Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΗΣ ΕΡΤ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΗΣ ΕΡΤ
Ακολουθήστε μας στο Google news

Η... τιμημένη προκήρυξη

23 Σεπτεμβρίου 2010Έπρεπε να φτάσουμε στο αμήν για να βγάλει επιτέλους την... τιμημένη την προκήρυξη η ΕΡΤ για τους συμβασιούχους. Δεν έχει δημοσιευτεί ακόμα αλλά τουλάχιστον έγινε μία αρχή. Σε κανένα μήνα από τώρα πιθανόν να έχουν στελεχωθεί τα δημόσια ραδιόφωνα ώστε να βγουν με κανονικό πρόγραμμα. Σκεφτείτε πως χθες στις 5 το απόγευμα άκουγα τον Πάνο Χρυσοστόμου να εκπέμπει σε δίκτυο - ειρήσθω εν παρόδω είναι πολύ καλή η εκπομπή του. Και το Δεύτερο Πρόγραμμα και η ΝΕΤ 105,8 μεταδίδονταν σε δίκτυο, ένα ραδιόφωνο σε δύο συχνότητες δηλαδή. Και συνεχίστηκε και μετά τις 6 αυτό. Προφανώς θα υπήρχε ζήτημα με τους παραγωγούς ή τους ηχολήπτες, δεν ξέρω.

Το ακόμα χειρότερο βέβαια είναι η απροκάλυπτη κυβερνητική προπαγάνδα μέσω των ειδήσεων. Χθες ξεκινούσαν τα δελτία της ΝΕΤ 105,8 με τη νέα σπουδαία εποχή που ανατέλει για τις μεταφορές στη χώρα μας. Ποια φορτηγά και ποιοι οδηγοί τους; Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την απελευθέρωση του επαγγέλματος των φορτηγατζήδων είναι εκείνο που μας πάει (με τη ψήφισή του) δέκα χρόνια μπροστά. Μέσα σε μία ημέρα, κατευθείαν. Κι άστους να διαμαρτύρονται οι... ζάμπλουτοι φορτηγατζήδες. Άλλωστε, το θέμα χθες δεν ήταν η απεργία και κατά πόσο πράγματι πλήττονται οι ιδιοκτήτες των φορτηγών, αλλά τα κυκλοφοριακά προβλήματα, το "έμφραγμα" στην πόλη. Αυτό αποτελούσε το καυτό ζήτημα. Και φυσικά με ανθρώπους από άλλες επαγγελματικές τάξεις να κραυγάζουν για τη ζημιά που παθαίνουν από την απεργία. Να δούμε τι θα λένε όταν φτάσει το μνημόνιο και στην πόρτα τους.

Θυμάστε το ποίημα εκείνου του Γερμανού αντιφασίστα ιερέα;

«Πρώτα ήρθαν για τους δημόσιους υπαλλήλους. Και δεν ύψωσα τη φωνή μου, γιατί δεν ήμουν δημόσιος υπάλληλος.
Κατόπιν ήρθαν για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους. Και δεν ύψωσα τη φωνή μου, γιατί δεν ήμουν ιδιωτικός υπάλληλος.
Κατόπιν ήρθαν για τους συνταξιούχους. Και δεν ύψωσα τη φωνή μου, γιατί δεν ήμουν συνταξιούχος.
Κατόπιν ήρθαν για μένα. Και δεν είχε απομείνει πια κανείς για να υψώσει τη φωνή του για μένα»