Ακολουθήστε μας στο Google news
Κάθε μέρα
κάθε σελίδα που γυρίζει
άλλα γράφει πάνω της τη μια μέρα το χρέος μου φθάνει τα 135 δισ δια 11.000.000 νοματαίους
την άλλη ουπς 145 δις
είχε γίνει ένα μικρό στατιστικό λαθάκι,
μια ακόμα μαύρη τρυπούλα βγήκε στο φως.
Στην άλλη μου σελίδα επόμενη της προηγούμενης μεγαλώνει το έλλειμμά μου κάθε μέρα
και κάτι το νέον όχι απαραιτήτως και ωραίον προστίθεται στην ζωή μου αφαιρώντας της κάτι.
Στη ζωή σας.
Προστίθεται αίφνης το κόμμα της Ντόρας θέλει κι αυτό να μας αφαιρέσει λίγο εισόδημα.
Προστίθενται κι άλλα ψέματα για το Μνημόνιο.
Τα σημερινά είναι τα αληθινά, τα χθεσινά ήταν τα ψεύτικα.
Κι αύριο.
Άλλα νέα μεγέθη για το Μνημόνιο θα διαψεύσουν τα σημερινά, για την αλήθεια των οποίων
εκατοντάδες παπαγαλάκια σκίζονταν έως μόλις πριν πέντε λεπτά.
Χλιαρή λάσπη αυτόν τον χλιαρό Νοέμβρη του σκληρού 2010.
Έως να βγει το 2011 η ανεργία θα έχει φτάσει στο 15 (σημερινή πρόβλεψη. Η χτεσινή μιλούσε για 12.
Αλλά είπαμε η κάθε νέα σελίδα, διαψεύδει την προηγούμενη).
Όλα εις μάτην. Μεγέθη, νούμερα, ποσοστά, επιτόκια, σπρεντ, μεταβλητές, εκτιμήσεις, ντιρεκτίβες, δεσμεύσεις,
προβλέψεις, όλα εις μάτην, αλήθειες και ψέματα, δηλώσεις, υποσχέσεις, μέτρα κι άλλα μέτρα, όλα εις μάτην.
Αν βγει ποτέ η χώρα απ'αυτόν τον λαβύρινθο των τούνελ, των μνημονίων, των συμφωνιών, των απειλών και των
κινδύνων,
αν βγει ποτέ, θα χρωστάει τέσσερις φορές παραπάνω απ' όσα χρωστάει έως τώρα, έχοντας πληρώσει στο
μεταξύ δεκατέσσερις φορές τις υποχρεώσεις της.
Ουδείς γλυτώνει από τους τοκογλύφους
Ουδείς,
ούτε οι διεφθαρμένοι Ιρλανδοί, ούτε οι τεμπέληδες Πορτογάλοι, ούτε οι άμυαλοι Ισπανοί, ούτε οι Ιταλοί που
τα φάγαμε μαζί, οι Βέλγοι, οι Γάλλοι, ουδείς δύναται να αντέξει τέτοιο βάρος
και τόσον δρόμο
να το κουβαλάει.
Να το κουβαλάει κι αυτό να μεγαλώνει.
Διότι αέρα θα πληρώνουμε τα επόμενα είκοσι τριάντα χρόνια δυο γενιές αέρα σε μια φούσκα που όλο και
θα φουσκώνει.
Παράλογο;
Ακριβώς.
Διότι το πρόβλημα δεν είναι το έλλειμμα (η Αγγλία, η Γερμανία κι άλλες δέκα χώρες έχουν μεγαλύτερο απ'το δικό μας). Ούτε το χρέος οι ΗΠΑ χρωστούν τρισεκατομμύρια, το ζητούμενο είναι με όχημα τη λογιστική οικονομία της δημιουργικής λογιστικής όσο και την πραγματική οικονομία της φρίκης να διαμορφωθούν και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ συνθήκες εργασίας όπως εκείνες πριν το 1917 και κοινωνίες όπως εκείνες πριν το 1793.
Χθες ο Ομπάμιας πάγωσε τους μισθούς στο (ογκοδέστατο) δημόσιο τομέα για δύο έτη.
Ο δρόμος πλέον που ξέφρενη πλέον διατρέχει παγκοσμίως η άρχουσα τάξη οδηγεί τους πάντες στο φρενοκομείο,
στον πόλεμο, στο έρεβος. Είκοσι χρόνια τώρα βαδίζουμε (μας σέρνουν) σε αυτόν τον δρόμο: ροκανίζουμε τον πλα
νήτη, βομβαρδίζοντας και διαλύοντας χώρες, κλέπτονται τα εισοδήματα όλων όσοι παράγουν τον πλούτο ενώ
ένα καθεστώς ολοκληρωτικής προπαγάνδας και τηλεοπτικής τυραννίδας μας έχουν αιχμαλωτίσει σε μια παγίδα
πολιτισμικής και πολιτικής αφασίας ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Είκοσι χρόνια σε αυτόν τον μονόδρομο με ειδοποιό πλέον διαφορά την αύξηση σε κλίμακα γεωμετρικής προόδου της ταχύτητας με την οποία "μας τρέχουν" προς τον όλεθρο...
Κι έτσι αισχρότατο πια προβάλλει
μπροστά μας το δίλημμα της Σκύλλας: τριάντα χρόνια στο τούνελ ή της Χάρυβδης:
ξαφνικός θάνατος...
Ούτε το ένα ούτε το άλλο,
θα μας ξαναπάει σε εκλογές ο Γιωργάκης και το 3,5 του εκλογικού σώματος θα αποφανθεί με τρόπο απολύτως κατανοητόν στον κ. Πεταλωτή...
