Ακολουθήστε μας στο Google news
Εννοείται, ότι σ’ ένα πλαίσιο νόμου για το διαδίκτυο, δεν χωρούν στοιχεία «εθνικής» περιχαράκωσης.
Αν, το αγγελιόσημο επεκταθεί στο διαδίκτυο, τότε, θα συνεχιστεί η δια βίου πάθηση επειδή κάποιοι συνδικαλιστές «ευγενών» ειδικοτήτων, θα μεταφέρουν τα «φορτία» της εξουσιομανούς συντεχνίας τους σε έναν χώρο στον οποίο, έως πριν από λίγο, δεν έδιναν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Ένα δεύτερο ζήτημα, το οποίο δεν συνδέεται με τις παραπάνω συντεχνιακές συμπεριφορές, είναι οι νομοπαρασκευαστικές επιτροπές. Τα άτομα που τις απαρτίζουν, συνηθίζουν να αγνοούν, εκουσίως ή ακουσίως, τις στοιχειώδεις τεχνολογικές εξελίξεις και εισηγούνται νομοθετικά πλαίσια τα οποία με τον καιρό ενδέχεται να ακυρωθούν από τη λειτουργία και τη χρήση των νέων τεχνολογιών. Και, οι μεν και, οι δε, από διαφορετική σκοπιά, δεν έχουν αντιληφθεί ότι, τα sites, ανεξαρτήτως περιεχομένου, στηρίζονται στην υποδομή του διαδικτύου του οποίου η λειτουργία δεν γνωρίζει δικαιοδοσία όπως αξιώνει η τοπική νομοθεσία μιας χώρας και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το Internet στερείται ενός διεθνούς ενιαίου νομικού πλαισίου.
Το διαδίκτυο δομήθηκε με τρόπο ώστε να επιτρέπεται η αθρόα συμμετοχή στην ελεύθερη έκφραση όλων των απόψεων, στη διακίνηση ιδεών, πληροφοριών και να είναι ανοιχτό στη δημόσια κριτική δίχως περιορισμούς. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κανόνες οι οποίοι ορίζονται υποχρεωτικώς από τους διαχειριστές ιστοσελίδων, στο πλαίσιο των νόμων της χώρας που δραστηριοποιούνται. Ωστόσο, η δημοκρατικότητα του μέσου και η ευελιξία του, παρέχουν σε κάθε διαχειριστή την δυνατότητα να επιλέξει σε ποιας χώρας το νομικό καθεστώς επιθυμεί να εντάξει τον ιστότοπο του ή, να τον μετακινήσει, από τη μια χώρα σε κάποια άλλη, αν θεωρήσει ότι, οι νόμοι της χώρας που δραστηριοποιείται, πλήττουν τα συμφέροντα του ή του περιορίζουν την ελευθερία έκφρασης.
Οι περισσότερες ιστοσελίδες ελληνικού περιεχομένου με διευθύνσεις οι οποίες καταλήγουν σε .gr, φιλοξενούνται σε servers του εξωτερικού. Τι σημαίνει αυτό; Ότι, η ιστοσελίδα και το αναρτημένο περιεχόμενο της, υπόκεινται παράλληλα στο νομικό καθεστώς της χώρας στης οποίας είναι εγκατεστημένος ο Server. Αν, λοιπόν, επεκταθεί η εφαρμογή του αγγελιοσήμου στο διαδίκτυο, πιθανολογείται ότι, την ίδια μέρα, οι διαχειριστές θα αλλάξουν -με ένα click- τόπο δραστηριότητας και θα ενταχθούν στο νομικό καθεστώς της χώρας του Server. Φυσικά, θα ακολουθήσουν κάποιες πρόσθετες διαδικασίες για την μεταφορά της έδρας και το θέμα θα κλείσει εκεί. Εκτός κι αν, κάποιοι, πιστεύουν ότι θα είναι σε θέση να επιβάλουν το αγγελιόσημο και στις ελληνικές διαφημίσεις που προβάλουν οι ξένοι οργανισμοί στα ελληνοποιημένα κείμενα τους και στις διάφορες υπηρεσίες τους κι ότι το μέτρο τους θα καλύψει τον διαδικτυακό ορίζοντα…
