Ακολουθήστε μας στο Google news
___________________________
Ο Φίλιππος Συρίγος γράφει για την Ελευθεροτυπία αφού, πρώτα, εξηγεί γιατί δεν συμμετείχε στην απεργία της ΕΣΗΕΑ
Προσωπικά πάντως δεν αποφάσισα μόνο γι' αυτό, ύστερα από 45 χρόνια στη δημοσιογραφία, να πάω κόντρα στο επαγγελματικό μου σωματείο, του οποίου είμαι μέλος από το 1975. Ενας επιπλέον λόγος γι' αυτή την ξαφνική μου ανυπακοή πηγάζει από τη βαθιά πίστη μου, ότι σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς ο τόπος και η δημοσιογραφία έχουν ανάγκη αυτή την εφημερίδα.
Γιατί η Ελευθεροτυπία, πέραν όλων των άλλων, σέβεται εκ παραδόσεως την άποψη (και την υπογραφή) των συντακτών της, ακόμα και όταν αυτή συμβαίνει να είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τη δική της γραμμή. Πράγμα που σημαίνει ότι, παρά τα όποια λάθη θα μπορούσε να της καταλογίσει κανείς, υπηρετεί την ελευθεροτυπία με έναν τρόπο που εμείς οι δημοσιογράφοι δεν έχουμε συναντήσει σε κανένα άλλο μαγαζί.
Για όποιον μπορεί να αμφιβάλει θα γυρίσω πίσω, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, για να πω τα εξής: Η Ελευθεροτυπία, για λόγους που ακόμα και σήμερα δεν έχω κατανοήσει πλήρως, ήταν φιλικά διακείμενη προς τη διεξαγωγή των Αγώνων στην Ελλάδα. Αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο για μένα να αναπτύξω μέσα από τις στήλες της τη γνωστή δυναμική επιχειρηματολογία ενάντια στο μεγάλο στοίχημα του έθνους που, κακά τα ψέματα, συνέβαλε τα μέγιστα στο σημερινό οικονομικό μας χάλι.

Ολα εκείνα τα χρόνια που δεν ήταν καθόλου εύκολα για τους λίγους φορείς τέτοιων... αντεθνικών ιδεών η Ε δεν διαπραγματεύθηκε μαζί μου τη δημοσίευση έστω και ενός και. Φιλοξένησε τα πάντα! Και επιπλέον όταν το ζεύγος Αγγελοπούλου και οι συν αυτώ ήγειραν εναντίον μου αγωγές 16 εκατ. ευρώ, με στήριξε ολόπλευρα μέχρι την πανηγυρική δικαίωση. Οπως ακριβώς είχε κάνει και 20 χρόνια πριν στην υπόθεση Κιάππε, την οποία το ποδοσφαιρικό κατεστημένο είχε χρησιμοποιήσει για να με σβήσει από τον χάρτη.
Και κάτι τελευταίο. Αν πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσα μέσα από οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα να ασκώ τέτοια δριμύτατη κριτική στον υπ' αριθμόν ένα διαφημιζόμενο στον ελληνικό τύπο οργανισμό, τον ΟΠΑΠ, είναι οικτρά γελασμένος. Ολα αυτά είναι εφικτά μόνο στην Ελευθεροτυπία. Γι' αυτό και κάθε πραγματικός δημοσιογράφος κάτι χρωστάει σε αυτή την εφημερίδα.
Ένα διήμερο δημιουργικής έντασης...
19 Δεκεμβρίου 2010
Ήταν ένα διήμερο έντασης. Και ανυπακοής. Δημιουργικής, ωστόσο. Μας άρεσε, αυτά θέλουμε, έτσι κινητοποιούνται όλα. Χθες πήγα και στους Godspeed You Black Emperor στο Gagarin. Ο Άρης Καραμπεάζης καταγράφει χαοτικές καταστάσεις στη συναυλία της Παρασκευής (διαβάστε εδώ), ευτυχώς χθες Σάββατο τα πράγματα ήταν σχετικά νορμάλ. Με ένα απίστευτο wall of sound, άνοιγε η πόρτα του club κι έβγαινε ένας συμπαγής ήχος, ένας ογκώδης ήχος. Την Παρασκευή πέθανε και ο Captain Beefheart. Είχε αποσυρθεί βέβαια από τη μουσική πολλά χρόνια τώρα, πρόλαβε όμως και έβγαλε μερικά ιστορικά άλμπουμ. R.I.P κι εμείς, επειδή η ζωή συνεχίζεται, καταγράφουμε τους δίσκους της χρονιάς - εδώ. Φτάσαμε αισίως ένα μόλις βήμα πριν από την κορυφή.
Την Παρασκευή βράδυ βέβαια εγώ χανόμουν κάπου στην Πειραιώς και την Ιερά Οδό, από τον Ζουγανέλη και τον Μπουλά έφτανα μέχρι τη Δέσποινα Βανδή (θα σας τα πω αναλυτικά) και εκεί, στο Vox, είχε ένα τραπέζι μπροστά ο Λάμψη 92,3. Να διασκεδάζει με τα τραγούδια της Βανδή κι ενός άλλου τύπου που, όχι μόνο αγνοώ, αλλά δεν μπορώ καν να θυμηθώ το όνομά του. Έτσι είναι...
Και αύριο ετοιμαζόμαστε για τη μεγάλη ραδιοφωνική ημέρα, το ραδιόφωνο της Στροφής. Τα τελευταία νέα τα διαβάσατε εδώ, να προσθέσω μόνο πως το e-tetRadio θα βρίσκεται εκεί από τις 7 και μισή το πρωί και θα καταγράφει εντυπώσεις και συναισθήματα, με ένα διαρκές ροπορτάζ μέχρι και τις 12 το βράδυ. Οι ανανεώσεις στο site θα είναι συνεχείς, θα σας ενημερώνω σε real time για τα τεκταινόμενα στο στούντιο του internet-ικού ραδιοφώνου της Στροφής. Και κάτι ακόμα: Στο 11 με 12 το βράδυ θα συνδράμω στο έργο της Κατερίνας Ακριβοπούλου, θα διαλέγω τις μουσικές στην εκπομπή της και θα ανταλλάζουμε on air κάποιες κουβέντες για το ραδιόφωνο και όχι μόνο. Θα της πω και για τον Θόδωρο Πάγκαλο, ήμαρτον πια. Το λένε και οι κάτοικοι της Κερατέας: Κερατέα-Κερατάδες 1-0. Και ακόμα περισσότερα γκολ! Stay tuned.
Την Παρασκευή βράδυ βέβαια εγώ χανόμουν κάπου στην Πειραιώς και την Ιερά Οδό, από τον Ζουγανέλη και τον Μπουλά έφτανα μέχρι τη Δέσποινα Βανδή (θα σας τα πω αναλυτικά) και εκεί, στο Vox, είχε ένα τραπέζι μπροστά ο Λάμψη 92,3. Να διασκεδάζει με τα τραγούδια της Βανδή κι ενός άλλου τύπου που, όχι μόνο αγνοώ, αλλά δεν μπορώ καν να θυμηθώ το όνομά του. Έτσι είναι...

