Ακολουθήστε μας στο Google news
- Πάντως κάθε καλή συνήθεια, έχει και τις αρνητικές της συνέπειες. Όπως το ότι μερικές φορές συντονίζομαι από πιο νωρίς και αναγκάζομαι να ακούω τον Γιάννη Πολίτη να τα... βάζει με την κάθε εξουσία. Τέλος πάντων. Κάπως έτσι όμως πήρε το αυτί μου το Dont Stop The World (την κομματάρα από το νέο δίσκο των Belle & Sebastian, μπορεί και το καλύτερο τους εδώ και δέκα χρόνια!) εν μέσω συνέντευξης υποψήφιου περιφερειάρχη Σγουρού. Το σφύριξα στον Κανελλόπουλο και το έβαλε και στο κεντρικό banner του site, χωρίς βέβαια να αποκαλύψει τις πηγές του.
- Ελπίζω να μην είχατε την ατυχία να το ακούσατε κι εσείς. Είναι πραγματικά απίστευτο, το πως αφαιρείται άμεσα όλη η μαγεία από ένα κομμάτι που δείχνει να του περισσεύει από παντού. Η ορθή pop είναι τελικά ασύμβατη με τον ορθόδοξο και στημένο πολιτικό λόγο. Μήπως είναι καλύτερα δηλαδή που ο ΣΚΑΪ εξοβέλισε την μουσική από το πρόγραμμα του; Λέμε τώρα δηλαδή...
- Παίξε κανά Λόττο θα μου πεις, αν θεωρείς ότι έχεις μουσικές ικανότητες, αλλά κι εγώ θα σου πω ότι το είχα προβλέψει το πρόβλημα που θα είχε πρώτος από όλους ο Γιάννης Ξανθούλης με την παύση πληρωμών προς την ΑΕΠΙ. Παρότι υπήρχαν αρκετές εκπομπές στο σταθμό που στήριζαν τη δυναμική τους στο συνδυασμό λόγου και μουσικής (Γκίζα, Ελληνοφρένεια...), στην εκπομπή του Ξανθούλη και παρά το ακέραιο και το καινοτόμο του λόγου του, που ποτέ δεν ξέπεσε σε μανιέρες και ηλίθια αστεία- η μουσική κατείχε σαφώς πρωταγωνιστικό ρόλο. Έδινε το στίγμα του Ξανθούλη για σχολιασμό της επικαιρότητας μέσα από αναδρομές σε άλλες εποχές και σε καλύτερες επικαιρότητες. Έντυνε τον συγγραφικό του λόγο περισσότερο σαν ένα original score παρά σαν μία συλλογή τραγουδιών σε ρόλο πρόχειρου soundtrack. Και τελικά η απουσία της μαθαίνουμε ότι υπήρξε η (εκ των βασικών) αιτία για να παύσει η εκπομπή μετά από είκοσι χρόνια.
- Σχεδόν κλείνει ο κύκλος των ραδιοφωνικών χρονογραφημάτων με αυτό τον τρόπο. Κάποια ελάχιστα έχουν μείνει στο Τρίτο Πρόγραμμα, αλλά έχω την αίσθηση ότι στροβιλίζονται γύρω από τα ίδια θέμματα και τις ίδιες εμμονές. Ο Τζούμας θα μπουρούσες να πεις ότι κάνει ένα διαφορετικού ύφους και στόχων καθημερινό χρονογράφημα, αλλά πλέον είναι τόσο καθημερινό που μάλλον δεν τηρούνται πλέον οι κατάλληλες αποστάσεις από γεγονότα και καταστάσεις. Όπως και να έχει πάντως η καθημερινότητα του Τζούμα είναι πολύ καλύτερη από αυτή άλλων πρωινών ραδιοφωνικών τύπων, που υποτίθεται κινούνται και αυτοί στις παρυφές της καλλιτεχνικής και πνευματικής σκέψης...
