Οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί για το ραδιόφωνο

Οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί για το ραδιόφωνο
Ακολουθήστε μας στο Google news

Τα social media πήραν φωτιά σήμερα

13 Φεβρουαρίου 2024

 

(ανανεώνεται διαρκώς) 

 

 

Ερωτικός 948

 

 

Rock Κουλτούρα

Η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου είναι μια Παγκόσμια Ημέρα της UNESCO που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 13 Φεβρουαρίου από την υιοθέτησή της το 2011.
Σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Ραδιοφώνου είναι να ευαισθητοποιήσει περισσότερο το κοινό και τα μέσα ενημέρωσης για τη σημασία του ραδιοφώνου.
Είναι μια ευκαιρία να γιορτάσουμε το ραδιόφωνο ως μέσο. Είναι μια ευκαιρία να προωθηθεί η διεθνής συνεργασία μεταξύ των ραδιοφωνικών σταθμών, να ενθαρρυνθούν τα μεγάλα δίκτυα και οι τοπικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί να προωθήσουν την πρόσβαση στην πληροφόρηση και την ελευθερία της έκφρασης.
Το θέμα φέτος για την Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου είναι "Ραδιόφωνο: Ένας αιώνας ενημέρωσης, διασκέδασης και επιμόρφωσης".
Γενικά πιστεύεται ότι η πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση έγινε από τον Guglielmo Marconi το 1895 και η ραδιοφωνική μετάδοση μουσικής και ομιλίας που στόχευε σε ένα ευρύτερο κοινό εμφανίστηκε, αν και πειραματικά, γύρω στο 1905-1906.
Το ραδιόφωνο δημιουργήθηκε εμπορικά στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί δημιουργήθηκαν σχεδόν τρεις δεκαετίες αργότερα και το ραδιόφωνο και το σύστημα ραδιοφωνικών εκπομπών έγιναν κοινό αγαθό σε όλο τον κόσμο μέχρι τη δεκαετία του 1950.

 

 

Γιάννης Καστανάκης

Το ραδιόφωνο είναι ένα θερμό μέσο επικοινωνίας και δεν είναι παράξενο που τόσα χρόνια μετά, ο κόσμος το αγαπάει και το ακούει καθημερινά.
Την προηγούμενη χρονιά συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από τότε που μπήκα σε αυτόν τον μαγικό κόσμο όχι ως ακροατής αλλά ως παραγωγός. Παιδί μικρό που έψαχνα κάπου να βγάλω την ενέργεια που είχα μέσα. Για μένα το ραδιόφωνο ήταν το παιχνίδι μου, η χαρά μου, η δημιουργικότητα μου, το καταφύγιο και η παρέα μου. Πήρα, που λέτε, μια απόφαση πέρυσι να μείνω στο ραδιόφωνο με τους δικούς μου όρους και όχι όπως θα ήθελαν τα αυστηρά playlist ραδιόφωνα που έχουν καταστρέψει όλη τη μαγεία του ραδιοφώνου. Έδωσα τη δική μου μάχη για αυτό που νιώθω ότι αξίζει.
Είμαι περήφανος που τα κατάφερα και μπορώ και παίζω τη μουσική όπως εγώ νιώθω ότι θα φτάσει καλύτερα στην παρέα μου, στους ακροατές.
Σας ευχαριστώ που τα λέμε ξανά κάθε απόγευμα, 18:00 με 20:00, στον Pride Radio 98.6
Θα πω για άλλη μια φορά πως το ραδιόφωνο χρειάζεται νέους ανθρώπους για να φέρουν φρέσκιες ιδέες και ματιές. Σας το εύχομαι από την καρδιά μου

 

Βάσια Ρεντούμη

"Στο καντράν του ραδιοφώνου μου με περιμένουν όλες οι πόλεις που ονειρεύτηκα. Βαγδάτη, Πράγα, Ν. Ορλεάνη..."
Κάπως έτσι ξεκινάει μια σκηνή από την ταινία Φτηνά Τσιγάρα. Κι από τότε έχουν αλλάξει πολλά (τα καντράν σίγουρα). Όπως έχουν αλλάξει και από τις μέρες που, πιτσιρίκι ακόμα, πήγαινα στο σχολείο με μακρυμάνικα για να μπορώ να κρύβω τα ακουστικά μέσα στην ώρα του μαθήματος.
Ένα πράγμα, όμως, μένει ίδιο. Κάθε μέρα είναι μια άλλη μέρα. Και δε θα μετρήσω χρόνια γιατί κάθε φορά είναι σαν την πρώτη φορά.
Χρόνια μας πολλά λοιπόν για την Παγκόσμια ημέρα Ραδιοφώνου. Γιατί σήμερα οι ευχές είναι για όλους. Γιατί στο ραδιόφωνο δεν υπάρχει από εδώ και από εκεί πλευρά. Γιατί το ραδιόφωνο φτιάχνεται από το "μαζί" και για το "μαζί".

