύστατο προπύργιο των καπνιστών. Οσες απαγορεύσεις κι αν θεσμοθετήθηκαν από το κράτος πέρασαν και δεν ακούμπησαν. "Ελάτε να μας πιάσετε", είναι το μήνυμα. Πειράζει που σκοπεύω να καλέσω το ελεγκτικό σώμα για τα περαιτέρω;
Θα το είχα κάνει ήδη, αλλά φοβάμαι ότι θα συγχυστώ άδικα και θα με πουν και ρουφιάνο από πάνω. Στη χώρα όπου όλα επιτρέπονται, αποκλείεται να επικρατήσει ποτέ η καπνοαπαγόρευση και αποκλείεται να αστυνομευτούν αποτελεσματικά οι κλειστοί χώροι. Μήπως απαγορευόταν το κάπνισμα στο κεντρικότατο και δημοφιλέστατο μπαρ όπου έπινα το ποτό μου τις προάλλες;
"Μέχρι την 1η Οκτωβρίου δεν προβλέπονται ποινές παρά μόνο συστάσεις", ήταν η δικαιολογία που έφτασε στ'αυτιά μου. Μετά την 1η Οκτωβρίου, προφανώς θα μοιράζονται και έπαινοι.
"Δεν θέλω να με σώσει το κράτος", ήταν η επωδός των καλλιτεχνών και λοιπών ανθρώπων του πνεύματος που συγκεντρώθηκαν τις προάλλες στον Ιανό. Το επιχείρημα είναι φυσικά σαθρό, αφού ζητούμενο είναι η "σωτηρία" (όχι των καπνιστών, αλλά) των μη καπνιστών. "Δεν γίνεται να πας ν'ακούσεις το Μικρούτσικο ή τον Κραουνάκη χωρίς τσιγάρο", φέρεται να είπε η συγγραφέας Ζυράννα Ζατέλλη.
Ελα όμως που ...γίνεται και είναι και πολύ καλύτερα; Ευχαριστιέσαι τη μουσική χωρίς να καίνε τα μάτια, χωρίς να πονάει το κεφάλι, χωρίς να βρωμάνε τα ρούχα. Ο καπνιστής μπορεί ανά πάσα στιγμή να βγει έξω και να ικανοποιήσει το πάθος και τον εθισμό του δίχως να βασανίζει τους υπόλοιπους.
Το μέτρο υιοθετήθηκε και εφαρμόζεται χωρίς παρατράγουδα όχι μόνο στον ευρωπαϊκό βορρά και την Αμερική, αλλά και σε λαούς ατίθασους, όπως οι Ιταλοί ή οι Τούρκοι. Διαβάζεται και ανάποδα η τελευταία φράση: το μέτρο υιοθετήθηκε και εφαρμόζεται χωρίς παρατράγουδα όχι μόνο σε ζεστές χώρες όπως η Ιταλία και η Τουρκία, αλλά και στο βορρά, όπου χρειάζεται κάποιος τρίδιπλη κουβέρτα για να σταθεί δέκα λεπτά έξω από το μπαρ ή το εστιατόριο. Καλύτερα όμως να την πληρώσει με γρίππη ο ανόητος με το πούρο, παρά με οξαποδώ ο αθώος που υποφέρει από το κάπνισμα και αποστρέφεται τη δικτατορία του τσιγάρου.
Εμένα, πάντως, άλλο είναι που με βγάζει από τα ρούχα μου: η αδιαφορία των πολλών για τους νόμους του κράτους, των ίδιων "πολλών" που απαιτούν ευνομία, τάξη και justice for all. Το "ωχ αδερφέ" με το οποίο αντιμετωπίζεται η καπνοαπαγόρευση δεν αποτελεί παρά ένα τυπικό σύμπτωμα της νοοτροπίας που μας έφτασε στο χείλος του γκρεμού. Η ατιμωρησία είναι το μικρό, άσχημο αδερφάκι της.
Λέω λοιπόν να μην ακούσω Θάνο Μικρούτσικο το φετινό χειμώνα. Θα περάσω τις πόρτες του "Σταυρού του Νότου" μόνο αν μάθω ότι έγινε πραγματικότητα ο στίχος που λέει ότι "μας προσμένουν πίπες αδειανές".
Ελα όμως που ο συνθέτης μου έχει υποσχεθεί ότι θα εντάξει στο χειμερινό του πρόγραμμα τη Βασίλισσα; Εχουμε κι εμείς τις αδυναμίες μας, τις έστω άκαπνες.
Στη χώρα όπου όλα επιτρέπονται, αποκλείεται να επικρατήσει ποτέ η καπνοαπαγόρευση και αποκλείεται να αστυνομευτούν αποτελεσματικά οι κλειστοί χώροι.
21 Σεπτεμβρίου 2010 Ο Θάνος Μικρούτσικος είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο κορυφαίος εν ζωή Ελληνας συνθέτης. Ο Σταυρός του Νότου έχει περίοπτη θέση στο iPod μου, μαζί με τις σύγχρονες ηχογραφήσεις του έργου στο Μέγαρο Μουσικής και στον -καλή ώρα- "Σταυρό του Νότου". Τριάντα χρόνια μετά, τα μελοποιημένα ποιήματα του Νίκου Καββαδία ακούγονται φρέσκα σαν να γράφτηκαν χθες, ειδικά όταν τα πιάνει στο στόμα του ο Γιάννης Κούτρας.Ο Θάνος Μικρούτσικος είναι και προσωπικός φίλος. Το συλλεκτικό dvd από τις παραστάσεις του 2006 στο Σταυρό είναι από τα πολυτιμότερα δώρα που μου χάρισε ποτε κάποιος.