- Δια τούτο (και αν βάλω στην άκρη λόγους βιοπορισμού ή έστω εισροής εισοδημάτων, που τους θεωρώ θεμιτούς για οτιδήποτε αποφασίσει να κάνει ο καθένας), πάντοτε απορούσα τι στο καλό ήθελε και έμπλεξε ο Χρήστος Χωμενίδης με τα πίττουρα της πρωινής αθηναϊκής ραδιοφωνικής ζώνης, των ουρλιαχτών και της υπερβολής, των προβλημάτων του πολίτη και της προβληματικής του πεζοδρομίου. Θεωρώ λοιπόν προς τιμήν της συγγραφικής του τιμής το ότι δεν είναι καθόλου μα καθόλου- καλός σε αυτό το είδος ραδιοφώνου. Δυστυχώς όμως αντί να μένει στο ότι απλά δεν είναι καλός, αρκετές φορές προσπαθεί να μιμηθεί τους πρωτεργάτες της πρωινής ζώνης. Και εκεί είναι ακόμη χειρότερος...
- Δύο φορές (τουλάχιστον) συνέβη αυτό στην εβδομάδα που τελειώνει. Και οι δύο στο πλαίσιο των επίκαιρων συνεντεύξεων με υποψήφιους περιφερειάρχες και δημάρχους. Και οι δύο με υποψήφιους από τη Θεσσαλονίκη.
- Η πρώτη με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη. Το ότι θα κατάφερνε κάποιος να με προδιαθέσει θετικά υπέρ του Ψωμιάδη, ούτε που θα το φανταζόμουν. Η ερασιτεχνικά επιθετική όμως δημοσιογραφία του Χωμενίδη το πέτυχε. Ρωτάει ο Χωμενίδης τον Ψωμιάδη πως σχολιάζει το ότι ο Γιάννης Μπουτάρης χωρίζει την Θεσσαλονίκη σε δύο στρατόπεδα, σε αυτή των Ψωμιάδη- Παπαγεωργόπουλου και στην... άλλη Θεσσαλονίκη. Ο Ψωμιάδης (που σιγά μην μασήσει με κάτι τέτοια) συνδιάζοντας ξεκάθαρα την επαγγελματική (και όχι τυχόν κάποια άλλη) ιδιότητα του Μπουτάρη ως οινοποιού με την τάση του να βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους, απαντάει μάλλον μετριοπαθώς για τα δεδομένα του : δεν θα σχολιάσω την επιμονή του κ. Μπουτάρη να βάζει ταμπέλες στους ανθρώπους όπως στα κρασιά.
- Και ξαφνικά ο Χωμενίδης , που πλέον απ ότι φαίνεται πιάνει την είδηση και τον σαματά στον αέρα, αρχίζει να ορύεται (μόνος του στην κυριολεξία...) Ανακαλέστε αμέσως.... πως είναι δυνατόν να μιλάτε για κρασιά, ενώ ξέρετε ότι ο άνθρωπος είχε πρόβλημα αλκοολισμού και το παραδέχτηκε. Χυδαιολογήσατε, σας καλώ να ανακαλέσετε. Σε αυτή τη φάση ο Ψωμιάδης μάλλον απορεί που υπάρχουν πιο φθηνοί προβοκάτορες ακόμη και από αυτόν τον ίδιο... ξεκαθαρίζει ότι ο κ. Μπουτάρης συνεχίζει να είναι οινοποιός και δείχνει να μην έχει διάθεση να το τραβήξει το θέμα. Δεν το πιάσατε, μια άλλη φορά ίσως... είναι η τελευταία του φράση προς τον Χωμενίδη πριν κλείσει το τηλέφωνο με ηρεμία και κάθε άλλο παρά ειρωνικό τόνο, όπως ίσως θα νομίζετε τώρα που το διαβάζετε. Και το σκορ έγραψε ΔΗΜΑΓΩΓΙΚΗ ΔΕΞΙΑ- ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΝΟΗΣΗ 1-0 (με αυτογκόλ).
