Ακολουθήστε μας στο Google news
Επειδή η μουσική είναι εκ των ων ουκ άνευ, διαβάστε τι έγινε στις συναυλίες της Λένας Πλάτωνος και των Mark Lanegan / Isobel Campbell. Και φυσικά συνεχίζουμε την (καθημερινή) αντίστροφη μέτρηση για τα άλμπουμ της χρονιάς - εδώ.
Για την πρωτοβουλία μας με τη θεραπευτική κοινότητα ΣΤΡΟΦΗ θα έχουμε να σας πούμε περισσότερα σήμερα το απόγευμα, με τις ακριβείς ώρες των εκπομπών.
Το κενό του Freedom 88,9 έρχεται να καλύψει ο ανανεωμένος Ατλαντίς 105,2 που ξεκίνησε σήμερα εκπομπές - διαβάστε το ρεπορτάζ μας.
Έγραφα το Σάββατο στο τετΡΑΔΙΟ της Ελευθεροτυπίας τα εξής:
Δεν ξέρω πώς ακριβώς λειτουργούν στον όμιλο Αλαφούζου, μερικές φορές όμως μου κάνει εντύπωση. Πώς είναι δυνατόν να καταργείς ένα σταθμό όπως ο Freedom 88,9 με ακροαματικότητα 4,6 και ο οποίος παρουσίαζε συνεχή άνοδο; Και να τον αλλάζεις άρδην μεταδίδοντας, πλέον, εκ διαμέτρου αντίθετα τραγούδια; Από τις Τρύπες κατευθείαν στη Δέσποινα Βανδή και οι φανατικοί ακροατές θα υπέστησαν σοκ. Ισως επειδή στον όμιλο Αλαφούζου ανήκει και ο (κοινού μουσικού προσανατολισμού) Μελωδία 99,2 το εγχείρημα του Freedom να μην ήταν και τόσο αξιοποιήσιμο εμπορικά. Τι τους έλειπε λοιπόν, ένα ραδιόφωνο με ποπ και λαϊκά. Αυτό έφτιαξαν. Θα το τρέχει ο Νίκος Νικολακόπουλος, πρώην διευθυντής του Sfera 102,2 (ανέκαθεν με λαϊκό-ποπ ρεπερτόριο) και εμπνευστής του λαϊκού Derti 98,6. Ο κ. Νικολακόπουλος, λοιπόν, πήρε μετεγγραφή για το Φάληρο (από την Imako του Πέτρου Κωστόπουλου) και ανέλαβε τα μουσικά ραδιόφωνα του Αλαφούζου - Μελωδία 99,2/Red 96,3/Freedom 88,9. Σκεφτείτε εκφυλισμός στην εποχή του Γιώργου Παπανδρέου και του ΔΝΤ: Τη διεύθυνση του Μελωδία 99,2, ενός ραδιοσταθμού-προπύργιο για το καλό ελληνικό τραγούδι, να την κρατάει κάποιος άνθρωπος που συγχρωτίζεται μουσικά με Βισσο-Βανδήδες, Sfakiana-κηδες και Gonidi-δες. Ξεπεσμός.
Δεν ξέρω, το γράφει και ο Σπύρος Σεραφείμ στη στήλη του, πιθανότατα να αλλάξουν το ρεπερτόριο στη συχνότητα των 88,9. Ίδωμεν. Ιδού λοιπόν ένα mail που μου έστειλε μία αναγνώστρια, από τις πιστές ακροάτριες (υποθέτω) του Μελωδία. Η ίδια έβαλε τον τίτλο "Eλεύθερος Μελωδία και όχι ο Freedom στον Μελωδία". Έχει πολύ ενδιαφέρον, διαβάστε το:
Είναι προφανής η τάση freedom-ο-ποίησης του Μελωδία 99,2 τους τελευταίους μήνες. Οι λίστες του σαββατοκύριακου βρίθουν επαναλήψεων τραγουδιών που ο Μελωδία δεν μεταδίδει. Ή καλύτερα- δεν μετέδιδε. Γιατί τώρα εκεί που ακούς, νιώθεις σα να έρχεται ένα χέρι και να οδηγεί το χέρι του παραγωγού να πατήσει το play σε τραγούδια που δεν μπορεί να υποστηρίξει γιατί...γιατί δεν είναι "Μελωδία". Κι όταν λέμε Μελωδία, αναφερόμαστε σε ανθρώπους με γνώσεις, γούστο και επιλογή, ανθρώπους που δεν κατευθύνονται από κάποιον, αναφερόμαστε σε ανθρώπους γενικώς και όχι σε λίστες. Τα Σαββατοκύριακα άνθρωποι δεν υπάρχουν, αλλά μαζί με αυτούς λείπει και η "γραμμή" του Μελωδία που ξέραμε. Λείπει ο Μελωδία που ξέρουμε.
Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί που αγαπάμε, που τους νιώθουμε "δικούς" μας, το ξέρω, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μαγαζάκια που κάποιος τα άνοιξε για να εξασφαλίσει τα "προς το ζην" (των απογόνων του). Σεβαστό. Σεβαστό και το δέσιμο των ακροατών. Κι όσο σεβαστή ήταν η στενοχώρια των ακροατών για την αποχώρηση του Ιωάννου και των υπόλοιπων παραγωγών από τον Μελωδία, άλλο τόσο σεβαστή είναι και η απογοήτευση των ακροατών για το κλείσιμο του Freedom.
Ο Freedom και ο Μελωδία, λοιπόν, μαγαζάκια είναι. Διαφορετικά από πολλές απόψεις. Με μόνα κοινά σημεία την ιδιοκτησία και τη διεύθυνση. Τίποτα άλλο. Διαφορετικό ρεπερτόριο, διαφορετική ιστορία, διαφορετικό κοινό. Και νομίζω ότι οι ακροατές αντιλαμβάνονται ότι η ομοιότητα είναι παντελώς θεωρητική.
Ο Freedom "έπρεπε" να κλείσει. Το κοινό του "πρέπει" να πάει στον Μελωδία. Ο Μελωδία "πρέπει" να αλλάξει. Γιατί; Πιστεύει κάποιος ότι το 4,6 του Freedom θα προστεθεί στο 5,6 του Μελωδία; Ο Μελωδία δεν έχει ένα τυπικό ακροατήριο. Οι ακροατές θέλουν εκπομπές, θέλουν να ακούν ραδιόφωνο (όχι τραγουδάκια στη σειρά), εκπομπές με ψυχή, με άποψη. Οι άνθρωποι είναι η ψυχή του Μελωδία. Οι άνθρωποι και η αισθητική τους. Ή οι άνθρωποι που μπορούν να ακολουθήσουν την αισθητική που διαμόρφωσε ο Μελωδία.
Η αφορμή γι' αυτές τις λέξεις ήταν η βραδιά "Freedom-δία" το βράδυ της Δευτέρας. "Ακροατές του freedom, συντονιστείτε στον Μελωδία και κερδίστε προσκλήσεις". Το βρίσκω γελοίο. Νέοι οι περισσότεροι καλλιτέχνες που κλήθηκαν να τραγουδήσουν στον "Σταυρό του Νότου", στην βραδιά του Μελωδία (;). Στη βραδιά που ελάχιστα σου "αποδείκνυαν" ότι έχεις έρθει σε πάρτυ του Μελωδία. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο μουσικό κομμάτι (που αν μη τι άλλο είναι σημαντικό). Αναφέρομαι και στο κομμάτι των ίδιων των καλλιτεχνών που δεν παρέλειπαν να αναφέρουν τον Freedom (ναι, εντάξει, επαναλαμβάνω, δέχομαι την απογοήτευση για το κλείσιμο του Freedom, αλλά πραγματικά οι περισσότεροι καλλιτέχνες ένιωθα ότι δεν είχαν ενημερωθεί ποιός σταθμός τους φιλοξενούσε). Σκοπός μου δεν είναι να θίξω τους καλλιτέχνες, άλλωστε, αρκετούς από αυτούς εκτιμώ.
Νομίζω, θα ήταν προτιμότερο να γίνει μια βραδιά Freedom, φόρος τιμής στην "ελευθερία" του σταθμού. Με ακροατές του Freedom. Με καλλιτέχνες που θα γνωρίζουν για ποιόν σταθμό έχουν κληθεί να τραγουδήσουν. Και δεν θα ήταν τόσο προλητική η "κακία" για "άλλους" σταθμούς. Ας μην το ονόμαζαν "βραδιά Μελωδία". Γιατί δεν ήταν βραδιά Μελωδία. Μνημόσυνο ήταν.
(Εύχομαι να μη γίνει μνημόσυνο και για τον Μελωδία. Ελευθερία στον Μελωδία. Ελευθερία χωρίς εισαγωγικά. Ο Freedom ας βρει τον δρόμο του κάπου αλλού. Τον δικό του δρόμο...)
E.