 

Λευτέρης Μαρόγλου

Χρόνια πολλά σε όλους τους συναδέλφους, μα πιο πολύ χρόνια πολλά στους ανθρώπους που μας ακούν... γιατί χωρίς αυτούς δεν θα μας ήξερε ούτε η μάνα που μας γέννησε. Χρόνια καλά και πάντα ερωτεύσιμοι. Φωτοτου 1986 πίσω ο Νίκος Τζαντζαράς, δίπλα μου ο Φώτης Σιώνας στο πειρατικό Ράδιο Θεσσαλονίκη.

 

Τάσος Τασκαλντιρανιάν

Radio days Flash 961 (1989 - 1992)

 

 

 

 

 

 

Πάνος Χρυσοστόμου

1989.
Δηλαδή 35 χρόνια πριν... Τότε που δεν ξέραμε και δεν καταλαβαίναμε από ..."Παγκόσμιες ημέρες", διότι απλώς ζούσαμε κάθε μέρα το (και με) ραδιόφωνο. Κι ο φίλος μου ο Θοδωρής Σαραντής θα μου χαμογελά πάντα μέσα από αυτή τη φωτογραφία, στους ήχους των Scaffold με το "Thank U very much", μέχρι να συναντηθούμε πάλι...

 

 

Νάντια Δρακουλα

Το ραδιόφωνο είναι η παιδική χαρά των συμπτώσεων"
Σάρα Βόουελ
Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου 2ημέρα, Πετάξτε μαζί μας 2 νύχτες

 

 

 

Βασίλης Σταματίου

Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου σήμερα και χωρίς να το πολυπάρω χαμπάρι, σε ένα μήνα κλείνω 33 χρόνια απο την πρώτη φορά που βγήκα "on air", στον αλήστου μνήμης και απολύτως ιστορικό Jazz FM, τον Μάρτιο του τόσο μακρινού 1991. Πέρασα και μια διετία στον ANT1, πριν ρίξω άγκυρα στον Kosmos , στον οποίο κάνω εκπομπές απο το ξεκίνημα του, το 2001.
Σε όλα αυτά τα ραδιόφωνα και σε όλες αυτές τις χιλιάδες ώρες "ζωντανών" εκπομπών, το αντικείμενο μου ήταν, είναι και θα είναι η μουσική της Λατινικής Αμερικής και η ιστορία της. Παρ΄ότι έχω κάνει κάμποσα διαφορετικά πράγματα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, τείνω να καταλήξω πως αυτές οι εκπομπές είναι, κατά πάσα βεβαιότητα, το δικό μου "έργο ζωής", κυρίως επειδή, μέσω της δύναμης αλλά και της τόσο ιδιαίτερης σαγήνης του μέσου, ανακαλύπτω ξανά και ξανά, πάντα λιγάκι έκπληκτος, πως έχω καταφέρει να αγγίξω, τρόπον τινά να "διδάξω", ακόμα και να επηρεάσω (στο μουσικό γούστο μα και σε επιλογές τρόπου ζωής), ένα αριθμό και μια γκάμα ανθρώπων στους οποίους με κανένα άλλο μέσο δεν θα είχα πρόσβαση για να φέρω εις πέρας αυτή την τόσο ειδική επικοινωνία, που φτάνει τα όρια της εβδομαδιαίας μουσικής συνομωσίας.
Χρόνια πολλά στο ραδιόφωνο, και το/σας ευχαριστώ.

 

 