___________________________
Ο Φίλιππος Συρίγος γράφει για την Ελευθεροτυπία αφού, πρώτα, εξηγεί γιατί δεν συμμετείχε στην απεργία της ΕΣΗΕΑ
Προσωπικά πάντως δεν αποφάσισα μόνο γι' αυτό, ύστερα από 45 χρόνια στη δημοσιογραφία, να πάω κόντρα στο επαγγελματικό μου σωματείο, του οποίου είμαι μέλος από το 1975. Ενας επιπλέον λόγος γι' αυτή την ξαφνική μου ανυπακοή πηγάζει από τη βαθιά πίστη μου, ότι σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς ο τόπος και η δημοσιογραφία έχουν ανάγκη αυτή την εφημερίδα.

Για όποιον μπορεί να αμφιβάλει θα γυρίσω πίσω, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, για να πω τα εξής: Η Ελευθεροτυπία, για λόγους που ακόμα και σήμερα δεν έχω κατανοήσει πλήρως, ήταν φιλικά διακείμενη προς τη διεξαγωγή των Αγώνων στην Ελλάδα. Αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο για μένα να αναπτύξω μέσα από τις στήλες της τη γνωστή δυναμική επιχειρηματολογία ενάντια στο μεγάλο στοίχημα του έθνους που, κακά τα ψέματα, συνέβαλε τα μέγιστα στο σημερινό οικονομικό μας χάλι.

Ολα εκείνα τα χρόνια που δεν ήταν καθόλου εύκολα για τους λίγους φορείς τέτοιων... αντεθνικών ιδεών η Ε δεν διαπραγματεύθηκε μαζί μου τη δημοσίευση έστω και ενός και. Φιλοξένησε τα πάντα! Και επιπλέον όταν το ζεύγος Αγγελοπούλου και οι συν αυτώ ήγειραν εναντίον μου αγωγές 16 εκατ. ευρώ, με στήριξε ολόπλευρα μέχρι την πανηγυρική δικαίωση. Οπως ακριβώς είχε κάνει και 20 χρόνια πριν στην υπόθεση Κιάππε, την οποία το ποδοσφαιρικό κατεστημένο είχε χρησιμοποιήσει για να με σβήσει από τον χάρτη.
Και κάτι τελευταίο. Αν πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσα μέσα από οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα να ασκώ τέτοια δριμύτατη κριτική στον υπ' αριθμόν ένα διαφημιζόμενο στον ελληνικό τύπο οργανισμό, τον ΟΠΑΠ, είναι οικτρά γελασμένος. Ολα αυτά είναι εφικτά μόνο στην Ελευθεροτυπία. Γι' αυτό και κάθε πραγματικός δημοσιογράφος κάτι χρωστάει σε αυτή την εφημερίδα.