- Τα ίδια όμως και με τον Μπουτάρη δύο μέρες μετά. Αρχίζει ο ενημερωμένος και καλά πληροφορημένος πριν τη συνέντευξη Χωμενίδης την γνωστή παρλάτα προς τον Μπουτάρη, ότι και καλά τα επιτυχημένα κρασιά είναι του αδερφου του και όχι τα δικά του. Ήρεμος όπως πάντα, ο Γιάννης Μπουτάρης του εξηγεί ότι τα κρασιά του αδερφού του είναι περισσότερο προσιτά και μαζικής κατανάλωσης, ενώ τα δικά του ανώτερης ποιότητας και πιο ακριβά. Δηλαδή έχετε κρασιά τύπου μπουτίκ έχει έτοιμη τη θανατηφόρα ατάκα του ο συγγραφέας. Ε, ας το πούμε κι έτσι απαντάει ο Μπουτάρης. Α δηλαδή θέλετε να κάνετε. Μια πόλη μπουτίκ; Απευθύνεστε στην ελίτ; Στους λίγους;. Ψελλίζει δυο λογικά λόγια ο Γιάννης Μπουτάρης περί του ότι δεν μπορούμε να συνδέουμε πράγματα χάριν εντυπωσιασμού κλπ, αλλά τι να το κάνεις.... Ο πίνακας έγραψε και πάλι: ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΝΟΗΣΗ 0-3 (ακυρωμένο ματς, που κατωχυρώθηκε στον αντίπαλο). Για όλη την υπόλοιπη βδομάδα αποφάσισα να βγάλω τον Ant1 από τη μνήμη του ραδιοφώνου, για καλό και για κακό...
Δεν έχω αποφασίσει αν ακούω καθημερινά με τέτοια μανία την εκπομπή του Citizen/Γιαννακίδη στον Βήμα 99.5...
28 Οκτωβρίου 2010- Δεν έχω αποφασίσει αν ακούω καθημερινά με τέτοια μανία την εκπομπή του Citizen/Γιαννακίδη στον Βήμα 99.5 γιατί πραγματικά μου αρέσει τόσο ώστε να την ακούω με μανία ή γιατί μου προσφέρει μια κάποια αγαλλίαση το να ακούω κάποιον Παοκτσή να αναφέρεται έστω και έμμεσα σε καθημερινή βάση στον ΠΑΟΚ εντός Λεκανοπεδίου. Είναι σαν να αισθάνεσαι ότι κάπου υπάρχει μια αδελφή ψυχή ρε παιδί μου.- Πάντως κάθε καλή συνήθεια, έχει και τις αρνητικές της συνέπειες. Όπως το ότι μερικές φορές συντονίζομαι από πιο νωρίς και αναγκάζομαι να ακούω τον Γιάννη Πολίτη να τα... βάζει με την κάθε εξουσία. Τέλος πάντων. Κάπως έτσι όμως πήρε το αυτί μου το Dont Stop The World (την κομματάρα από το νέο δίσκο των Belle & Sebastian, μπορεί και το καλύτερο τους εδώ και δέκα χρόνια!) εν μέσω συνέντευξης υποψήφιου περιφερειάρχη Σγουρού. Το σφύριξα στον Κανελλόπουλο και το έβαλε και στο κεντρικό banner του site, χωρίς βέβαια να αποκαλύψει τις πηγές του.
- Ελπίζω να μην είχατε την ατυχία να το ακούσατε κι εσείς. Είναι πραγματικά απίστευτο, το πως αφαιρείται άμεσα όλη η μαγεία από ένα κομμάτι που δείχνει να του περισσεύει από παντού. Η ορθή pop είναι τελικά ασύμβατη με τον ορθόδοξο και στημένο πολιτικό λόγο. Μήπως είναι καλύτερα δηλαδή που ο ΣΚΑΪ εξοβέλισε την μουσική από το πρόγραμμα του; Λέμε τώρα δηλαδή...