Όμως, ας σοβαρευτούμε γιατί η διαδικτυακή περίοδος των Μ.Μ.Ε έχει ήδη ξεκινήσει δυναμικά για πολλούς ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς του εξωτερικού. Μάλιστα, προκειμένου να στηρίξουν την διαδικτυακή παρουσία τους, κάποιοι από αυτούς, μετέδιδαν τα προγράμματα τους πρώτα από την ιστοσελίδα τους και την επόμενη μέρα από τα συμβατικά μέσα μετάδοσης ραδιοτηλεοπτικού σήματος. Να επισημάνω ότι η προσπάθεια αυτή δεν είναι πρόσφατη. Ξεκίνησε προ πενταετίας. Στην χώρα μας, με εξαίρεση τα sites του ΣΚΑΪ και του ΑΝΤ1(δηλαδή, ελαχίστων), εφαρμογές όπως, On demand, Podcasting και Streaming, ακόμα δεν υποστηρίζονται από υπεύθυνους ελληνικών ιστοσελίδων Μ.Μ.Ε. Η νέα τεχνολογία και οι προσφερόμενες χρήσεις της, επιτάσσουν την ανάπτυξη και την δημιουργία όχι μόνο νέου ραδιοτηλεοπτικού περιεχομένου, αλλά και την αξιοποίηση του παλαιού -κατ’ έθος, παροπλισμένου υλικού. Πολλοί φορείς οπτικοακουστικού περιεχομένου (δημόσιοι και ιδιωτικοί), έχασαν ολόκληρη δεκαετία επειδή δεν ολοκλήρωσαν τα χρηματοδοτούμενα, από την Ε.Ε, έργα ψηφιακοποίησης των αρχείων τους. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι έχασαν ή καθυστέρησαν μια μοναδική ευκαιρία να αξιοποιήσουν το υλικό που ήδη είχαν στα χέρια τους, αλλά επίσης, μέσα από την ασάφεια των προθέσεων που δημιουργήθηκε, «πάγωσαν» και οι προσπάθειες για την παραγωγή νέου περιεχομένου οι οποίες, τώρα, απαιτούνται. Η ψηφιακή ζωή, όμως, συνεχίζεται και εκτός συνόρων. Με την έλευση του 2011 ξεκινάει η Google TV και μέσα στην επόμενη πενταετία προβλέπεται να ενταθεί η διαδικτυακή παρουσία των ξένων M.M.E.
Εμείς;… Όπως συνήθως, περί άλλων τυρβάζουμε! Αντί:
α) να χαράξουμε την φιλοσοφία και την στρατηγική για το πως θα είναι η παρουσία μας στο διαδικτυακό μιντιακό περιβάλλον,
β) να συστρατεύσουμε και να προετοιμάσουμε τους Έλληνες δημιουργούς για την παραγωγή -αμιγώς ελληνικού- οπτικοακουστικού και μουσικού περιεχομένου,
γ) με την κινητοποίηση δημιουργών και παραγωγών, να προετοιμαστούν στη συνέχεια οι ροές ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων και
δ) η Ελληνική πολιτεία και το αρμόδιο υπουργείο για τα Μ.Μ.Ε να ενσκήψουν επάνω σε τέτοια ζητήματα, προβληματιζόμαστε για την επιβολή του αγγελιοσήμου στο διαδίκτυο (;).
Ακόμα, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει το πόσο διαφορετικό θα είναι το μιντιακό τοπίο στο διαδίκτυο, το οποίο ουδεμία σχέση θα έχει με τους τωρινούς σχεδιασμούς ραδιοτηλεοπτικού προγράμματος κι ότι, εκείνοι που θα ωφεληθούν θα είναι οι κάτοχοι και δημιουργοί πρωτογενούς οπτικοακουστικού – μουσικού περιεχομένου. Ήδη οι κινηματογραφικές εταιρείες, εγκαταλείπουν την τεχνολογία blue ray την οποία υιοθέτησαν πριν από λίγο καιρό και στρέφονται πλέον στο διαδίκτυο για την διάχυση του περιεχομένου τους. Λόγω αυτής της κατάληξης, υπάρχει το ενδεχόμενο σταδιακής μείωσης της διάθεσης περιεχομένου σε τηλεοπτικούς οργανισμούς, προκειμένου να αναπτύξουν, οι εταιρείες παραγωγής, τις δικές τους online υπηρεσίες ψυχαγωγίας. Άλλωστε, η διαδικασία υποτιτλισμού των έργων έχει απλοποιηθεί και η επιλογή, θα είναι πλέον στη διάθεση του χρήστη.