Γιώργος Φλωράκης

Στο κομοδίνο του κρεβατιού των γονιών μου, από την πλευρά του πατέρα μου υπήρχε ένα Philips της δεκαετίας του ’50. Όταν το άνοιγες, άναβε ένα στρογγυλό φωτάκι που έμοιαζε με μάτι και φωτιζόταν ταυτόχρονα ολόκληρη η πλάκα που έδειχνε τις συχνότητες των πόλεων όλου του κόσμου στα μεσαία, στα βραχέα και τα μακρά. Χρειάζονταν περίπου πέντε λεπτά μέχρι να ζεσταθούν οι λάμπες και να ξεκινήσει. Λίγα δευτερόλεπτα πριν παίξει ακούγονταν κάτι μηχανικά παράσιτα που κορυφώνονταν μ’ έναν ήχο που έμοιαζε με βήχα. Σ´ αυτό το ραδιόφωνο πρωτάκουσα σήριαλ όπως το “Σπίτι Των Ανέμων”, Συμφωνίες όπως η 5η του Beethoven, ορχήστρες όπως αυτή του Γιώργου Θεοδοσιάδη, φωνές όπως της Νάνας Μούσχουρη και του Στέλιου Καζαντζίδη, αγώνες ποδοσφαίρου με πρωταγωνιστές τον Δεληκάρη, τον Δομάζο, το Παπαϊωάννου και τον Κούδα, εμβατήρια στο ξεκίνημα της δικτατορίας και στον πόλεμο της Κύπρου, κόρνες την ημέρα της Μεταπολίτευσης, ομιλίες, ειδήσεις και πάνω απ’ όλα, τραγούδια, τραγούδια, τραγούδια. Το ραδιόφωνο δημιούργησε την αισθητική μου, το ραδιόφωνο έφερε κοντά μου τον Γιώργο Παπαστεφάνου και τον Γιάννη Πετρίδη, το ραδιόφωνο -περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο- έθρεψε τη φαντασία μου και δημιούργησε έναν φανταστικό κόσμο, στον οποίο ήθελα πάντα να ζω. Έχοντας ακούσει τραγούδια στο εξελιγμένο πλέον Telefunken τρανζίστορ των μοντέρνων καιρών, άρχισα να αγοράζω τους πρώτους μου δίσκους. Αποστήθιζα τις πληροφορίες στα εξώφυλλά τους, χαμήλωνα το volume στο μονοφωνικό μου Dual και τις μετέδιδα στους αόρατους φανταστικούς μου ακροατές. Αυτό που κάνω μέχρι σήμερα δηλαδή με κάπως πιο προχωρημένο τρόπο αλλά με την ίδια σχεδόν δονκιχωτική πρόθεση

 

 

 

 

 

Αριστέα Γιάννου

Υπάρχει μια ιστορία που μου αρέσει να διηγούμαι χωρίς να είμαι σίγουρη ότι έχει συμβεί: Ειμαι γυρω στα 7 με 8 και γυρίζουμε με τους γονείς μου από τον παιδίατρο,κάθομαι στο πίσω κάθισμα ,ακούμε ραδιόφωνο, είμαι λίγο ζαβλακωμένη από τον πυρετό. Ακουω με ενθουσιασμό, ο παραγωγός παίζει το τραγούδι "Κάθε φορά που θα ρθεις βρέχει" λέει μια μικρή ατακα και με τρόπο μαγικό το συνδέει με το επόμενο την "Ροζαλία ".Με συνεπαίρνει!
Σκέφτομαι ότι αυτό θα μπορούσα να το κάνω κι εγώ όταν μεγαλώσω,να "στέκομαι" on air σε αυτό το κενό ανάμεσα στα τραγούδια και να μοιράζομαι στιγμες,συγκίνηση, γνώση,χαρά κι επικοινωνία.
Χρόνια πολλά ραδιοφωνάκι μου

 

 

Μαρία Στύλου

Ποτέ δεν θα μάθω σε πόσα σπίτια μπήκα, σε πόσα αυτοκίνητα σε πόσες ανύποπτες στιγμές, σε πόσες ζωές... όμως από το 1988 μέχρι σήμερα κάθε φορά που πάω στην εκπομπή μου, νοιώθω σα να πάω να συναντήσω τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής μου.

 

 

 

Ελεωνόρα Ορφανίδου και Ελευθερία Κουμάντου

Αν αφήσουμε την περίφημη μαγεία του ραδιοφώνου στην άκρη αυτό το σπουδαίο που θα μείνει είναι η αφηγηματική οργάνωση του ραδιοφωνικού έργου, η καρδιά του δηλαδή, που καθορίζει τι ραδιόφωνο κάνουμε αλλά και τι ραδιόφωνο ακούμε.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ραδιοφώνου θα κουβεντιάσουμε για τη μαγεία και την απομάγευση του μέσου, με έναν σπουδαίο άνθρωπο του ραδιοφώνου και της δημοσιογραφίας, τον Γιάννη Παντελάκη.

 

 

 

Τασούλα Επτακοίλη

Μπήκα για πρώτη φορά σε ραδιοφωνικό στούντιο στο Κανάλι 1 του Πειραιά, το 1992, εκφωνώντας τα απογευματινά δελτία ειδήσεων. «Μαίνονται οι μάχες στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη», αυτή η φράση δεν φεύγει από το μυαλό μου. Μετά μπήκε στη ζωή μου το μουσικό ραδιόφωνο. Από τότε μέχρι σήμερα έχω κάνει εκπομπές ευτυχισμένη, απελπισμένη, άρρωστη, κουρασμένη, ερωτευμένη, προδομένη, αγχωμένη, με πυρετό, έπειτα από χημειοθεραπεία, πριν από μεγάλες αποφάσεις, έπειτα από συντριπτικές απώλειες κ.ο.κ.  Πάντα με το ίδιο δέος και την ίδια λαχτάρα για τη μοναδική επικοινωνία που αυτό το μέσο εξασφαλίζει. Χρόνια πολλά σε όλους τους ραδιοφωνατζήδες, λοιπόν!

