Ακολουθήστε μας στο Google news
Tα ραδιόφωνα πάντως έπαιξαν προχθές Gary Moore. Αρκετά θα έλεγα σε σχέση με όσα μας έχουν συνηθίσει έως τώρα. Επέδειξαν αντανακλαστικά αυτή τη φορά (φτάσαμε να επιδοκιμάζουμε το αυτονόητο). Δύο τραγούδια του μπήκαν μάλιστα κατευθείαν στο Top 100. To Still Got The Blues έφτασε μέχρι το Νο 70 (μεταδόθηκε 60 φορές συνολικά, σε 37 ραδιόφωνα) και το Empty Rooms ανέβηκε στο No 86 (μεταδόθηκε με τη σειρά του 50 φορές σε 32 ραδιοφωνικούς σταθμούς). Δύο ακόμα κομμάτια του μεγάλου κιθαρίστα βρήκαν διέξοδο στα εγχώρια ερτζιανά: το Walking By Myself και το Spanish Guitar.
Ωριαία αφιερώματα ετοίμασαν και παρουσίασαν ο Γιάννης Πετρίδης στην ΝΕΤ FM και ο Πάνος Χρυσοστόμου στο Δεύτερο Πρόγραμμα.
Στις 25 Γενάρη, 300 μετανάστες εργάτες ξεκίνησαν απεργία πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με αίτημα τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, διεκδικώντας ίσα πολιτικά, κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες πολίτες.
Σήμερα, 16η μέρα της απεργίας πείνας, στις 18:00 στο Μουσείο (Πατησίων) οργανώνεται συναυλία αλληλεγγύης όπου συμμετέχουν οι:
Φοίβος Δεληβοριάς, Στάθης Δρογώσης, Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, Ενέδρα, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Αλκιβιάδης Κωσταντόπουλος, Βασίλης Λέκκας, Πάνος Μουζουράκης, No Mind, Μαρία Παπαγεωργία, Δημήτρης Πουλικάκος, Pink Tank, Απόστολος Ρίζος, Σπυριδούλα, Υπόγεια Ρεύματα και Γιάννης Χαρούλης.
Ο Φοίβος Δεληβοριάς έκανε και μία σχετική δήλωση: Δεν εκπροσωπώ κανένα κόμμα και κανένα σχηματισμό, ερχόμενος ολόψυχα να συμμετάσχω σαυτήν την συναυλία συμπαράστασης. Η απόγνωση όμως των 300 αυτών ανθρώπων είναι κάτι που μπορεί να καταλάβει απόλυτα ο βαθύτερος εαυτός μου. Λυπάμαι πάρα πολύ που οι περισσότεροι συμπολίτες μας μπορούν να συγκινούνται από τους λεπρούς της τηλεοπτικής Σπιναλόγκα και όχι από ανθρώπους που ζουν δίπλα μας και που φτάνουν μέχρι τα έσχατα για να αξιωθούν μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Μην ακούτε τους μεγαλοδημοσιογράφους και τα επίσημα media: οι 300 αυτοί δεν θα μπορούσαν να υποκινούνται από κανένα κόμμα, όταν δεν τους φοβίζει καν ο θάνατος. Θα έπρεπε να είμαστε όλοι κοντά τους, αλλά και να επηρεαστούμε από το θάρρος τους- ειδικά τώρα που κι εμείς ασφυκτιούμε από τις απαιτήσεις ενός χαλασμένου συστήματος που θέλει να επιβιώσει εις βάρος μας. Μην αφήσουμε τον εντός μας φασισμό να αυταπατάται ότι αν εξαφανίσουμε τους εξαθλιωμένους μετανάστες (που το ίδιο το κράτος και οι λαμογιές του, κρατάνε στη χώρα μας) θα ξαναβρούμε εμείς τα περασμένα μεγαλεία μας. Ο μόνος τρόπος να αγγίξουμε πάλι οποιοδήποτε μεγαλείο, είναι να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας και τη δύναμη να καταλαβαίνουμε τους άλλους. Ελπίζω αυτή η συναυλία να βοηθήσει να συγκινηθούν όλο και περισσότεροι. Ας μη φτάσουμε στο σημείο να παρακολουθήσουμε αδιάφοροι τον θάνατο 300 ανθρώπων. Πρέπει να διαλέξουμε το ρόλο που μας ταιριάζει: αυτόν του Λεωνίδα ή αυτόν του Εφιάλτη;
Τετάρτη σήμερα...