Άρα, μια τέτοια κίνηση, μήπως μας προϊδεάζει ώστε να θέσουμε υπό εξέταση και την πιθανότητα ενός κατακερματισμού του γνωστού τρίπτυχου: Ενημέρωση, Ψυχαγωγία, Επιμόρφωση, που έως τώρα υιοθετούσαν τα Μ.Μ.Ε, από την περίοδο έναρξης της λειτουργίας του ραδιοφώνου;
Αντιλαμβανόμαστε, ότι υπάρχει μια σειρά, εντελώς διαφορετικών, πραγμάτων που έχουμε να εξετάσουμε και να σκεφθούμε, για την δυναμική παρουσία των ελληνικών Μ.Μ.Ε. στο διαδίκτυο. Αντί να χάνουμε τον ωφέλιμο χρόνο με τις συντεχνιακές «επιδρομές» και τις επιβλαβείς παγιωμένες αντιλήψεις πολιτικών και συνδικαλιστών, ας εκμεταλλευτούμε τον διεθνή ορίζοντα του διαδικτύου. Σε μια περίοδο πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, σκεφθείτε πόσο εγκλωβισμένοι θα νοιώθαμε, αν δεν υπήρχαν οι λύσεις που προσφέρονται λόγω της ύπαρξης του;
Σίγουρα δεν θα βγουν όλοι κερδισμένοι. Ωστόσο, δεν θα βγουν όλοι, χαμένοι.
_________________________________________________
Σχόλια, προτάσεις και ιδέες ευπρόσδεκτες στον ειδικό χώρο σχολίων.
Για επικοινωνία και ενημερώσεις, εδώ: [email protected]
Η επέκταση για την εφαρμογή του αγγελιοσήμου στο διαδίκτυο, παρ’ όλες τις αδυναμίες και τις στρεβλώσεις που κουβαλάει, φαίνεται ότι παραμένει η επιδίωξη κάποιων προνομιακών ασφαλιστικών φορέων...
04 Νοεμβρίου 2010Η επέκταση για την εφαρμογή του αγγελιοσήμου στο διαδίκτυο, παρ’ όλες τις αδυναμίες και τις στρεβλώσεις που κουβαλάει, φαίνεται ότι παραμένει η επιδίωξη κάποιων προνομιακών ασφαλιστικών φορέων, παρεμποδίζοντας έτσι την δημιουργία και την καθιέρωση ενός πρωτογενούς δικαίου για τις υπηρεσίες του διαδικτύου, ο σκοπός του οποίου θα ήταν -μεταξύ άλλων- και η κάλυψη ασφαλιστικών αναγκών των εργαζομένων σε αυτό.Εννοείται, ότι σ’ ένα πλαίσιο νόμου για το διαδίκτυο, δεν χωρούν στοιχεία «εθνικής» περιχαράκωσης.
Αν, το αγγελιόσημο επεκταθεί στο διαδίκτυο, τότε, θα συνεχιστεί η δια βίου πάθηση επειδή κάποιοι συνδικαλιστές «ευγενών» ειδικοτήτων, θα μεταφέρουν τα «φορτία» της εξουσιομανούς συντεχνίας τους σε έναν χώρο στον οποίο, έως πριν από λίγο, δεν έδιναν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Ένα δεύτερο ζήτημα, το οποίο δεν συνδέεται με τις παραπάνω συντεχνιακές συμπεριφορές, είναι οι νομοπαρασκευαστικές επιτροπές. Τα άτομα που τις απαρτίζουν, συνηθίζουν να αγνοούν, εκουσίως ή ακουσίως, τις στοιχειώδεις τεχνολογικές εξελίξεις και εισηγούνται νομοθετικά πλαίσια τα οποία με τον καιρό ενδέχεται να ακυρωθούν από τη λειτουργία και τη χρήση των νέων τεχνολογιών. Και, οι μεν και, οι δε, από διαφορετική σκοπιά, δεν έχουν αντιληφθεί ότι, τα sites, ανεξαρτήτως περιεχομένου, στηρίζονται στην υποδομή του διαδικτύου του οποίου η λειτουργία δεν γνωρίζει δικαιοδοσία όπως αξιώνει η τοπική νομοθεσία μιας χώρας και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το Internet στερείται ενός διεθνούς ενιαίου νομικού πλαισίου.