 

 

Αντώνης Βλαβογγελάκης

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου, σκεφτόμουν ότι είμαι, με κάποιον τρόπο πίσω από ένα μικρόφωνο, σχεδόν σε ολόκληρη τη ζωή μου και απολύτως ολόκληρη την ενήλικη. Πειρατικοί σταθμοί, Ράδιο Ουτοπία, 88μισό, Star FM, Heart FM, RSO, Imagine, studios ηχογράφησης, παραγωγές... Πολλοί και αγαπημένοι φιλοι δημιουργήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, φιλίες που πήγαν, ήρθαν και κάποιες παραμένουν. Πολλή αγάπη και από συνεργάτες και απο ακροατές/τριες. Έχω ευχαριστήσει επανειλειμμένα για το ενδιαφέρον πολλών, για το γιατί δεν είμαι στον αέρα, ο βασικός λόγος είναι γιατί τουλάχιστον σε αυτή τη φάση θέλω να θυμάμαι το ραδιόφωνο ρομαντικά, όπως ήταν στην αρχή που το κάναμε μόνο από ατόφια καύλα. Εννοείται πως πέρασα υπέροχα και επαγγελματικά, καθόλου δεν το μειώνω, όμως σε αυτή τη φάση δεν μου βγαίνει.
Σωστό ραδιόφωνο σημαίνει να ασχολείσαι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ με την εκπομπή σου και αυτό έχει προϋποθέσεις και απαιτήσεις όλο και πιο αυστηρές όσο μεγαλώνεις.
Γι αυτό όπως έχω ήδη κάνει, πότε πότε θα ετοιμάζω κάποιες δικές μου εκπομπές για λίγους και καλούς που έχουν όρεξη να ακούσουν. Από το Ράδιο Ουτοπία η φωτο.
ΥΓ. Θλιβερό το 2024 να ανανεώνονται μουσικά μόνο οι hit σταθμοί και οι υποτίθεται πιο “προχωρημένης” μουσικής, να έχουν παραμείνει απλά για πιο προχωρημένες ηλικίες...

 

 

 

Nikos Nivo Vourliotis

Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου σήμερα και τη γιορτάζω με χαρά και περίσσιο ενθουσιασμό μαζί με τη μεγάλη και υπέροχη ραδιοφωνική μου οικογένεια στον «αέρα» του Nostos 100,6
Κάθε Παρασκευή 8-11 π.μ. μαζί με Σπύρο Χούντα και Χρύσα Οικονομοπούλου

 

 

 

Νίκος Ασημακόπουλος

Ραδιοφωνάκι, αγάπη μου...

 

 

 

 

Σταύρος Θεοδωράκης

Θα σας πω μια ιστορία. Είμαστε στο 1986. Νοέμβριος. Έχουν αρχίσει να εκπέμπουν οι πρώτοι ΜΗ κρατικοί ραδιοσταθμοί. «Κανάλι 15», «984» κλπ. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τους κυνηγάει. «Διαθέτουμε και πυροβόλα όπλα και δεν θα επιτρέψουμε στους δορυφόρους που εκπέμπουν ραδιοφωνικά προγράμματα να σκιάσουν τον γαλανό ουρανό της πατρίδας μας»! Τέτοιες ανοησίες ακουγόντουσαν. Στο Δ' πρόγραμμα της ΕΡΤ ήμασταν τότε μια ωραία παρέα. Και θέλαμε να απελευθερωθεί το ραδιόφωνο απο τα κρατικά δεσμά. Οργανώσαμε λοιπόν το εξής σαμποτάζ. Καλέσαμε στο στούντιο τον Γιώργο Παπανδρέου - υφυπουργό Πολιτισμού τότε - και ο Γιώργος, θαρρετά, είπε ότι η «Ελεύθερη Ραδιοφωνία» είναι δικαίωμα όλων και ιδιαίτερα των νέων! Έγινε της τρελής. Το μισό ΠΑΣΟΚ τον έβριζε, το άλλο μισό τον χειροκροτούσε. Βγήκε όμως ο πανίσχυρος Ανδρέας, και είπε «ο Γιώργος έχει δίκιο»! Αυτό ήταν... Σε λίγους μήνες άρχισαν να εκπέμπουν παντού «ελεύθεροι» ραδιοσταθμοί και τα ραδιογωνιόμετρα της αστυνομίας, που τα βράδια έκοβαν βόλτες ψάχνοντας πειρατικές εκπομπές, πήγαν για σκραπ. Αυτά θυμήθηκα σήμερα Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου. Ναι, στην φώτο είμαι εγώ και ο Γιώργος στο στούντιο το '86.

 

 

 

Λιάνα Μαστάθη

Παγκόσμια ημέρα ραδιοφώνου. My home. My love.