Μία άποψη και ένα mail
12 Δεκεμβρίου 2010updateΕπειδή η μουσική είναι εκ των ων ουκ άνευ, διαβάστε τι έγινε στις συναυλίες της Λένας Πλάτωνος και των Mark Lanegan / Isobel Campbell. Και φυσικά συνεχίζουμε την (καθημερινή) αντίστροφη μέτρηση για τα άλμπουμ της χρονιάς - εδώ.
Για την πρωτοβουλία μας με τη θεραπευτική κοινότητα ΣΤΡΟΦΗ θα έχουμε να σας πούμε περισσότερα σήμερα το απόγευμα, με τις ακριβείς ώρες των εκπομπών.
Το κενό του Freedom 88,9 έρχεται να καλύψει ο ανανεωμένος Ατλαντίς 105,2 που ξεκίνησε σήμερα εκπομπές - διαβάστε το ρεπορτάζ μας.
____________________________
Έγραφα το Σάββατο στο τετΡΑΔΙΟ της Ελευθεροτυπίας τα εξής:
Δεν ξέρω πώς ακριβώς λειτουργούν στον όμιλο Αλαφούζου, μερικές φορές όμως μου κάνει εντύπωση. Πώς είναι δυνατόν να καταργείς ένα σταθμό όπως ο Freedom 88,9 με ακροαματικότητα 4,6 και ο οποίος παρουσίαζε συνεχή άνοδο; Και να τον αλλάζεις άρδην μεταδίδοντας, πλέον, εκ διαμέτρου αντίθετα τραγούδια; Από τις Τρύπες κατευθείαν στη Δέσποινα Βανδή και οι φανατικοί ακροατές θα υπέστησαν σοκ. Ισως επειδή στον όμιλο Αλαφούζου ανήκει και ο (κοινού μουσικού προσανατολισμού) Μελωδία 99,2 το εγχείρημα του Freedom να μην ήταν και τόσο αξιοποιήσιμο εμπορικά. Τι τους έλειπε λοιπόν, ένα ραδιόφωνο με ποπ και λαϊκά. Αυτό έφτιαξαν. Θα το τρέχει ο Νίκος Νικολακόπουλος, πρώην διευθυντής του Sfera 102,2 (ανέκαθεν με λαϊκό-ποπ ρεπερτόριο) και εμπνευστής του λαϊκού Derti 98,6. Ο κ. Νικολακόπουλος, λοιπόν, πήρε μετεγγραφή για το Φάληρο (από την Imako του Πέτρου Κωστόπουλου) και ανέλαβε τα μουσικά ραδιόφωνα του Αλαφούζου - Μελωδία 99,2/Red 96,3/Freedom 88,9. Σκεφτείτε εκφυλισμός στην εποχή του Γιώργου Παπανδρέου και του ΔΝΤ: Τη διεύθυνση του Μελωδία 99,2, ενός ραδιοσταθμού-προπύργιο για το καλό ελληνικό τραγούδι, να την κρατάει κάποιος άνθρωπος που συγχρωτίζεται μουσικά με Βισσο-Βανδήδες, Sfakiana-κηδες και Gonidi-δες. Ξεπεσμός.Δεν ξέρω, το γράφει και ο Σπύρος Σεραφείμ στη στήλη του, πιθανότατα να αλλάξουν το ρεπερτόριο στη συχνότητα των 88,9. Ίδωμεν. Ιδού λοιπόν ένα mail που μου έστειλε μία αναγνώστρια, από τις πιστές ακροάτριες (υποθέτω) του Μελωδία. Η ίδια έβαλε τον τίτλο "Eλεύθερος Μελωδία και όχι ο Freedom στον Μελωδία". Έχει πολύ ενδιαφέρον, διαβάστε το:
Είναι προφανής η τάση freedom-ο-ποίησης του Μελωδία 99,2 τους τελευταίους μήνες. Οι λίστες του σαββατοκύριακου βρίθουν επαναλήψεων τραγουδιών που ο Μελωδία δεν μεταδίδει. Ή καλύτερα- δεν μετέδιδε. Γιατί τώρα εκεί που ακούς, νιώθεις σα να έρχεται ένα χέρι και να οδηγεί το χέρι του παραγωγού να πατήσει το play σε τραγούδια που δεν μπορεί να υποστηρίξει γιατί...γιατί δεν είναι "Μελωδία". Κι όταν λέμε Μελωδία, αναφερόμαστε σε ανθρώπους με γνώσεις, γούστο και επιλογή, ανθρώπους που δεν κατευθύνονται από κάποιον, αναφερόμαστε σε ανθρώπους γενικώς και όχι σε λίστες. Τα Σαββατοκύριακα άνθρωποι δεν υπάρχουν, αλλά μαζί με αυτούς λείπει και η "γραμμή" του Μελωδία που ξέραμε. Λείπει ο Μελωδία που ξέρουμε.Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί που αγαπάμε, που τους νιώθουμε "δικούς" μας, το ξέρω, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μαγαζάκια που κάποιος τα άνοιξε για να εξασφαλίσει τα "προς το ζην" (των απογόνων του). Σεβαστό. Σεβαστό και το δέσιμο των ακροατών. Κι όσο σεβαστή ήταν η στενοχώρια των ακροατών για την αποχώρηση του Ιωάννου και των υπόλοιπων παραγωγών από τον Μελωδία, άλλο τόσο σεβαστή είναι και η απογοήτευση των ακροατών για το κλείσιμο του Freedom.