Το διαδίκτυο δομήθηκε με τρόπο ώστε να επιτρέπεται η αθρόα συμμετοχή στην ελεύθερη έκφραση όλων των απόψεων, στη διακίνηση ιδεών, πληροφοριών και να είναι ανοιχτό στη δημόσια κριτική δίχως περιορισμούς. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κανόνες οι οποίοι ορίζονται υποχρεωτικώς από τους διαχειριστές ιστοσελίδων, στο πλαίσιο των νόμων της χώρας που δραστηριοποιούνται. Ωστόσο, η δημοκρατικότητα του μέσου και η ευελιξία του, παρέχουν σε κάθε διαχειριστή την δυνατότητα να επιλέξει σε ποιας χώρας το νομικό καθεστώς επιθυμεί να εντάξει τον ιστότοπο του ή, να τον μετακινήσει, από τη μια χώρα σε κάποια άλλη, αν θεωρήσει ότι, οι νόμοι της χώρας που δραστηριοποιείται, πλήττουν τα συμφέροντα του ή του περιορίζουν την ελευθερία έκφρασης.
Οι περισσότερες ιστοσελίδες ελληνικού περιεχομένου με διευθύνσεις οι οποίες καταλήγουν σε .gr, φιλοξενούνται σε servers του εξωτερικού. Τι σημαίνει αυτό; Ότι, η ιστοσελίδα και το αναρτημένο περιεχόμενο της, υπόκεινται παράλληλα στο νομικό καθεστώς της χώρας στης οποίας είναι εγκατεστημένος ο Server. Αν, λοιπόν, επεκταθεί η εφαρμογή του αγγελιοσήμου στο διαδίκτυο, πιθανολογείται ότι, την ίδια μέρα, οι διαχειριστές θα αλλάξουν -με ένα click- τόπο δραστηριότητας και θα ενταχθούν στο νομικό καθεστώς της χώρας του Server. Φυσικά, θα ακολουθήσουν κάποιες πρόσθετες διαδικασίες για την μεταφορά της έδρας και το θέμα θα κλείσει εκεί. Εκτός κι αν, κάποιοι, πιστεύουν ότι θα είναι σε θέση να επιβάλουν το αγγελιόσημο και στις ελληνικές διαφημίσεις που προβάλουν οι ξένοι οργανισμοί στα ελληνοποιημένα κείμενα τους και στις διάφορες υπηρεσίες τους κι ότι το μέτρο τους θα καλύψει τον διαδικτυακό ορίζοντα… Όμως, ας σοβαρευτούμε γιατί η διαδικτυακή περίοδος των Μ.Μ.Ε έχει ήδη ξεκινήσει δυναμικά για πολλούς ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς του εξωτερικού. Μάλιστα, προκειμένου να στηρίξουν την διαδικτυακή παρουσία τους, κάποιοι από αυτούς, μετέδιδαν τα προγράμματα τους πρώτα από την ιστοσελίδα τους και την επόμενη μέρα από τα συμβατικά μέσα μετάδοσης ραδιοτηλεοπτικού σήματος. Να επισημάνω ότι η προσπάθεια αυτή δεν είναι πρόσφατη. Ξεκίνησε προ πενταετίας. Στην χώρα μας, με εξαίρεση τα sites του ΣΚΑΪ και του ΑΝΤ1(δηλαδή, ελαχίστων), εφαρμογές όπως, On demand, Podcasting και Streaming, ακόμα δεν υποστηρίζονται από υπεύθυνους ελληνικών ιστοσελίδων Μ.Μ.Ε. Η νέα τεχνολογία και οι προσφερόμενες χρήσεις της, επιτάσσουν την ανάπτυξη και την δημιουργία όχι μόνο νέου ραδιοτηλεοπτικού περιεχομένου, αλλά και την αξιοποίηση του παλαιού -κατ’ έθος, παροπλισμένου υλικού. Πολλοί φορείς οπτικοακουστικού περιεχομένου (δημόσιοι και ιδιωτικοί), έχασαν ολόκληρη δεκαετία επειδή δεν ολοκλήρωσαν τα χρηματοδοτούμενα, από την Ε.Ε, έργα ψηφιακοποίησης των αρχείων τους. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι έχασαν ή καθυστέρησαν μια μοναδική ευκαιρία να αξιοποιήσουν το υλικό που ήδη είχαν στα χέρια τους, αλλά επίσης, μέσα από την ασάφεια των προθέσεων που δημιουργήθηκε, «πάγωσαν» και οι προσπάθειες για την παραγωγή νέου περιεχομένου οι οποίες, τώρα, απαιτούνται. Η ψηφιακή ζωή, όμως, συνεχίζεται και εκτός συνόρων. Με την έλευση του 2011 ξεκινάει η Google TV και μέσα στην επόμενη πενταετία προβλέπεται να ενταθεί η διαδικτυακή παρουσία των ξένων M.M.E.