 

 

Ποπη Χατζηδημητριου

Ξημερώνει Τρίτη και 13 αγαπημένα κοκορίνια μου!!!! Καλημέρες. Παγκόσμια ημέρα ραδιοφώνου σήμερα!!!! Χρόνια μας πολλά!!! Γιορτάζουμε!!!!!
Ελληνικός 93.2

 

 

 

 

 

 

Μαριάννα Καρέζη

Σας ευχαριστούμε για όλα αυτά τα χρόνια που μοιραζόμαστε #Together στιγμές από τη ζωή μας! 14 χρόνια μετράμε Together στον αέρα και η αγάπη και η παρέα όλο μεγαλώνει

 

 

Κατερίνα Ανταλουλάκη

Happy World Radio Day

 

 

Κωστής Λυμπερόπουλος

Let the music play.
Be sure to turn the radio on.

 

Ελένη Κολοκοτρώνη

28 χρόνια πίσω από ένα μικρόφωνο...και γίνεται όλο και καλύτερο! We go on

 

 

Γιάννης Τσαούσης, Κώστας Βαϊμάκης

Με αφορμη την Παγκοσμια Ημερα Ραδιοφωνου αφηνω εδω τη φωτογραφια αυτη, την οποια ειχε επιλεξει το 2005 ο ΣπορFM ως κεντρικη στη διαφημιστικη καμπανια που εκανε για τη μετακινηση μας στον σταθμο. Δεν ξερω σε ποιους λεμε να σωπασουνε με υφος σκληρου καριολη απο τα Lidl, ξερω ομως οτι εχουμε κυριο Κωστα αερινο και φουλ αρρενωπο, βγαλμενον απο τα πιο υγρα ονειρα του Τρυφωνα Σαμαρα, και διπλα του εναν τυπο που εχει να κοιμηθει απο τοτε που το Fight Club ηταν μονο ταινια.

 

 

 

 

 

 

Φωτεινή Λαμπρίδη

Μικρή πήγαινα στο σχολείο αλλά το αυτί μου έμενε πίσω κολλημένο στο ραδιόφωνο. Στην τάξη σκάρωνα στιχάκια και σκεφτόμουν τι μπορεί να τρέχει εκείνες τις ώρες στη ροή των αγαπημένων μου σταθμών. Μετά ήθελα να κάνω κι εγώ ραδιόφωνο αλλά το πρώτο ντέμο που είχα δώσει στον αγαπημένο μου σταθμό ξεκινούσε με το «Να κλαις» του Λάγιου και τελείωνε με Άσιμο. Ποιος να μου εμπιστευτεί εκπομπή στην εποχή του «Παίξε και τίποτα χαρούμενο» (Γιάννης Πετρίδης ακούς;). Μετά ήρθε η Έφη Μπούρου Evita Bourou και μπήκα τελικά στον μαγικό σκονισμένο, ποτισμένο με καπνό κόσμο του στούντιο. Από τα γράμματα των ακροατών τα αγαπημένα μου ήταν εκείνα ενός ανώνυμου φυλακισμένου. Ήταν για κάποιο λόγο πιο φωτεινά και ελεύθερα από τα άλλα. Κρατάω κασέτες με τις επιλογές τους και συναντώ για καφέ 1-2 φίλους ακροατές. Καμιά φορά μετανιώνω που δεν έχω κρατήσει αρχείο των εκπομπών μου μετά από τόσα χρόνια, κυρίως γιατί το ραδιοφωνικό τοπίο έχει χάσει την παλιά του γοητεία. Υπάρχουν ακόμα όμως εκεί έξω λίγοι αλλά καλοί παραγωγοί που επιμένουν. Διάλεξα 3 φωτογραφίες από τη μεγαλύτερη σχέση μου -εκείνη με το Κόκκινο-. Με τον Σωκράτη Μάλαμα, τη Δημητρα Κακαουνακη και τον Νότη που δεν είναι πια μαζί μας. Για την παγκόσμια μέρα Ραδιοφώνου, της πιο εσωτερικής-εξωτερικής μας διαδρομής. Γιατί μπορεί τελικά η ακρόαση να μας έσωσε από τα χειρότερα και να μας απογείωσε στα ομορφότερα.

 

 

 

Παναγιώτης Μπρίμπος

Να πούμε τα χρόνια πολλά μας στο ραδιόφωνο. Μπρίμπος - Πιερίδη - Παπακαλούσης στον Sfera των early 10's

 

Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Παγκόσμια μέρα ραδιοφώνου σήμερα.. εχοντας βάλει πιστεύω ένα μικρό λιθαράκι στο πως άλλαξε ο χάρτης των ραδιοφώνων στην Ελλάδα ανεβάζω μια φωτογραφία από τις αρχές του Σπορ FM 94.6 άνοιξη του 1997… παντα θεωρούσα ως το πιο θερμό μέσο επικοινωνίας το ραδιόφωνο… Πιστεύω πως παραμένει το πιο όμορφο μέσο και μπορεί να έχει μια αμεσότητα που λείπει από όλα τα άλλα ΜΜΕ… φτάνει να μην γίνεται μέσο εκμαυλισμού και φαυλότητας αλλά δίαυλος επικοινωνιας… χρόνια πολλά στο ραδιόφωνο λοιπόν…

 

 

Κωνσταντίνος Παντζόγλου

Μείνετε συντονισμένοι Μείνετε συνδεδεμένοι.