Την προηγούμενη εβδομάδα, ο συνθέτης πρωτοστάτησε σε εκδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στην καθολική απαγόρευση του καπνίσματος. Απογοητεύτηκα και στενοχωρήθηκα. Πώς να το συγχωρήσει αυτό ο δεδηλωμένος αντικαπνιστής, ο οποίος κλαίει από τα νεύρα του όσο προσπαθεί να δουλέψει περικυκλωμένος από αμετανόητους θεριακλήδες που γράφουν στα τέτοια τους νόμους και κανονισμούς;Φαίνεται ότι το αθλητικό τμήμα της Ελευθεροτυπίας, όπου φιλοξενείται το γραφείο μου, θα παραμείνει ύστατο προπύργιο των καπνιστών. Οσες απαγορεύσεις κι αν θεσμοθετήθηκαν από το κράτος πέρασαν και δεν ακούμπησαν. "Ελάτε να μας πιάσετε", είναι το μήνυμα. Πειράζει που σκοπεύω να καλέσω το ελεγκτικό σώμα για τα περαιτέρω;
Θα το είχα κάνει ήδη, αλλά φοβάμαι ότι θα συγχυστώ άδικα και θα με πουν και ρουφιάνο από πάνω. Στη χώρα όπου όλα επιτρέπονται, αποκλείεται να επικρατήσει ποτέ η καπνοαπαγόρευση και αποκλείεται να αστυνομευτούν αποτελεσματικά οι κλειστοί χώροι. Μήπως απαγορευόταν το κάπνισμα στο κεντρικότατο και δημοφιλέστατο μπαρ όπου έπινα το ποτό μου τις προάλλες;"Μέχρι την 1η Οκτωβρίου δεν προβλέπονται ποινές παρά μόνο συστάσεις", ήταν η δικαιολογία που έφτασε στ'αυτιά μου. Μετά την 1η Οκτωβρίου, προφανώς θα μοιράζονται και έπαινοι.
"Δεν θέλω να με σώσει το κράτος", ήταν η επωδός των καλλιτεχνών και λοιπών ανθρώπων του πνεύματος που συγκεντρώθηκαν τις προάλλες στον Ιανό. Το επιχείρημα είναι φυσικά σαθρό, αφού ζητούμενο είναι η "σωτηρία" (όχι των καπνιστών, αλλά) των μη καπνιστών. "Δεν γίνεται να πας ν'ακούσεις το Μικρούτσικο ή τον Κραουνάκη χωρίς τσιγάρο", φέρεται να είπε η συγγραφέας Ζυράννα Ζατέλλη.
Ελα όμως που ...γίνεται και είναι και πολύ καλύτερα; Ευχαριστιέσαι τη μουσική χωρίς να καίνε τα μάτια, χωρίς να πονάει το κεφάλι, χωρίς να βρωμάνε τα ρούχα. Ο καπνιστής μπορεί ανά πάσα στιγμή να βγει έξω και να ικανοποιήσει το πάθος και τον εθισμό του δίχως να βασανίζει τους υπόλοιπους.
Το μέτρο υιοθετήθηκε και εφαρμόζεται χωρίς παρατράγουδα όχι μόνο στον ευρωπαϊκό βορρά και την Αμερική, αλλά και σε λαούς ατίθασους, όπως οι Ιταλοί ή οι Τούρκοι. Διαβάζεται και ανάποδα η τελευταία φράση: το μέτρο υιοθετήθηκε και εφαρμόζεται χωρίς παρατράγουδα όχι μόνο σε ζεστές χώρες όπως η Ιταλία και η Τουρκία, αλλά και στο βορρά, όπου χρειάζεται κάποιος τρίδιπλη κουβέρτα για να σταθεί δέκα λεπτά έξω από το μπαρ ή το εστιατόριο. Καλύτερα όμως να την πληρώσει με γρίππη ο ανόητος με το πούρο, παρά με οξαποδώ ο αθώος που υποφέρει από το κάπνισμα και αποστρέφεται τη δικτατορία του τσιγάρου.
Εμένα, πάντως, άλλο είναι που με βγάζει από τα ρούχα μου: η αδιαφορία των πολλών για τους νόμους του κράτους, των ίδιων "πολλών" που απαιτούν ευνομία, τάξη και justice for all. Το "ωχ αδερφέ" με το οποίο αντιμετωπίζεται η καπνοαπαγόρευση δεν αποτελεί παρά ένα τυπικό σύμπτωμα της νοοτροπίας που μας έφτασε στο χείλος του γκρεμού. Η ατιμωρησία είναι το μικρό, άσχημο αδερφάκι της.Λέω λοιπόν να μην ακούσω Θάνο Μικρούτσικο το φετινό χειμώνα. Θα περάσω τις πόρτες του "Σταυρού του Νότου" μόνο αν μάθω ότι έγινε πραγματικότητα ο στίχος που λέει ότι "μας προσμένουν πίπες αδειανές".
Ελα όμως που ο συνθέτης μου έχει υποσχεθεί ότι θα εντάξει στο χειμερινό του πρόγραμμα τη Βασίλισσα; Εχουμε κι εμείς τις αδυναμίες μας, τις έστω άκαπνες.