Ο Freedom και ο Μελωδία, λοιπόν, μαγαζάκια είναι. Διαφορετικά από πολλές απόψεις. Με μόνα κοινά σημεία την ιδιοκτησία και τη διεύθυνση. Τίποτα άλλο. Διαφορετικό ρεπερτόριο, διαφορετική ιστορία, διαφορετικό κοινό. Και νομίζω ότι οι ακροατές αντιλαμβάνονται ότι η ομοιότητα είναι παντελώς θεωρητική.
Ο Freedom "έπρεπε" να κλείσει. Το κοινό του "πρέπει" να πάει στον Μελωδία. Ο Μελωδία "πρέπει" να αλλάξει. Γιατί; Πιστεύει κάποιος ότι το 4,6 του Freedom θα προστεθεί στο 5,6 του Μελωδία; Ο Μελωδία δεν έχει ένα τυπικό ακροατήριο. Οι ακροατές θέλουν εκπομπές, θέλουν να ακούν ραδιόφωνο (όχι τραγουδάκια στη σειρά), εκπομπές με ψυχή, με άποψη. Οι άνθρωποι είναι η ψυχή του Μελωδία. Οι άνθρωποι και η αισθητική τους. Ή οι άνθρωποι που μπορούν να ακολουθήσουν την αισθητική που διαμόρφωσε ο Μελωδία.
Η αφορμή γι' αυτές τις λέξεις ήταν η βραδιά "Freedom-δία" το βράδυ της Δευτέρας. "Ακροατές του freedom, συντονιστείτε στον Μελωδία και κερδίστε προσκλήσεις". Το βρίσκω γελοίο. Νέοι οι περισσότεροι καλλιτέχνες που κλήθηκαν να τραγουδήσουν στον "Σταυρό του Νότου", στην βραδιά του Μελωδία (;). Στη βραδιά που ελάχιστα σου "αποδείκνυαν" ότι έχεις έρθει σε πάρτυ του Μελωδία. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο μουσικό κομμάτι (που αν μη τι άλλο είναι σημαντικό). Αναφέρομαι και στο κομμάτι των ίδιων των καλλιτεχνών που δεν παρέλειπαν να αναφέρουν τον Freedom (ναι, εντάξει, επαναλαμβάνω, δέχομαι την απογοήτευση για το κλείσιμο του Freedom, αλλά πραγματικά οι περισσότεροι καλλιτέχνες ένιωθα ότι δεν είχαν ενημερωθεί ποιός σταθμός τους φιλοξενούσε). Σκοπός μου δεν είναι να θίξω τους καλλιτέχνες, άλλωστε, αρκετούς από αυτούς εκτιμώ.
Νομίζω, θα ήταν προτιμότερο να γίνει μια βραδιά Freedom, φόρος τιμής στην "ελευθερία" του σταθμού. Με ακροατές του Freedom. Με καλλιτέχνες που θα γνωρίζουν για ποιόν σταθμό έχουν κληθεί να τραγουδήσουν. Και δεν θα ήταν τόσο προλητική η "κακία" για "άλλους" σταθμούς. Ας μην το ονόμαζαν "βραδιά Μελωδία". Γιατί δεν ήταν βραδιά Μελωδία. Μνημόσυνο ήταν.
(Εύχομαι να μη γίνει μνημόσυνο και για τον Μελωδία. Ελευθερία στον Μελωδία. Ελευθερία χωρίς εισαγωγικά. Ο Freedom ας βρει τον δρόμο του κάπου αλλού. Τον δικό του δρόμο...)
E.