- Παίξε κανά Λόττο θα μου πεις, αν θεωρείς ότι έχεις μουσικές ικανότητες, αλλά κι εγώ θα σου πω ότι το είχα προβλέψει το πρόβλημα που θα είχε πρώτος από όλους ο Γιάννης Ξανθούλης με την παύση πληρωμών προς την ΑΕΠΙ. Παρότι υπήρχαν αρκετές εκπομπές στο σταθμό που στήριζαν τη δυναμική τους στο συνδυασμό λόγου και μουσικής (Γκίζα, Ελληνοφρένεια...), στην εκπομπή του Ξανθούλη και παρά το ακέραιο και το καινοτόμο του λόγου του, που ποτέ δεν ξέπεσε σε μανιέρες και ηλίθια αστεία- η μουσική κατείχε σαφώς πρωταγωνιστικό ρόλο. Έδινε το στίγμα του Ξανθούλη για σχολιασμό της επικαιρότητας μέσα από αναδρομές σε άλλες εποχές και σε καλύτερες επικαιρότητες. Έντυνε τον συγγραφικό του λόγο περισσότερο σαν ένα original score παρά σαν μία συλλογή τραγουδιών σε ρόλο πρόχειρου soundtrack. Και τελικά η απουσία της μαθαίνουμε ότι υπήρξε η (εκ των βασικών) αιτία για να παύσει η εκπομπή μετά από είκοσι χρόνια.- Σχεδόν κλείνει ο κύκλος των ραδιοφωνικών χρονογραφημάτων με αυτό τον τρόπο. Κάποια ελάχιστα έχουν μείνει στο Τρίτο Πρόγραμμα, αλλά έχω την αίσθηση ότι στροβιλίζονται γύρω από τα ίδια θέμματα και τις ίδιες εμμονές. Ο Τζούμας θα μπουρούσες να πεις ότι κάνει ένα διαφορετικού ύφους και στόχων καθημερινό χρονογράφημα, αλλά πλέον είναι τόσο καθημερινό που μάλλον δεν τηρούνται πλέον οι κατάλληλες αποστάσεις από γεγονότα και καταστάσεις. Όπως και να έχει πάντως η καθημερινότητα του Τζούμα είναι πολύ καλύτερη από αυτή άλλων πρωινών ραδιοφωνικών τύπων, που υποτίθεται κινούνται και αυτοί στις παρυφές της καλλιτεχνικής και πνευματικής σκέψης...
- Δια τούτο (και αν βάλω στην άκρη λόγους βιοπορισμού ή έστω εισροής εισοδημάτων, που τους θεωρώ θεμιτούς για οτιδήποτε αποφασίσει να κάνει ο καθένας), πάντοτε απορούσα τι στο καλό ήθελε και έμπλεξε ο Χρήστος Χωμενίδης με τα πίττουρα της πρωινής αθηναϊκής ραδιοφωνικής ζώνης, των ουρλιαχτών και της υπερβολής, των προβλημάτων του πολίτη και της προβληματικής του πεζοδρομίου. Θεωρώ λοιπόν προς τιμήν της συγγραφικής του τιμής το ότι δεν είναι καθόλου μα καθόλου- καλός σε αυτό το είδος ραδιοφώνου. Δυστυχώς όμως αντί να μένει στο ότι απλά δεν είναι καλός, αρκετές φορές προσπαθεί να μιμηθεί τους πρωτεργάτες της πρωινής ζώνης. Και εκεί είναι ακόμη χειρότερος...- Δύο φορές (τουλάχιστον) συνέβη αυτό στην εβδομάδα που τελειώνει. Και οι δύο στο πλαίσιο των επίκαιρων συνεντεύξεων με υποψήφιους περιφερειάρχες και δημάρχους. Και οι δύο με υποψήφιους από τη Θεσσαλονίκη.