Πάει καιρός που έχω να γράψω στο e-tetRadio
15 Δεκεμβρίου 2011Πάει καιρός που έχω να γράψω στο e-tetRadio, γυρίζει τις σελίδες του χωρίς εμένα.Κάθε μέρα
κάθε σελίδα που γυρίζει
άλλα γράφει πάνω της τη μια μέρα το χρέος μου φθάνει τα 135 δισ δια 11.000.000 νοματαίους
την άλλη ουπς 145 δις
είχε γίνει ένα μικρό στατιστικό λαθάκι,
μια ακόμα μαύρη τρυπούλα βγήκε στο φως.
Στην άλλη μου σελίδα επόμενη της προηγούμενης μεγαλώνει το έλλειμμά μου κάθε μέρα
και κάτι το νέον όχι απαραιτήτως και ωραίον προστίθεται στην ζωή μου αφαιρώντας της κάτι.
Στη ζωή σας.
Προστίθεται αίφνης το κόμμα της Ντόρας θέλει κι αυτό να μας αφαιρέσει λίγο εισόδημα.Προστίθενται κι άλλα ψέματα για το Μνημόνιο.
Τα σημερινά είναι τα αληθινά, τα χθεσινά ήταν τα ψεύτικα.
Κι αύριο.
Άλλα νέα μεγέθη για το Μνημόνιο θα διαψεύσουν τα σημερινά, για την αλήθεια των οποίων
εκατοντάδες παπαγαλάκια σκίζονταν έως μόλις πριν πέντε λεπτά.
Χλιαρή λάσπη αυτόν τον χλιαρό Νοέμβρη του σκληρού 2010.
Έως να βγει το 2011 η ανεργία θα έχει φτάσει στο 15 (σημερινή πρόβλεψη. Η χτεσινή μιλούσε για 12.
Αλλά είπαμε η κάθε νέα σελίδα, διαψεύδει την προηγούμενη).
Όλα εις μάτην. Μεγέθη, νούμερα, ποσοστά, επιτόκια, σπρεντ, μεταβλητές, εκτιμήσεις, ντιρεκτίβες, δεσμεύσεις,προβλέψεις, όλα εις μάτην, αλήθειες και ψέματα, δηλώσεις, υποσχέσεις, μέτρα κι άλλα μέτρα, όλα εις μάτην.
Αν βγει ποτέ η χώρα απ'αυτόν τον λαβύρινθο των τούνελ, των μνημονίων, των συμφωνιών, των απειλών και των
κινδύνων,
αν βγει ποτέ, θα χρωστάει τέσσερις φορές παραπάνω απ' όσα χρωστάει έως τώρα, έχοντας πληρώσει στο
μεταξύ δεκατέσσερις φορές τις υποχρεώσεις της.
Ουδείς γλυτώνει από τους τοκογλύφους
Ουδείς,
ούτε οι διεφθαρμένοι Ιρλανδοί, ούτε οι τεμπέληδες Πορτογάλοι, ούτε οι άμυαλοι Ισπανοί, ούτε οι Ιταλοί που
τα φάγαμε μαζί, οι Βέλγοι, οι Γάλλοι, ουδείς δύναται να αντέξει τέτοιο βάρος
και τόσον δρόμο
να το κουβαλάει.
Να το κουβαλάει κι αυτό να μεγαλώνει.
Διότι αέρα θα πληρώνουμε τα επόμενα είκοσι τριάντα χρόνια δυο γενιές αέρα σε μια φούσκα που όλο και
θα φουσκώνει.
Παράλογο;
Ακριβώς.
Διότι το πρόβλημα δεν είναι το έλλειμμα (η Αγγλία, η Γερμανία κι άλλες δέκα χώρες έχουν μεγαλύτερο απ'το δικό μας). Ούτε το χρέος οι ΗΠΑ χρωστούν τρισεκατομμύρια, το ζητούμενο είναι με όχημα τη λογιστική οικονομία της δημιουργικής λογιστικής όσο και την πραγματική οικονομία της φρίκης να διαμορφωθούν και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ συνθήκες εργασίας όπως εκείνες πριν το 1917 και κοινωνίες όπως εκείνες πριν το 1793.Χθες ο Ομπάμιας πάγωσε τους μισθούς στο (ογκοδέστατο) δημόσιο τομέα για δύο έτη.
Ο δρόμος πλέον που ξέφρενη πλέον διατρέχει παγκοσμίως η άρχουσα τάξη οδηγεί τους πάντες στο φρενοκομείο,
στον πόλεμο, στο έρεβος. Είκοσι χρόνια τώρα βαδίζουμε (μας σέρνουν) σε αυτόν τον δρόμο: ροκανίζουμε τον πλα
νήτη, βομβαρδίζοντας και διαλύοντας χώρες, κλέπτονται τα εισοδήματα όλων όσοι παράγουν τον πλούτο ενώ
ένα καθεστώς ολοκληρωτικής προπαγάνδας και τηλεοπτικής τυραννίδας μας έχουν αιχμαλωτίσει σε μια παγίδα
πολιτισμικής και πολιτικής αφασίας ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Είκοσι χρόνια σε αυτόν τον μονόδρομο με ειδοποιό πλέον διαφορά την αύξηση σε κλίμακα γεωμετρικής προόδου της ταχύτητας με την οποία "μας τρέχουν" προς τον όλεθρο...Κι έτσι αισχρότατο πια προβάλλει
μπροστά μας το δίλημμα της Σκύλλας: τριάντα χρόνια στο τούνελ ή της Χάρυβδης:
ξαφνικός θάνατος...
Ούτε το ένα ούτε το άλλο,
θα μας ξαναπάει σε εκλογές ο Γιωργάκης και το 3,5 του εκλογικού σώματος θα αποφανθεί με τρόπο απολύτως κατανοητόν στον κ. Πεταλωτή...
