Ακολουθήστε μας στο Google news
Είδα και την ταινία του Άλαν Πάρκερ με τον Μπομπ Γκέλντοφ, μόνος θυμάμαι, σε μία σκοτεινή αίθουσα κάπου στο Αιγάλεω. Και ξανά, πιο πρόσφατα στο MGM της Nova. Θυμάμαι επίσης πόσο εκνευρισμό μου προκάλεσαν τα αιρετικά κείμενα του Γιάννη Μαλαθρώνα στο αλήστου μνήμης "Ποπ & Ροκ". Οι Pink Floyd ήταν τότε οι άρχοντες της οικουμένης. Με τι θράσος τολμούσε να τους αμφισβητήσει ένας Έλληνας δημοσιογράφος;
Οι μετασεισμοί του πανκ δεν είχαν φτάσει ακόμη στη γειτονιά μου. Το "έντεχνο" ροκ του οποίου οι Floyd έγιναν κορυφαίοι πρεσβευτές ήταν η κορωνίδα της ξένης μουσικής. Τουλάχιστον στα αυτιά τα δικά μου και των φίλων μου. Ήμουν ακόμη 14-15 ετών.
Ούτε στο πιο τολμηρό μου όνειρο δεν μπορούσα να δω τον εαυτό μου θεατή σε εν Ελλάδι παράσταση του Wall. Και μάλιστα 30 χρόνια μετά...
Ο Waters ανακοίνωσε ότι αλλάζει τις ημερομηνίες των συναυλιών του Wall στο Μιλάνο, διότι "παρουσιάστηκε η ευκαιρία να μαγνητοσκοπηθεί η παράσταση στην Ελλάδα". Το "Τείχος" των Floyd θα στηθεί αρχές Ιουλίου στο Καλλιμάρμαρο ή στο ΟΑΚΑ ή κάπου αλλού εντός των ελληνικών τειχών, ώστε να ευλογηθεί και τελικά να βομβαρδιστεί από τον ίδιο τον εμπνευστή του. Ο θρύλος λέει ότι μπορεί να εμφανιστεί μαζί του και ο David Gilmour, για να παίξει το θρυλικό σόλο κιθάρας του Comfortably Numb από την κορυφή του τοίχου, σαν από μηχανής θεός βγαλμένος από σύγχρονη τραγωδία. Ιερή συγκίνηση με κυριεύει.
Ακούω σήμερα Pink Floyd; Οχι δα. Είναι ξεπερασμένη η μουσική των Pink Floyd; Ασφαλώς. Θα πάω στη συναυλία; Ασφαλέστατα. Ανεξαρτήτως κόστους. Ένεκα φόρου τιμής, στο δίσκο που μου άλλαξε τη ζωή. Σας δίνω ραντεβού μπροστά μπροστά στην ουρά, μόλις κυκλοφορήσουν τα εισιτήρια. Οι These New Puritans και ο James Blake μπορούν για λίγο να περιμένουν.
Ο πρώτος δίσκος βινυλίου που αγόρασα ποτέ ήταν το Wall των Pink Floyd.
26 Απριλίου 2011Ο πρώτος δίσκος βινυλίου που αγόρασα ποτέ ήταν το Wall των Pink Floyd. Δεν ήμουν δα ο μοναδικός που ξεκίνησε από αυτή την αφετηρία το ταξίδι του στο ροκ ούτε ο μοναδικός που έλιωσε τις τέσσερις πλευρές του "Τείχους" από τις ατελείωτες ακροάσεις. Νομίζω ότι κάποια στιγμή έμαθα απ'έξω τους στίχους του Roger Waters και όλους τους ελιγμούς της κιθάρας του David Gilmour. Ακόμα και σήμερα, σιγοτραγουδώ με άνεση οποιοδήποτε τραγούδι ή ...εδάφιο του Wall εμφανιστεί απρόσκλητο στο iPod.Είδα και την ταινία του Άλαν Πάρκερ με τον Μπομπ Γκέλντοφ, μόνος θυμάμαι, σε μία σκοτεινή αίθουσα κάπου στο Αιγάλεω. Και ξανά, πιο πρόσφατα στο MGM της Nova. Θυμάμαι επίσης πόσο εκνευρισμό μου προκάλεσαν τα αιρετικά κείμενα του Γιάννη Μαλαθρώνα στο αλήστου μνήμης "Ποπ & Ροκ". Οι Pink Floyd ήταν τότε οι άρχοντες της οικουμένης. Με τι θράσος τολμούσε να τους αμφισβητήσει ένας Έλληνας δημοσιογράφος;
Οι μετασεισμοί του πανκ δεν είχαν φτάσει ακόμη στη γειτονιά μου. Το "έντεχνο" ροκ του οποίου οι Floyd έγιναν κορυφαίοι πρεσβευτές ήταν η κορωνίδα της ξένης μουσικής. Τουλάχιστον στα αυτιά τα δικά μου και των φίλων μου. Ήμουν ακόμη 14-15 ετών.
Ούτε στο πιο τολμηρό μου όνειρο δεν μπορούσα να δω τον εαυτό μου θεατή σε εν Ελλάδι παράσταση του Wall. Και μάλιστα 30 χρόνια μετά...
Ο Waters ανακοίνωσε ότι αλλάζει τις ημερομηνίες των συναυλιών του Wall στο Μιλάνο, διότι "παρουσιάστηκε η ευκαιρία να μαγνητοσκοπηθεί η παράσταση στην Ελλάδα". Το "Τείχος" των Floyd θα στηθεί αρχές Ιουλίου στο Καλλιμάρμαρο ή στο ΟΑΚΑ ή κάπου αλλού εντός των ελληνικών τειχών, ώστε να ευλογηθεί και τελικά να βομβαρδιστεί από τον ίδιο τον εμπνευστή του. Ο θρύλος λέει ότι μπορεί να εμφανιστεί μαζί του και ο David Gilmour, για να παίξει το θρυλικό σόλο κιθάρας του Comfortably Numb από την κορυφή του τοίχου, σαν από μηχανής θεός βγαλμένος από σύγχρονη τραγωδία. Ιερή συγκίνηση με κυριεύει.
Ακούω σήμερα Pink Floyd; Οχι δα. Είναι ξεπερασμένη η μουσική των Pink Floyd; Ασφαλώς. Θα πάω στη συναυλία; Ασφαλέστατα. Ανεξαρτήτως κόστους. Ένεκα φόρου τιμής, στο δίσκο που μου άλλαξε τη ζωή. Σας δίνω ραντεβού μπροστά μπροστά στην ουρά, μόλις κυκλοφορήσουν τα εισιτήρια. Οι These New Puritans και ο James Blake μπορούν για λίγο να περιμένουν.