- Η πρώτη με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη. Το ότι θα κατάφερνε κάποιος να με προδιαθέσει θετικά υπέρ του Ψωμιάδη, ούτε που θα το φανταζόμουν. Η ερασιτεχνικά επιθετική όμως δημοσιογραφία του Χωμενίδη το πέτυχε. Ρωτάει ο Χωμενίδης τον Ψωμιάδη πως σχολιάζει το ότι ο Γιάννης Μπουτάρης χωρίζει την Θεσσαλονίκη σε δύο στρατόπεδα, σε αυτή των Ψωμιάδη- Παπαγεωργόπουλου και στην... άλλη Θεσσαλονίκη. Ο Ψωμιάδης (που σιγά μην μασήσει με κάτι τέτοια) συνδιάζοντας ξεκάθαρα την επαγγελματική (και όχι τυχόν κάποια άλλη) ιδιότητα του Μπουτάρη ως οινοποιού με την τάση του να βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους, απαντάει μάλλον μετριοπαθώς για τα δεδομένα του : δεν θα σχολιάσω την επιμονή του κ. Μπουτάρη να βάζει ταμπέλες στους ανθρώπους όπως στα κρασιά.
- Και ξαφνικά ο Χωμενίδης , που πλέον απ ότι φαίνεται πιάνει την είδηση και τον σαματά στον αέρα, αρχίζει να ορύεται (μόνος του στην κυριολεξία...) Ανακαλέστε αμέσως.... πως είναι δυνατόν να μιλάτε για κρασιά, ενώ ξέρετε ότι ο άνθρωπος είχε πρόβλημα αλκοολισμού και το παραδέχτηκε. Χυδαιολογήσατε, σας καλώ να ανακαλέσετε. Σε αυτή τη φάση ο Ψωμιάδης μάλλον απορεί που υπάρχουν πιο φθηνοί προβοκάτορες ακόμη και από αυτόν τον ίδιο... ξεκαθαρίζει ότι ο κ. Μπουτάρης συνεχίζει να είναι οινοποιός και δείχνει να μην έχει διάθεση να το τραβήξει το θέμα. Δεν το πιάσατε, μια άλλη φορά ίσως... είναι η τελευταία του φράση προς τον Χωμενίδη πριν κλείσει το τηλέφωνο με ηρεμία και κάθε άλλο παρά ειρωνικό τόνο, όπως ίσως θα νομίζετε τώρα που το διαβάζετε. Και το σκορ έγραψε ΔΗΜΑΓΩΓΙΚΗ ΔΕΞΙΑ- ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΝΟΗΣΗ 1-0 (με αυτογκόλ).
- Τα ίδια όμως και με τον Μπουτάρη δύο μέρες μετά. Αρχίζει ο ενημερωμένος και καλά πληροφορημένος πριν τη συνέντευξη Χωμενίδης την γνωστή παρλάτα προς τον Μπουτάρη, ότι και καλά τα επιτυχημένα κρασιά είναι του αδερφου του και όχι τα δικά του. Ήρεμος όπως πάντα, ο Γιάννης Μπουτάρης του εξηγεί ότι τα κρασιά του αδερφού του είναι περισσότερο προσιτά και μαζικής κατανάλωσης, ενώ τα δικά του ανώτερης ποιότητας και πιο ακριβά. Δηλαδή έχετε κρασιά τύπου μπουτίκ έχει έτοιμη τη θανατηφόρα ατάκα του ο συγγραφέας. Ε, ας το πούμε κι έτσι απαντάει ο Μπουτάρης. Α δηλαδή θέλετε να κάνετε. Μια πόλη μπουτίκ; Απευθύνεστε στην ελίτ; Στους λίγους;. Ψελλίζει δυο λογικά λόγια ο Γιάννης Μπουτάρης περί του ότι δεν μπορούμε να συνδέουμε πράγματα χάριν εντυπωσιασμού κλπ, αλλά τι να το κάνεις.... Ο πίνακας έγραψε και πάλι: ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΝΟΗΣΗ 0-3 (ακυρωμένο ματς, που κατωχυρώθηκε στον αντίπαλο). Για όλη την υπόλοιπη βδομάδα αποφάσισα να βγάλω τον Ant1 από τη μνήμη του ραδιοφώνου, για καλό και για κακό...