09 Φεβρουαρίου 2011Χθες στην Κερατέα έγινε (πάλι) χαμός - δείτε εδώ. Έφοδοι της αστυνομίας σε σπίτια, μολότωφ στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, επεισόδια, προσαγωγές κ.ο.κ. Όλη μέρα και όλη νύχτα. Και όμως, στα περισσότερα ΜΜΕ επικράτησε για μία ακόμα φορά σιωπή. Δύο μήνες τώρα, οι κάτοικοι εκεί, βρίσκονται στα χαρακώματα. Αλλά για το MEGA δεν συμβαίνει το παραμικρό. Τσιμουδιά. Ούτε λέξη. Η Τρέμη, ο Πρετεντέρης, ο Καψής. Οι αντικειμενικοί μεγαλοδημοσιογράφοι. Ούτε μία αναφορά. Όπως και για τα διόδια και την άρνηση πληρωμής. Αν κάποιος βλέπει μόνο MEGA δεν έχει πληροφορηθεί ποτέ πως κάτι καλό ή κακό, κάτι τέλος πάντων, συμβαίνει στα διόδια (ή την Κερατέα). Το MEGA τα κάνει γαργάρα. Γιατί άραγε; Αναρωτιέστε γιατί;Tα ραδιόφωνα πάντως έπαιξαν προχθές Gary Moore. Αρκετά θα έλεγα σε σχέση με όσα μας έχουν συνηθίσει έως τώρα. Επέδειξαν αντανακλαστικά αυτή τη φορά (φτάσαμε να επιδοκιμάζουμε το αυτονόητο). Δύο τραγούδια του μπήκαν μάλιστα κατευθείαν στο Top 100. To Still Got The Blues έφτασε μέχρι το Νο 70 (μεταδόθηκε 60 φορές συνολικά, σε 37 ραδιόφωνα) και το Empty Rooms ανέβηκε στο No 86 (μεταδόθηκε με τη σειρά του 50 φορές σε 32 ραδιοφωνικούς σταθμούς). Δύο ακόμα κομμάτια του μεγάλου κιθαρίστα βρήκαν διέξοδο στα εγχώρια ερτζιανά: το Walking By Myself και το Spanish Guitar.Ωριαία αφιερώματα ετοίμασαν και παρουσίασαν ο Γιάννης Πετρίδης στην ΝΕΤ FM και ο Πάνος Χρυσοστόμου στο Δεύτερο Πρόγραμμα.
Στις 25 Γενάρη, 300 μετανάστες εργάτες ξεκίνησαν απεργία πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με αίτημα τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, διεκδικώντας ίσα πολιτικά, κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες πολίτες. Σήμερα, 16η μέρα της απεργίας πείνας, στις 18:00 στο Μουσείο (Πατησίων) οργανώνεται συναυλία αλληλεγγύης όπου συμμετέχουν οι:
Φοίβος Δεληβοριάς, Στάθης Δρογώσης, Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, Ενέδρα, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Αλκιβιάδης Κωσταντόπουλος, Βασίλης Λέκκας, Πάνος Μουζουράκης, No Mind, Μαρία Παπαγεωργία, Δημήτρης Πουλικάκος, Pink Tank, Απόστολος Ρίζος, Σπυριδούλα, Υπόγεια Ρεύματα και Γιάννης Χαρούλης.
Ο Φοίβος Δεληβοριάς έκανε και μία σχετική δήλωση: Δεν εκπροσωπώ κανένα κόμμα και κανένα σχηματισμό, ερχόμενος ολόψυχα να συμμετάσχω σαυτήν την συναυλία συμπαράστασης. Η απόγνωση όμως των 300 αυτών ανθρώπων είναι κάτι που μπορεί να καταλάβει απόλυτα ο βαθύτερος εαυτός μου. Λυπάμαι πάρα πολύ που οι περισσότεροι συμπολίτες μας μπορούν να συγκινούνται από τους λεπρούς της τηλεοπτικής Σπιναλόγκα και όχι από ανθρώπους που ζουν δίπλα μας και που φτάνουν μέχρι τα έσχατα για να αξιωθούν μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Μην ακούτε τους μεγαλοδημοσιογράφους και τα επίσημα media: οι 300 αυτοί δεν θα μπορούσαν να υποκινούνται από κανένα κόμμα, όταν δεν τους φοβίζει καν ο θάνατος. Θα έπρεπε να είμαστε όλοι κοντά τους, αλλά και να επηρεαστούμε από το θάρρος τους- ειδικά τώρα που κι εμείς ασφυκτιούμε από τις απαιτήσεις ενός χαλασμένου συστήματος που θέλει να επιβιώσει εις βάρος μας. Μην αφήσουμε τον εντός μας φασισμό να αυταπατάται ότι αν εξαφανίσουμε τους εξαθλιωμένους μετανάστες (που το ίδιο το κράτος και οι λαμογιές του, κρατάνε στη χώρα μας) θα ξαναβρούμε εμείς τα περασμένα μεγαλεία μας. Ο μόνος τρόπος να αγγίξουμε πάλι οποιοδήποτε μεγαλείο, είναι να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας και τη δύναμη να καταλαβαίνουμε τους άλλους. Ελπίζω αυτή η συναυλία να βοηθήσει να συγκινηθούν όλο και περισσότεροι. Ας μη φτάσουμε στο σημείο να παρακολουθήσουμε αδιάφοροι τον θάνατο 300 ανθρώπων. Πρέπει να διαλέξουμε το ρόλο που μας ταιριάζει: αυτόν του Λεωνίδα ή αυτόν του Εφιάλτη;