 

 

Αρης Γιώτης

Να μιλήσω για το ραδιόφωνο….περιττό νομίζω.
Μιλάω κάθε μέρα μέσα από αυτό.
Ζω μέσα σε αυτό.
Είμαι και γω ένα μικρό κομματάκι αυτού.
Είναι αυτό ένα μεγάλο κομμάτι από εμένα.
Θα κάνω ραδιόφωνο για τον Θωμά, για τον Δημήτρη, για τον Νίκο, θα κάνω ραδιόφωνο για όσους βρίσκονται και για όσους μας άφησαν.
Για όλα αυτά που έχω ζήσει όλα αυτά τα χρόνια.
Για κάθε τραγούδι που με γυρνά σε κάποια ιστορία που έχω περάσει με αυτό το μαγικό μέσο.
Για κάθε φορά που άρρωστος με το μικρόφωνο πάνω στο στομάχι βγάζω εκπομπή.
Για κάθε φορά που δείχνω κοιμισμένος και όταν βγαίνω «αέρα» απασφαλιζω.
Για όλα αυτά και για πολλά άλλα!

 

Παντελής Νταβανέλος

Ημέρα Ραδιοφώνου σήμερα

 

 

Άννα Πασχαλίδου

Happy radio days.Kosmos 93.6

 

 

Κυριακή Αιλιανού

Σήμερα γιορτάζει το μέσο που αγάπησα τόσο, ώστε να γίνει ζωή μου.
Το ραδιόφωνο!
Το ραδιόφωνο των παιδικών μου χρόνων που άσκησε τη φαντασία μου και μου άνοιξε το δρόμο για να φτιάχνω τις δικές μου εικόνες και τις δικές μου μυθοπλασίες.
Το ραδιόφωνο που μου γνώρισε μαγικές φωνές που έγιναν αφίσες στο εφηβικό μου δωμάτιο.
Το ραδιόφωνο που με έκανε να μαζεύω το χαρτζιλίκι μου για να αγοράσω τα πρώτα μου βινύλια.
Το ραδιόφωνο που με μύησε στον Χατζιδάκι, τον Ξαρχάκο, τον Θεοδωράκη, τον Μαρκόπουλο, τον Λεοντή, τον Μούτση, τον Λάγιο, τον Μικρούτσικο, τον Κραουνάκη...
Το ραδιόφωνο μέσω του οποίου λάτρεψα το λαϊκό τραγούδι και τους συνθέτες του, τον Τσιτσάνη, τον Βαμβακάρη, τον Μητσάκη, τον Παπαϊωάννου, τον Καλδάρα...
Το ραδιόφωνο που μου έκανε την τιμή να γνωρίσω από πολύ κοντά τους μύθους μου.
Το ραδιόφωνο που με δίδαξε αισθητική, έκφραση, γνώση, ήθος, στωικότητα, επικοινωνία, ανθρωπιά.
Το ραδιόφωνο που μου δώρισε συναδέλφους (παραγωγούς και τεχνικούς) που έγιναν πρώτα φίλοι και μετά οικογένεια.
Το ραδιόφωνο που μου έφερε φίλους, πολύτιμους, σπάνιους και αληθινούς, σχέσεις ζωής και αμύθητα δώρα από τα βάθη της ύπαρξης.
Το ραδιόφωνο που με ένωσε με τους περισσότερους από εσάς εδώ μέσα αλλά και εκεί έξω και βιώνω ως δώρο, ακόμη, την ιαματική επικοινωνία και συντροφιά στα εύκολα και στα δύσκολα της καθημερινότητάς μου.
Το ραδιόφωνο που είναι η πραγμάτωση του Έρωτά μου, για 36 ολόκληρα χρόνια, και που κάθε φορά που ανοίγει ο αέρας και πλησιάζω στο μικρόφωνο, το ερωτεύομαι ξανά σαν την πρώτη φορά της γνωριμίας μας.
Αυτό το Ραδιόφωνο που σήμερα ακουμπά στις εξαιρέσεις των μεγάλων συχνοτήτων και στο μεράκι λίγων εμπνευσμένων ηγετών τους.
Αυτό το Ραδιόφωνο που με καλοδέχτηκε στη Σύρο, στη συχνότητα του Empneusi 107 FM, για να συνεχίσω να το υπηρετώ, να το προσκυνώ και να το ευγνωμονώ.
Χρόνια πολλά Ραδιόφωνο... Αγάπη μου παντοτινή.