Εμείς;… Όπως συνήθως, περί άλλων τυρβάζουμε! Αντί:
α) να χαράξουμε την φιλοσοφία και την στρατηγική για το πως θα είναι η παρουσία μας στο διαδικτυακό μιντιακό περιβάλλον,
β) να συστρατεύσουμε και να προετοιμάσουμε τους Έλληνες δημιουργούς για την παραγωγή -αμιγώς ελληνικού- οπτικοακουστικού και μουσικού περιεχομένου,
γ) με την κινητοποίηση δημιουργών και παραγωγών, να προετοιμαστούν στη συνέχεια οι ροές ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων και
δ) η Ελληνική πολιτεία και το αρμόδιο υπουργείο για τα Μ.Μ.Ε να ενσκήψουν επάνω σε τέτοια ζητήματα, προβληματιζόμαστε για την επιβολή του αγγελιοσήμου στο διαδίκτυο (;).
Ακόμα, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει το πόσο διαφορετικό θα είναι το μιντιακό τοπίο στο διαδίκτυο, το οποίο ουδεμία σχέση θα έχει με τους τωρινούς σχεδιασμούς ραδιοτηλεοπτικού προγράμματος κι ότι, εκείνοι που θα ωφεληθούν θα είναι οι κάτοχοι και δημιουργοί πρωτογενούς οπτικοακουστικού – μουσικού περιεχομένου. Ήδη οι κινηματογραφικές εταιρείες, εγκαταλείπουν την τεχνολογία blue ray την οποία υιοθέτησαν πριν από λίγο καιρό και στρέφονται πλέον στο διαδίκτυο για την διάχυση του περιεχομένου τους. Λόγω αυτής της κατάληξης, υπάρχει το ενδεχόμενο σταδιακής μείωσης της διάθεσης περιεχομένου σε τηλεοπτικούς οργανισμούς, προκειμένου να αναπτύξουν, οι εταιρείες παραγωγής, τις δικές τους online υπηρεσίες ψυχαγωγίας. Άλλωστε, η διαδικασία υποτιτλισμού των έργων έχει απλοποιηθεί και η επιλογή, θα είναι πλέον στη διάθεση του χρήστη.
Άρα, μια τέτοια κίνηση, μήπως μας προϊδεάζει ώστε να θέσουμε υπό εξέταση και την πιθανότητα ενός κατακερματισμού του γνωστού τρίπτυχου: Ενημέρωση, Ψυχαγωγία, Επιμόρφωση, που έως τώρα υιοθετούσαν τα Μ.Μ.Ε, από την περίοδο έναρξης της λειτουργίας του ραδιοφώνου;
Αντιλαμβανόμαστε, ότι υπάρχει μια σειρά, εντελώς διαφορετικών, πραγμάτων που έχουμε να εξετάσουμε και να σκεφθούμε, για την δυναμική παρουσία των ελληνικών Μ.Μ.Ε. στο διαδίκτυο. Αντί να χάνουμε τον ωφέλιμο χρόνο με τις συντεχνιακές «επιδρομές» και τις επιβλαβείς παγιωμένες αντιλήψεις πολιτικών και συνδικαλιστών, ας εκμεταλλευτούμε τον διεθνή ορίζοντα του διαδικτύου. Σε μια περίοδο πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, σκεφθείτε πόσο εγκλωβισμένοι θα νοιώθαμε, αν δεν υπήρχαν οι λύσεις που προσφέρονται λόγω της ύπαρξης του;
Σίγουρα δεν θα βγουν όλοι κερδισμένοι. Ωστόσο, δεν θα βγουν όλοι, χαμένοι.
_________________________________________________
Σχόλια, προτάσεις και ιδέες ευπρόσδεκτες στον ειδικό χώρο σχολίων.
Για επικοινωνία και ενημερώσεις, εδώ: [email protected]