 

 

 

Σάκης Τσιτομενέας

Always On the radio!
Happy world Radio Day!

 

 

Γιώργος Αποστόλου

Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου σήμερα. Περισσότερο από ποτέ στους επίπεδους χωρίς έμπνευση και τόλμη καιρούς μας, το Ραδιόφωνο πρέπει να είναι Συντροφιά, Διαφορετικότητα και κυρίως Αισθητική. Χρόνια μας πολλά και μακάρι τα καλύτερα να έρχονται.

 

 

Μαρία Μαρκουλή

Μα και ναι το δίχως άλλο και οπωσδήποτε και γιατί όχι και βεβαιότατα λέμε μετά μουσικής (καλής πλιζ) Mέρα Ραδιοφώνου Παγκόσμια όχι αστεία και the best music from #FreshUnlimited στο #Kosmos936 - love, peace, radio και stop the fuckin' war!

 

 

Ραφίκ Αμπτίν

Μοιάζει με την αφήγηση που η πέτρα ήθελε βράχος να γενεί και η λίμνη,θάλασσα και γενικά δεν υπάρχει "δεν μπορώ", υπάρχει "βαριέμαι να περιμένω". Δεν θα βαρεθώ, για καιρό ακόμα, να περιμένω να πέσει το σήμα για να κάνω ο,τι μαρεσει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στη ζωή μου.
Για την Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου και την καθημερινή αυξανόμενη αγάπη για την απελευθέρωση.

 

 

Η Ελενα Διάκου για την Όλγα Λασκαράτου

Με αφορμή το ντοκιμαντέρ ¨Μια φωνή μέσα στη νύχτα” που διαπραγματεύεται το πώς η επικράτηση του μοντέλου της playlist στα ραδιόφωνα άλλαξε ριζικά τον χαρακτήρα του μέσου και μαζί μ’ αυτόν τον ρόλο του ραδιοφωνικού παραγωγού και τη σχέση του με τους ακροατές.
Αιτία το ραδιόφωνο και οι ανησυχίες για το ρόλο του στη σημερινή εποχή.
Η Όλγα Λασκαράτου έρχεται σήμερα στις 20.00 στο Δεύτερο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας για να συμπληρώσει τη δική της σελίδα στο “Ημερολόγιο Καταστρώματος”

 

 

Θάνος Τσιμέκας

Ημέρα ραδιοφώνου...
Πίσω στα 1986.....
Από το αρχείο της φίλης Mir Rangamat το πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου του ραδιοσταθμού του Ρούσου Κούνδουρου ΚΑΝΑΛΙ 15 στους 105MHZ την χρόνια 1990.

 

 

 

Γιάννης Κορδώνης

Γι'αυτό το αγαπάω το ραδιόφωνο, ακόμα και αχτένιστος να πας, βάζεις μια κουκούλα και δεν τρέχει τίποτα! Χρόνια μας πολλά!

 

 

Δημήτρης Γιαγτζόγλου

Ημέρα ραδιοφώνου! Η ζωή μου όλη. Ήμουν τυχερός που μεγάλωσα στον ΣΚΑΪ 100.4. Ναι τον πρόλαβα έτσι το 1992. Μια μοναδική παρακαταθήκη. 21 ολόκληρα χρόνια. Αλλά δεν έχω παράπονο. Και αυτά που ακολούθησαν άξιζαν και αξίζουν τον κόπο τους.

 

 

 

Νίκος Κανελλόπουλος

Αισθάνομαι ευλογημένος που αξιώθηκα να υπηρετώ αυτό το μέσο επί 37 ολόκληρα χρόνια.

 

 

 

Βαρβάρα Σαββίδη

Ραδιόφωνο πάντα & παντού  

 

 Γιάννης Ευθυμίου

 

Ευγενία Λουπάκη

Με το αυτάκι κολλημένο σ' αυτό το μεγάφωνο, Κυριακή, Δευτέρα, Τετάρτη βράδυ, σπουδάζαμε Θέατρο και Λογοτεχνία, με δασκάλες μας τις θρυλικές φωνές: Χατζηαργύρη, Αρώνη, Μανωλίδου, Τζόγιας, Φυσσούν, Ζερβός, Σαπφώ Νοταρά και τόσες άλλες.
Σήμερα Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου, ξαναορκίζομαι στ' όνομά του και πιστεύω ότι κανένα μέσο δεν μπορεί να το αντικαταστήσει. Συντροφιά, παρηγοριά, ενημέρωση, παιδεία. Και γοητεία, μαγεία.
Την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου, θα την περάσω στον Αυλώνα. Με τα παιδιά που προσπαθούν να ξανακερδίσουν τη ζωή τους. Είμαι χαρούμενη και πλήρης.

 

 

 

 

Κοσμάς Δεβελέγκας

Οι εποχές αλλάζουν, αλλά η μαγεία του παραμένει. Χρόνια πολλά Ραδιόφωνο!

#WorldRadioDay #flashback

 

Κική Μαλέρδου

Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου
(Να δεις πώς το λένε;...) Ωωωωω!! Μα, εγώ την γιορτάζω κάθε μέρα!
Χρόνια πολλά σε όλα τα ραδιόφωνα, σε όλους τους ραδιοφωνανθρώπους που αγαπούν και ονειρεύονται με το πιο αγαπημένο μέσο!

 

Σάκης Φράγκος

World Radio Day, λέει, σήμερα. Κάτι μπορώ να πω κι εγώ μετά από τουλάχιστον 25 χρόνια σ' ένα μέσο που αγάπησα και ως ακροατής αλλά κυρίως ως παραγωγός. Μπορεί να έχει χάσει τη μαγεία του, για πολλούς και διάφορους λόγους, πάντα θα είναι στην καρδιά μου, όμως, έστω κι αν τον τελευταίο καιρό, θεωρώ το podcast ως μια πιο άμεση μορφή επικοινωνίας, όπως το παλιό ραδιόφωνο, δίχως να ξεχνάω και το ιντερνετικό μας, που τη βρίσκω πολύ να "ξεδίνω" με μουσικές.
Η πάνω φωτογραφία, με Πήβη από Rage, στον θρυλικό Silver FM για όσους γνώριζαν, το 1997 σε ζωντανή συνέντευξη στο στούντιο (η μπλούζα μου κάνει ακόμα, τα γυαλιά τα πέταξα, οι υποψίες μαλλιών εξαφανίστηκαν, μουσάκι υπάρχει οπουδήποτε αλλού, εκτός από το σημείο που είχα τότε. Ο Πήβης, ας μιλήσει μόνος του, όπως εγώ δεν μιλάω για τα κιλά μου).
Η κάτω φωτογραφία, πριν λίγα χρόνια, μαζί με Ντίνο Ράτζα και Γιώργο Κογκαλίδη στα στούντιο του Over FM, σε μια επίσης πολύ μεγάλη ραδιοφωνική στιγμή, από άλλο "μετερίζι", όμως, το μπασκετικό.

 

Απόστολος Στάικος

Νιάτα στο μικρόφωνο!
Είμαστε και εμείς οι ερασιτέχνες του ραδιοφώνου, οι ''webαδες'' που δεν ξέρουμε τι σημαίνει playlist, που φιλοξενήσαμε καλλιτέχνες και αφηγηθήκαμε ιστορίες.
Όμορφο ταξίδι η αυτοδιαχείριση // Θα ξανασυναντηθούμε...

 

 

Ελένη Ζουμή Ηλιοπούλου

Μια που μιλάμε για το ραδιόφωνο και τις χάρες του, να θυμίσω ότι ακούτε στον 105,5 Στο Κόκκινο το φιλοζωικό μου ένθετο «Ζωντανά στον Αέρα» καθημερινά στις 07:55’’.
Από το 2018 προσπαθώ συνοπτικά να μεταδώσω ραδιοφωνικά όλα όσα συμβαίνουν στα ζώα στη χώρα μας.

 

Κώστας Παπαγεωργίου

Παγκόσμια ημέρα ραδιοφώνου σήμερα. Από το μακρινό 1990 όταν μπήκα πρώτη φορά στο studio στον Αθήνα 9,84 με τον Γιάννη Καλαμίτση με ενδιάμεσους σταθμούς, Ant-1 radio , ΕΡΑ σπορ, Σπορ fm, Sport24radio, news 24/7 radio, θέμα radio το υπηρέτησα πιστά... Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούγατε για χρόνια ολόκληρα. Με τη δύναμη του Θεού θέλω να πιστεύω ότι μια μέρα θα επιστρέψω σε κάτι που αγαπάω. Μου λείπετε ...

 

Γιάννης Ανδριώτης

Ημέρες του μαύρου... Χειμώνας του 2014. Δεν υπήρχε ασφάλεια, ούτε ...ζέστη στα στούντιο της Ραδιοφωνίας. Έτσι, στήσαμε home studio στο ..σπίτι μου και από εκεί, με ubiquity link από το μπαλκόνι μου προς το ραδιοφωνικό σταθμό, 5-6 χιλιόμετρα μακρύτερα. Και από εκεί, στον πομπό. Το πειρατικό μας πρόγραμμα, ίσως το καλύτερο που έχουμε βγάλει... Στη φώτο Έλσα Δολιανίτη, Κατερίνα Κατσαρού, Τέλης Μεταξάς.

 

 

Δημήτρης Μιχαλαριάς

Γιατί το ραδιόφωνο, είναι έρωτας. Παγκόσμια ημέρα ραδιοφώνου σήμερα... Χρόνια μας πολλά!